Laboratorium wirtualne 2/Moduł 5 - ćwiczenie 5

Z Studia Informatyczne
Przejdź do nawigacjiPrzejdź do wyszukiwania

wersja beta

LABORATORIUM WIRTUALNE 2

Ćwiczenie 5 - Aplikacje rozproszone w systemie operacyjnym Linux

System rozproszony to układ przejść sterowany komunikacją asynchroniczną. Komunikacja synchroniczna jest traktowana jako szczególny przypadek komunikacji asynchronicznej.

Węzły funkcjonują niezależnie i na każdym z nich algorytm komunikacji jest wykonywany lokalnie. Lokalne wykonania tworzą zbiór - rozproszony algorytm komunikacji. Jest on niezbędny w realizowaniu algorytmów bardziej skomplikowanych.

Wykonywanie algorytmu komunikacji opiera się na realizacji kolejnych tak zwanych zdarzeń Dzieli się je na wewnętrzne (stany węzła) oraz zewnętrzne (wysyłanie i odbieranie komunikatów). Zmienne współdzielone nie są formą komunikacji według definicji, jednak mogą być wykorzystane. System rozproszony jest układem przejść, nie jest jednak prostym układem sekwencyjnym lub kombinacyjnym, gdyż wiele ze zdarzeń wpływających na aktualny jego stan jest niezależna od samego systemu.


GNU/Linux jest w dużej mierze zgodny ze standardem IEEE1003 (tak zwanym POSIX) a niektóre z dystrybucji przeszły procedury certyfikacyjne. Od roku 1996 jądro wykorzystuje możliwości systemów wieloprocesorowych w trybie SMP czyli symetrycznej wieloprocesorowości.

Rozproszone systemy plików dostępne dla Linuksa funkcjonują w sposób przeźroczysty dla użytkownika. Dostępna jest szeroka gama rozproszonych systemów plików. Na szczególną uwagę zasługują trzy z nich: popularny wśród Uniksów system NFS, tak zwana Samba czyli system oparty o protokół SMB oraz bardziej zaawansowane systemy plików, takie jak Lustre wykorzystywany w systemach klastrowych dużej skali.

Linux i większość oprogramowania dla niego dostępne są na wolnych licencjach, które typowo gwarantują wolność używania, modyfikowania a także rozprowadzania i sprzedaży. Dzięki temu jest on łatwo dostępny w Internecie w wielu wersjach, dostosowanych do nawet bardzo specjalistycznych potrzeb od klastrów i komputerów wieloprocesorowych, poprzez systemy biurowe, do systemów wbudowanych. Dostępna jest szeroka gama oprogramowania i bibliotek programistycznych, dzięki czemu mogło powstać na przykład to ćwiczenie.


Źródło: „https://wazniak.mimuw.edu.pl/index.php?title=Laboratorium_wirtualne_2/Moduł_5_-_ćwiczenie_5&oldid=62156”