PEE Moduł 2

Z Studia Informatyczne
Przejdź do nawigacjiPrzejdź do wyszukiwania
Wykład 2 Analiza obwodów w stanie ustalonym przy wymuszeniu sinusoidalnym

Parametry sygnału sinusoidalnego

Sygnały sinusoidalne zwane również harmonicznymi są opisane w dziedzinie czasu następującym wzorem (w opisie przyjęto oznaczenie sygnału napięciowego)


u(t)=Umsin(ωt+ψ)


Wielkości występujące w opisie mają następujące nazwy i oznaczenia:

u(t)- wartość chwilowa napięcia

Um- wartość maksymalna (szczytowa) napięcia zwana również amplitudą

ψ- faza początkowa napięcia odpowiadająca chwili t=0

Parser nie mógł rozpoznać (nieznana funkcja „\omegat”): {\displaystyle \omegat+\psi} - kąt fazowy napięcia w chwili t

f=1/T- częstotliwość mierzona w hercach (Hz)

T- okres przebiegu sinusoidalnego

ω=2πf- pulsacja mierzona w radianach na sekundę.


Wartości chwilowe sygnałów oznaczać będziemy małą literą a wartości maksymalne, skuteczne i wielkości operatorowe dużą.

Rys. 2.1 przedstawia przebieg sygnału sinusoidalnego napięcia z oznaczeniami poszczególnych jego parametrów. Oś odciętych ma podwójne oznaczenie: czasu oraz fazy (aktualny kąt fazowy).


Przebiegi zmienne w czasie dobrze charakteryzuje wartość skuteczna. Dla przebiegu okresowego f(t) o okresie T jest ona definiowana w postaci


Parser nie mógł rozpoznać (błąd składni): {\displaystyle F=\sqrt\left \frac{1}{T} \right \int_{t_0}^{t_o+T}f^2(t)dt }

Łatwo udowodnić, że wartość skuteczna przebiegu okresowego nie zależy od wybory fazy początkowej. W przypadku przebiegu sinusoidalnego napięcia u(t)=Umsin(ωt+ψ) jest równa


Parser nie mógł rozpoznać (błąd składni): {\displaystyle U=\left \frac{U_m}{\sqrt 2} \right}


a w przypadku prądu sinusoidalnego i(t)=Umsin(ωt+ψ)


Parser nie mógł rozpoznać (błąd składni): {\displaystyle I=\left \frac{I_m}{\sqrt 2} \right}


Dla sygnału sinusoidalnego wartość skuteczna jest więc 2 razy mniejsza niż jego wartość maksymalna. Należy zauważyć, że napięcie stałe u(t)=U jest szczególnym przypadkiem sygnału sinusoidalnego, dla którego częstotliwość jest równa zeru (f=0) a wartość chwilowa jest stała i równa u(t)=Umsin()=U. Jest to ważna właściwość, gdyż dzięki temu metody analizy obwodów o wymuszeniu sinusoidalnym mogą mieć zastosowanie również do wymuszeń stałych przy założeniu f=0. Dla sygnału stałego wartość maksymalna i skuteczna są sobie równe i równają się danej wartości stałej.


Metoda symboliczna liczb zespolonych analizy obwodów RLC

Analiza obwodów zawierających elementy RLC przy wymuszeniu sinusoidalnym napotyka na pewne trudności związane z wystąpieniem w opisie cewki i kondensatora równań różniczkowych. Trudności te łatwo jest pokonać w stanie ustalonym. Stanem ustalonym obwodu nazywać będziemy taki stan, w którym charakter odpowiedzi jest identyczny jak charakter wymuszenia, to znaczy odpowiedzią na wymuszenie sinusoidalne jest odpowiedź również sinusoidalna o tej samej częstotliwości choć o różnej amplitudzie i fazie początkowej. Dla stanu ustalonego obwodu wprowadzona zostanie metoda liczb zespolonych, zwana również metodą symboliczną, sprowadzająca wszystkie operacje różniczkowe i całkowe do działań algebraicznych na liczbach zespolonych.


WDla wprowadzenia tej metody przyjmijmy, że rozważany jest obwód szeregowy RLC zasilany ze źródła napięcia sinusoidalnego u(t)=Umsin(ωt+ψ)

Z prawa napięciowego Kirchhoffa wynika następujący związek między napięciami elementów tego obwodu


u(t)=uR+uL+uC


Biorąc pod uwagę podstawowe zależności definicyjne dla rezystora, cewki i kondensatora

uR=Ri

uc=1/Cidt

Parser nie mógł rozpoznać (błąd składni): {\displaystyle u_L=L \left \frac{di}{dt} \right}

otrzymuje się


Parser nie mógł rozpoznać (błąd składni): {\displaystyle U_m sin(\omega t+\psi)=R_i+ \left \frac{1}{C} \right \int idt+L \left \frac{di}{dt} \right}


Jest to równanie różniczkowo-całkowe opisujące zależności między wartościami chwilowymi prądu i napięcia wymuszającego w obwodzie. Pełne rozwiązanie tego równania sprowadza się do wyznaczenia dwu składowych prądu, stanowiących odpowiedź obwodu w stanie ustalonym i stanie przejściowym:
  1. składowej ustalonej, której charakter zmian w czasie jest taki sam jak sygnału wymuszającego (przy sinusoidalnym wymuszeniu odpowiedź również sinusoidalna o tej samej częstotliwości); jest to stan który zostanie osiągnięty przez obwód po czasie teoretycznie dążącym do nieskończoności.
  2. składowej przejściowej odpowiadającej różnicy między rozwiązaniem rzeczywistym równania różniczkowego a składową ustaloną.

Składowa przejściowa zanika zwykle szybko w czasie i pozostaje jedynie składowa ustalona. Stan po zaniknięciu składowej przejściowej nazywamy stanem ustalonym obwodu.


Składową ustaloną prądu w obwodzie można otrzymać nie rozwiązując równania różniczkowego opisującego ten obwód a korzystając jedynie z metody liczb zespolonych (metody symbolicznej). Istotnym elementem tej metody jest zastąpienie przebiegów czasowych ich reprezentacją zespoloną. Przyjmijmy, że prąd i(t)=Imsin(ωt+ψ) oraz napięcie u(t)=Umsin(ωt+ψ) zastąpione zostały przez wektory wirujące w czasie, odpowiednio I(t) oraz U(t) określone w postaci


U(t)=Umejψejωt

I(t)=Imejψiejωt

Po zastąpieniu wartości czasowych prądu i napięcia w równaniu (2.12) poprzez ich reprezentację w postaci wektorów wirujących otrzymuje się


Parser nie mógł rozpoznać (błąd składni): {\displaystyle U(t)=RI(t)+L \left \frac{dI(t)}{dt} \right+\frac{1}{C} \int I(t)dt}


Po wykonaniu operacji różniczkowania i całkowania równanie powyższe przyjmuje postać

Um2ejψ=RIm2ejψi+jωLIm2ejψi+1jωCIm2ejψi

Oznaczmy przez u=Um2ejw wartość skuteczną zespoloną napięcia, a przez I=Im2ejw wartość skuteczną zespoloną prądu. Wtedy równanie (2.10) można zapisać w następującej postaci obowiązującej dla wartości skutecznych zespolonych


U=RI+jωLI+1jωCI



Składnik


Ur=RI


odpowiada napięciu skutecznemu zespolonemu na rezystorze. Wielkość


UL=jωLI


reprezentuje wartość skuteczną zespoloną napięcia na cewce, a składnik


Uc=1jωCI


odpowiada wartości skutecznej zespolonej napięcia na kondensatorze. Wszystkie napięcia i prąd w obwodzie są wartościami zespolonymi.


Analizując postać równania (2.11) można zauważyć prostą analogię do równania opisującego obwód rezystancyjny. W tym celu wprowadzimy uogólnienie rezystancji w postaci pojęcia impedancji zespolonej wiążącej wartości skuteczne prądu i napięcia na elementach R, L, C w stanie ustalonym przy wymuszeniu sinusoidalnym. Z ostatnich równań na podstawie prawa Ohma można napisać następujące przyporządkowania:
  • Dla rezystora

ZR=R

impedancja ZR jest równa rezystancji tego rezystora.

  • Dla cewki

ZL=jωL

impedancja ZL jest liczbą zespoloną (urojoną) zależną liniowo od częstotliwości.

  • Dla kondensatora

ZC=1jωC=j1ωC

impedancjaZC jest także zespolona i odwrotnie proporcjonalna do częstotliwości.

Wartość XL=ωL nosi nazwę reaktancji indukcyjnej a wartość XC=1ωC reaktancji pojemnościowej. W związku z powyższym można napisać ZL=jXL,ZC=jXC


Wprowadzając oznaczenie wypadkowej impedancji obwodu przez Z, gdzie Z=ZR+ZL+ZC zależność prądowo-napięciową w obwodzie szeregowym RLC można zapisać w postaci, znanej jako prawo Ohma dla wartości symbolicznych


U=ZL


lub


I=UZ=|I|ejw


gdzie moduł prądu


|I|=|U||Z|=|U|R2+(ωL1/(ωC))2


natomiast kąt fazowy prądu


ψi=ψarctgωL1/(ωC)R


Faza początkowa wektora napięcia wymuszającego jest tu oznaczona przez ψ , a faza początkowa wektora prądu – przez ψi Różnica faz nazywana jest przesunięciem fazowym prądu względem napięcia i oznaczana literą φ , przy czym

φ=ψψi=arctgωL1/(ωC)R