PEE Moduł 10

Z Studia Informatyczne
Wersja z dnia 13:17, 1 sie 2006 autorstwa Robert m (dyskusja | edycje)
(różn.) ← poprzednia wersja | przejdź do aktualnej wersji (różn.) | następna wersja → (różn.)
Przejdź do nawigacjiPrzejdź do wyszukiwania
Wykład10. Czwórniki

Definicja czwórnika

Czwórnik jest elementem czterozaciskowym, mającym dwie pary uporządkowanych zacisków, z których jedna para jest wejściem a druga para wyjściem Oznaczenie czwórnika z zaznaczonymi zwrotami prądów i napięć końcówkowych jest przedstawione na rysunku na slajdzie 2.

W odniesieniu do wejścia i wyjścia czwórnika musi być spełniony warunek równości prądów:

I1=I1'
I2=I2'

jak to zaznaczono na rysunku. Sygnały prądu i napięcia po stronie wejściowej oznaczać będziemy ze wskaźnikiem 1, a po stronie wyjściowej – ze wskaźnikiem 2. Przyjmiemy umownie, że oba prądy: na wejściu i wyjściu są zwrócone do prostokąta oznaczającego czwórnik.

W zależności od elementów tworzących obwód, czwórnik może być liniowy (gdy wszystkie elementy obwodu są liniowe) lub nieliniowy. W dalszych rozważaniach ograniczymy się wyłącznie do czwórników liniowych. Czwórnik nazywać będziemy pasywnym, jeśli nie wytwarza energii a jedynie pobiera ją ze źródła zasilającego i przetwarza w określony sposób. Czwórnik złożony z samych elementów pasywnych R, L, C i M jest zawsze czwórnikiem pasywnym. Czwórnik pasywny jest zdolny do gromadzenia i rozpraszania energii pobranej ze źródła, może ją również oddawać na zewnątrz, jednak w dowolnej chwili czasowej t energia ta nie może przewyższać energii pobranej. Czwórnik, który nie spełnia powyższych warunków jest czwórnikiem aktywnym (generatorem energii).


Równania czwórnika

Czwórnik może być scharakteryzowany za pomocą dwóch równań liniowych wiążących ze sobą dwa wielkości prądowe i dwie napięciowe dotyczące bramy wejściowej i wyjściowej: I1, I2, U1 oraz U2. W zależności od wyboru zmiennych można wyróżnić 6 podstawowych postaci równań czwórnika. Są to

  • postać admitancyjna, w której prądy wejściowy i wyjściowy (I1,I2) są wyrażone w zależności od napięć zewnętrznych (U1,U2)
  • postać impedancyjna, w której napięcia wejściowe i wyjściowe (U1,U2) są wyrażone w zależności od prądów końcówkowych (I1,I2)
  • postać hybrydowa w której para wielkości (U1,I2) jest wyrażona jako funkcja drugiej pary (I1,U2)
  • postać hybrydowa odwrotna w której para wielkości (I1,U2) jest wyrażona jako funkcja drugiej pary (U1,I2)
  • postać łańcuchowa w której para wielkości (U1,I1) dotycząca zacisków wejściowych jest wyrażona jako funkcja drugiej pary (U2,I2) związanej z zaciskami wyjściowymi
  • postać łańcuchowa odwrotna w której para wielkości (U2,I2) dotycząca zacisków wyjściowych jest wyrażona jako funkcja drugiej pary (U1,I1) związanej z zaciskami wejściowymi.

Równanie admitancyjne

Jeżeli za zmienne niezależne przyjmie się napięcia obu bram U1 oraz U2 czwórnik przyjmie opis admitancyjny, który można wyrazić w postaci

[I1I2]=[Y11Y12Y21Y22][U1U2]=Y[U1U2]

Macierz Y jest nazywana macierzą admitancyjną a parametry tej macierzy mają interpretację admitancji operatorowych.


Równanie impedancyjne

Jeżeli za zmienne niezależne przyjmie się prądy obu bram I1 oraz I2 , czwórnik przyjmie opis impedancyjny, który można wyrazić w postaci

[U1U2]=[Z11Z12Z21Z22][I1I2]=Z[I1I2]

Macierz Z jest nazywana macierzą impedancyjną a parametry tej macierzy mają interpretację impedancji operatorowych. Łatwo jest udowodnić, że macierze impedancyjna i admitancyjna są powiązane relacją

Y=Z1