Logika i teoria mnogości/Wykład 10.2

Z Studia Informatyczne
Wersja z dnia 14:50, 16 wrz 2006 autorstwa Kubakozik (dyskusja | edycje)
(różn.) ← poprzednia wersja | przejdź do aktualnej wersji (różn.) | następna wersja → (różn.)
Przejdź do nawigacjiPrzejdź do wyszukiwania

Twierdzenie Bourbaki- Witt

Rozdział ten jest poświęcony twierdzeniu z którego będziemy korzystali w wykładzie 11 dotyczącym dyskusji nad aksjomatem wyboru.

Wprowadzamy podstawowe definicje

Definicja 3.1.

Mówimy, że poset (A,) jest łańcuchowo zupełny jeśli każdy łańcuch posiada supremum.

Definicja 3.2.

Dla posetu (A,) funkcję f przeprowadzającą A w A i taka, że xf(x) dla dowolnego xA nazywamy progresją.

Twierdzenie 3.3. [Bourbaki-Witt]

Każda progresja na łańcuchowo zupełnym posecie posiada punkt stały.

Dowód:

W czasie tego dowodu zostaną pokazane dodatkowo dwa lematy 3.1 i 3.2 (patrz lemat 3.1. i lemat 3.2.). Są one częścią całego dowodu. Ustalmy łańcuchowo zupełny poset (A,) i progresję f operującą na nim. W dowodzie niezbędna jest koncepcja zbiorów, które nazwiemy "miłymi". Ustalmy dowolny element aA. Zbiór BA jest miły jeśli spełnia wszystkie poniższe warunki:

  • aB,
  • jeśli xB to również f(x)B i
  • jeśli CB jest łańcuchem w (A,), to CB.

Bardzo łatwo zauważyć, że przecięcie dowolnej rodziny miłych pozdbiorów jest miłe. Zdefiniujmy "najmilszy" podzbiór B0 jako

B0={BA|B jest miły},

wtedy B0 jest oczywiście miły. Równocześnie B0 jest podzbiorem każdego miłego zbioru. Wykażmy parę własności elementów zbioru B0. Po pierwsze żaden element istotnie mniejszy niż a nie jest elementem B0 - jest to oczywistą konsekwencją faktu, że zbiór {xA|xa} jest miły, więc jest nadzbiorem B0.

Zdefiniujmy jeszcze mniejszy zbiór

B0={xB0|yB0yxf(y)x}B0

i wykażmy parę faktów o elementach B0.

Lemat 3.1.

Jeśli xB0 to, dla każdego yB0 mamy yxf(x)y.

Dowód

Ustalmy dowolny xB0 i zdefiniujmy zbiór

Bx={yB0|yxf(x)y}.

Wykażemy, że zbiór Bx jest miły i, co za tym idzie, że Bx=B0.

  • aBx, ponieważ wiemy, że ax dla dowolnego xB0,
  • Załóżmy teraz, że yBx i wykażmy f(y)Bx. Jeśli yBx na mocy f(x)y, to niewątpliwie f(x)f(y) co kończy ten przypadek. Jeśli natomiast yx, to albo y=x i wtedy f(x)f(y), albo yx i wtedy, na mocy definicji B0 mamy f(y)x co dowodzi, że również w tym przypadku f(y)Bx.
  • Jeśli CBx jest łańcuchem i dla wszystkich yC zachodzi yx, to również Cx i CBx. Jeśli dla pewnego yC mamy f(x)y to również f(x)C co należało dowieść.

W kolejnym lemacie dowodzimy, że zbiory B0 i B0 są równe

Lemat 3.2.

Zbiór B0 jest miły.

Dowód

Wykażemy, że zbiór B0 jest miły a więc

  • aB0, ponieważ wykazaliśmy wcześniej, że ya nie zachodzi dla żadnego yB0.
  • Ustalmy xB0, żeby wykazać f(x)B0 ustalmy yB0 takie, że yf(x). Na mocy Lematu 3.1 (patrz lemat 3.1.) dostajemy yxf(x)y. Druga część alternatywy stoi w sprzeczności z założeniem, więc yx i albo y=x, więc f(y)f(x), albo yx i na mocy założenia f(y)xf(x) co należało pokazać.
  • Ustalmy dowolny CB0 łańcuch w (A,). Załóżmy, że yC. Jeśli dla jakiegoś xC mamy yx wtedy f(y)xC, co należało pokazać. Przeciwny przypadek jest niemożliwy na podstawie Lematu 3.1. (patrz lemat 3.1.). Mielibyśmy wtedy dla każdego xC prawdziwe x=y lub xf(x)y co jest sprzeczne z założeniem mówiącym, że yC.

Tak więc B0=B0, czyli dla dowolnych x i y w B0 mamy, na podstawie Lematu 3.1 (patrz lemat 3.1.), yx lub xf(x)y. Wnioskujemy, że B0 jest uporządkowany liniowo, czyli jest łańcuchem. Niewątplwie B0B0 (na podstawie definicji zbiorów miłych) i f(B0)B0 (na podstawie tej samej definicji), więc f(B0)=B0 co dowodzi istnienia punktu stałego odwzorowania f.