Laboratorium wirtualne 2/Moduł 3 - ćwiczenie 3
wersja beta
LABORATORIUM WIRTUALNE 2
Ćwiczenie 3 - System do automatycznego badania przetworników analogowo-cyfrowych
|
|
W metodach integracyjnych charakterystyczną cechą jest występowanie procesu całkowania napięcia przetwarzanego przez ładowanie lub rozładowanie kondensatora w układzie RC. Proces całkowania jest realizowany na pewnym odcinku czasu, a sygnał wyjściowy jest proporcjonalny do wartości średniej napięcia wyjściowego w okresie integracji. Uśrednianie napięcia jest jedną z podstawowych zalet tej metody ze względu na możliwość skutecznej eliminacji (przez uśrednianie) zakłóceń nakładających się na przetwarzany sygnał. Drugą ważną cechą jest rozdzielczość i dokładność przetwarzania szczególnie przy stosowaniu całkowania wielokrotnego. Metody integracyjne są powszechnie stosowane w multimetrach cyfrowych (od prostych multimetrów przenośnych do precyzyjnych multimetrów laboratoryjnych), w których dokładność przetwarzania jest ważniejsza od szybkości rejestracji sygnałów. |
|
W pierwszej fazie przetwarzania jest całkowane napięcie wejściowe Ui w ściśle określonym czasie T1.
Po czasie T1 napięcie U na kondensatorze jest proporcjonalne do średniej wartości napięcia wejściowego w czasie całkowania (1). W drugiej fazie przetwarzania kondensator jest rozładowywany prądem ze źródła napięcia UR o polaryzacji przeciwnej do napięcia wejściowego. Po czasie T2 napięcie na kondensatorze spada do 0 (2). Z zależności (4) widać, że czas T2 nie zależy od wartości RC, zatem parametry tego układu nie mają istotnego wpływu na wyznaczoną wartość odstępu czasu (choć mogą stanowić źródło błędów przetwarzania). Jeżeli czas T1 i T2 są mierzone cyfrowo przy wykorzystaniu tego samego generatora wzorcowego to również dokładna wartość okresu tego generatora nie ma wpływu na wynik przetwarzania w postaci liczby impulsów zliczonych w czasie T2 .
|
|
Przebieg procesu całkowania napięcia przetwarzanego i referencyjnego pokazano na kolejnych slajdach. W zrealizowanej aplikacji zastosowano, często spotykany sposób rysowania przebiegów, jako odwróconych względem osi czasu. Zauważmy, że z praktycznego punktu widzenia nie ma to znaczania, ważne jest tylko, aby napięcie przetwarzane i referencyjne miały przeciwną polaryzację.
W zależności od wartości napięcia wejściowego (tutaj w postaci impulsu) kondensator ładuje się z różną szybkością (zmienne nachylenie prostej ładowania), ale w stałym czasie. Miarą napięcia wejściowego jest czas rozładowania zobrazowany przez różne położenie punktu zerowego. |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
