Zpo-5-wyk-Slajd4
Geneza wzorców
Pojęcie wzorca pojawiło się po raz pierwszy w architekturze. Jego twórcą był architekt, Christopher Alexander, który postawił pytanie, czy estetyka i funkcjonalność budowli i przestrzeni jest wartością obiektywną, wynikającą ze stosowania określonych rozwiązań, czy też każdorazowo zależy od pojedynczej koncepcji. Uznał, że wartości te można opisać za pomocą reguł, mówiących, że w celu osiągnięcia określonego celu należy zastosować pewne rozwiązanie, które pociąga za sobą określone konsekwencje.
Jest on także autorem pierwszej definicji wzorca, która jest na tyle ogólna, że można ją nadal stosować w oderwaniu od pierwotnej dziedziny zastosowań, czyli architektury. Mówi ona o problemie, kontekście, w jakim jest on osadzony, oraz szkielecie rozwiązania opisanym ogólnie, na wysokim poziomie abstrakcji. Taki wzorzec, po nadaniu wartości zmiennym, jest gotowym rozwiązaniem znajdującym zastosowanie w konkretnej sytuacji.
