Sr-13-wyk-1.0-Slajd24
Aktualizacja wielu kopii – protokół używający kworum (1)
Stosując wcześniej przedstawione rozwiązania możemy zauważyć problem przy aktualizacji wielu replik w sieciach, które ulegają okresowemu podziałowi na mniejsze grupy. Z pomocą przychodzą protokoły, które używają kworum w celu rozstrzygnięcia czy dany zapis lub odczyt mogą być wykonane. Kluczowe są tu dwie liczby r i w . Pierwsza liczba r (kworum do odczytu), określa ile replik musi system skonsultować, aby wykonać operację odczytu. Druga liczba w (kworum do zapisu), oznacza liczbę replik, na których musi być dokonany zapis, aby mógł on być uznany za ważny. Ograniczeniem jakie się dodatkowo nakłada na liczby r i w , jest spełniony warunek (r + w > n ), gdzie n jest liczbą wszystkich replik . Warunek ten ma zagwarantować, że istnieje co najmniej jedna wspólna replika pliku dla wszystkich zbiorów, które tworzą kworum do odczytu i zapisu. Innymi słowy w zbiorze replik do odczytu lub zapisu musi istnieć co najmniej jedna aktualna kopia.
Ponieważ operacje zapisu nie muszą być wykonywane na wszystkich replikach zaistniała potrzeba rozróżniania wersji replik. Robi się to np. poprzez przypisanie każdej replice numeru wersji, który jest zwiększany wraz z kolejnymi jej modyfikacjami.
Operacja odczytu dla pliku przebiega w tym protokole następująco: 1) Zdobądź odpowiednia liczbę r replik, które będą stanowić kworum do odczytu, 2) Wybierz spośród wybranych kopii tę o najwyższym numerze wersji, 3) Wykonaj operację odczytu na tej replice.
Operacja zapisu do pliku wykonuje się w następujących krokach: 1) Zdobądź odpowiednią liczbę w replik (kworum do zapisu), 2) Wybierz replikę z największym numerem wersji, 3) Zwiększ numer wersji, 4) Zapisz nową wartość do wszystkich replik wchodzących w skład kworum oraz przypisz im nowy numer wersji.
