SO-1st-2.3-w11.tresc-1.0-Slajd30

Wzajemne wykluczanie n procesów — algorytm piekarni (2)

Po ustaleniu numeru zaczyna się właściwa sekcje wejściowa, w której dokonuje się rozstrzygnięcie odnośnie zajęcia sekcji krytycznej. W tym celu proces P_i sprawdza zamiary kolejnych rywali, analizując współdzielone tablice począwszy od pozycji 0 z pominięciem własnej pozycji. Jeśli analizowana pozycja odnosi się do procesu, który jest w trakcie wybierania numeru, wykonywana jest pętla oczekiwania na zakończenie wyboru (linia 3). Wykazanie konieczności takiego oczekiwania jest jednym z zadań ćwiczeniowych.

Po ewentualnym zakończeniu wyboru następuje sprawdzenie stanu potencjalnego rywala. Jeśli ma on przydzielony numer 0, to znaczy, że wykonuje resztę i nie jest zainteresowany sekcją krytyczną — pętla while w linii 4 kończy się i rozpoczyna się kolejna iteracji pętli for . To samo dzieje się, gdy numer rywala jest większy. Możliwy jest jednak przypadek, gdy dwa procesu uzyskają te same numery. Rozstrzygający jest wówczas numer procesu, który z założenia jest unikalny. Stąd porównanie:(numer [k],k ) < (numer [i],i ) ≡ numer [k] < numer [i] ∨ (numer [k] = numer [i] ∧ k < i ), które można by również zapisać jako (numer [k] · n + k ) < (numer [i] · n + i ).

Jeśli w ten sposób procesowi P_i uda się zakończyć pętlę for , to znaczy, że nie ma w systemie procesu ubiegającego się o sekcję krytyczną, którego numer byłby mniejszy (lub równy przy mniejszym identyfikatorze) od P_i i możne on opuścić sekcję wejściową, zajmując tym samym sekcję krytyczną.

Po wyjściu z sekcji krytycznej, proces sygnalizuje brak zainteresowania rywalizacją, wpisując wartość 0 jako swój numer.

<< Poprzedni slajd | Spis treści | Następny slajd >>