SO-1st-2.3-w3.tresc-1.0-Slajd20

Przykłady uszeregowania bez wywłaszczeń

Na diagramie zaprezentowano uszeregowanie 3 procesów P₁ , P₂ i P₃ , które zgłaszają się do systemu w odstępie 1 jednostki czasu (przyjmijmy sekundę, jako jednostkę). Proces P₁ potrzebuje 5 jednostek czasu procesora na obsługę, P₂ potrzebuje 4 jednostek, a P₃ — 2 jednostek. Dla uproszczenia założono, że procesy nie generują żądań zasobowych i tym samym nie wchodzą w stan oczekiwania.

W pierwszym uszeregowaniu zgodnym z algorytmem FCFS procesy wykonują się w kolejności P₁ , P₂ , P₃ . Czasy oczekiwania tych procesów wynoszą odpowiednio 0, 4, 7. Średni czas oczekiwania wynosi wynosi 11/3≈3,67. Czasy cyklu przetwarzania wynoszą odpowiednio 5, 8, 9, co daje średni czas cyklu przetwarzania 22/3≈7,33.

Drugie uszeregowanie jest dla algorytmu SJF, chociaż zupełnie przypadkowo takie samo uszeregowanie byłoby dla algorytmu LCFS. Dokonując podobnej analizy uzyskujemy średni czas oczekiwania (0+6+3)/3 = 3, a średni czas cyklu przetwarzania (5+10+5)/3≈6,67.

Z indywidualnej perspektywy każdego procesu należałoby określić relacje pomiędzy czasem oczekiwania i czasem obsługi. Przyjmując stosunek czasu obsługi do sumy czasu oczekiwania i czasu obsługi jako miarę efektywności z punktu widzenia procesu otrzymujemy:

• uszeregowanie FCFS: P₁ — 100%, P₂ — 50%, P₃ — 22%,
• uszeregowanie SJF: P₁ — 100%, P₂ — 40%, P₃ — 40%.

<< Poprzedni slajd | Spis treści | Następny slajd >>