CWGI Ćwiczenie 7,8

Z Studia Informatyczne
Przejdź do nawigacjiPrzejdź do wyszukiwania
Po przejściu do Przestrzeni roboczej Modelowanie 3D nasz płaski projekt obiektu obrotowego (bez kładu otworów, który został usunięty) w Rzutowaniu równoległym uzyska na ekranie aksonometryczny obraz pokazany na slajdzie

Z pomocą Menedżera właściwości warstw blokujemy na razie zbędne warstwy: 3_PRZEKRÓJ oraz 4_WYMIARY.

Poleceniami: Zmiana: Wymaż i Zmiana: Utnij..., usuwamy zbędne części zarysu, który ma utworzyć bryłę obrotową.
Poleceniem Rysuj: Obwiednia... tworzymy zamknięty obiekt typu obwiednia (polilinia lub region) zarysu, który ma utworzyć bryłę obrotową. Tworzenie bryły z zarysu niezamkniętego powoduje powstanie powierzchni obrotowej
W Menedżerze właściwości warstw tworzymy nową warstwę 5_BRYŁA, czynimy ją Bieżącą warstwą. W warstwie tej utworzymy z zamkniętego zarysu bryłę.
W nowej warstwie 5_BRYŁY – Poleceniem: Przekręć z Tablicy narzędzi tworzymy bryłę obrotową przez obrót dookoła zielonej osi o kąt 360° utworzonej wcześniej obwiedni. Zmienną systemową DELOBJ ustawiamy na 1 (usuwa z bryły zarys ją tworzący).
Transformujemy układ odniesienia LUW tak, aby jego początek leżał w centrum dolnej powierzchni kołnierza a oś Z pokrywała się z osią bryły.

W tym celu poleceniem: Narzędzia: Nowy LUW: Początek transformujemy początek układu odniesienia do środka dolnego okręgu sfazowanej powierzchni. Następnie poleceniem: Narzędzia: Nowy LUW: Y obracamy osie XZ układu odniesienia dookoła osi Y o kąt 180º. W końcu poleceniem: Narzędzia: Nowy LUW: Z obracamy osie XY układu odniesienia dookoła osi Y o kąt 90º. Tak stransformowany układ odniesienia Poleceniem: Narzędzia: Nazwane LUW..., LUW nazywamy: Początek, a w zakładce Orto LUW ustalamy Bieżący LUW: Początek Względem Początek. Usuwamy również zbędne zarysy obramowań i tabeli.

W Tablicy narzędzi ustalamy Styl wizualny na: Model szkieletowy 3D.

Na Tablicy narzędzi w Panelu sterowania przetwarzaniem 3D wskazujemy ikonę Walec i tworzymy 1-szy walec o współrzędnych środka podstawy (31.4,0,0), promieniu podstawy R=5mm i wysokości =6mm. Drugi walec ma odpowiednio środek w (31.4,0,6), R=3mm i wysokość = 2mm. Poleceniem z menu górnego: Rysuj: Linia dorysowujemy w warstwie 2_OSIE oś utworzonych walców wystającą około 2mm ponad powierzchnie kołnierza

Poleceniem menu górnego: Zmiana: Szyk... rozmieszczamy w szyku biegunowym na obwodzie kołnierza 4 otwory z utworzonych walców i ich osie.
W Tablicy narzędzi, w Panelu sterowania przetwarzaniem 3D wskazujemy ikonę: Różnica i odejmujemy od modelowanej bryły otwory walcowe (najpierw wskazujemy obiekt od którego będziemy odejmować – Enter, a następnie obiekty odejmowane – Enter).

W Tablicy narzędzi ustalamy Styl wizualny na: Realistyczny.

W menu górnym wybieramy polecenie: Widok: Rzutnie: Nowe rzutnie... i określamy Standardowe rzutnie: Trzy Prawo z układem pokazanym w oknie dialogowym: Rzutnie, części: Podgląd (Widok: „Z przodu”, „Z góry”, „Izometryczny SE”).

Przyjętemu układowi rzutni nadajemy: Nową nazwę: 3 prawo.

Zgodnie z ustawieniami uzyskano w obszarze Modelu 3 rzuty modelowanej bryły: 2 równoległe prostokątne (Widok: „Z przodu” i „Z góry”) oraz 1 aksonometryczny („Izometryczny SE”).
W Tablicy narzędzi, w Panelu sterowania przetwarzaniem 3D wskazujemy ikonę Płat i dokonujemy w widoku „Z góry” przekroju bryły płaszczyzną ZX oraz zachowujemy obie strony
W Tablicy narzędzi, w Panelu sterowania przetwarzaniem 3D wskazujemy ikonę Płat i dokonujemy jeszcze raz w widoku „Z góry” przekroju bryły płaszczyzną YZ oraz zachowujemy obie strony.
W Menedżerze właściwości warstw tworzymy nową warstwę 6_BRYŁA, czynimy ją: Bieżącą warstwą i przenosimy do niej uzyskaną przed chwilą ćwiartkę bryły (prawą w widoku „Z góry”).
Odblokowujemy warstwy: 3_PRZEKRÓJ oraz 4_WYMIARY a blokujemy warstwę 6_ĆWIARTKA. Uzyskujemy rzutnię widoku „Z przodu” w postaci tzw. półwidoku – półprzekroju oraz pozostałe rzuty z układem wymiarów i kreskowaniem przekroju
W widoku „Izometrycznym SE” ustalamy poleceniem: Narzędzia: Nowy LUW: Powierzchnia, położenie płaszczyzny XY na niezakreskowanej powierzchni przekroju
W widoku „Izometrycznym SE” w warstwie 3_PRZEKRÓJ kreskujemy stylem ANSI31 (poleceniem: Rysuj: Kreskuj...) płaszczyznę przekroju i przywracamy ustawienia LUW poleceniem: Narzędzia; Nowy LUW: Poprzedni
Ostatecznie w obszarze Modelu uzyskujemy rzut widoku „Z przodu” w postaci tzw. w półwidoku – półprzekroju oraz pozostałe rzuty z układem wymiarów i pełnym kreskowaniem zarysu przekroju.
Przechodzimy do obszaru arkusza wskazując (gdy jest wyświetlana) np. zakładkę: Układ 1 (gdy są ukryte, to wtedy korzystamy z ikon linii stanu).

W obszarze tym zaznaczona jest linią kreskową powierzchnia wydruku oraz automatycznie wygenerowana 1 rzutnia ograniczona ramką wykreśloną linią ciągłą.

Tworzymy nowy Układ, klikając prawym przyciskiem zakładkę Układ1. Z menu kursora wybieramy polecenie: Z szablonu. W otwartym oknie: Wybierz szablon z pliku, otwieramy np.: ISO A3 – Color Dependent Plot...
W otwierającym się oknie możemy ustalić nową nazwę arkusza

Pojawia się nowy arkusz: ISO A3 Blok tytułowy, z automatycznie wygenerowaną rzutnią, którą wskazujemy i klawiszem Delete usuwamy (ponieważ planujemy inny układ rzutni).

W zakładce nowego arkusza: ISO A3 Blok tytułowy, prawym przyciskiem myszki uruchamiamy menu podręczne, z którego wybieramy: Menedżera ustawienia strony...
Po wskazaniu przycisku Zmień... uaktywnia się okno dialogowe Ustawienia strony – ISO A3 Blok tytułowy, w którym wybieramy odpowiednie ustawienia dotyczące drukarki, rozmiaru papieru, opcji wydruku i orientacji rysunku.
Powstał arkusz z nowymi ustawieniami, który, korzystając z opcji menu podręcznego, można ponownie zmienić, skopiować lub usunąć.
W tak przygotowanym arkuszu można ponownie stworzyć rzutnie poprzez polecenie Widok: Rzutnie: Nazwane układy rzutni. Wybieramy nazwany w obszarze modelu: 3prawo
Po wskazaniu narożników prostokąta wyznaczającego obszar użyteczny arkusza uzyskujemy w tym obszarze wymagane rzutnie z ustalonymi widokami.


Korzystając z paska Rzutnie lub polecenia: Zmiana: Właściwości (dostępnego również a paska Standard), po wskazaniu obramowań wszystkich rzutni, możemy dobrać w wybranych rzutniach tą samą standardową podziałkę np. 1 : 1.
W celu ukrycia obramowań rzutni tworzymy z pomocą Menedżera właściwości warstw nową warstwę: Rzutnie, którą blokujemy po przeniesieniu do niej obramowań
Po dwukrotnym kliknięciu obramowań tabeli (wstawionej jako blok z atrybutami) otwiera się okno „Rozszerzonego edytora atrybutów”, które umożliwia zmianę wartości atrybutów.
Umiejętnie blokując wybrane warstwy w poszczególnych rzutniach oraz dobierając odpowiednie podziałki (np. w widoku izometrycznym dobrano 2:1, w pozostałych 1:1) uzyskano gotowy arkusz do wydruku.
Źródło: „https://wazniak.mimuw.edu.pl/index.php?title=CWGI_Ćwiczenie_7,8&oldid=64081”