Sr-13-wyk-1.0-Slajd22
Przeźroczystość zwielokrotniania
Zwielokrotnianie jest mechanizmem, który powinien być w praktyce niewidoczny dla użytkownika. Użytkownika często nie interesuje gdzie są jego dane i w ilu kopiach. Interesuje go raczej to, że dane są ciągle dostępne i że są bezpieczne. Dlatego system, który używa zwielokrotniania danych powinien w zasadzie zachowywać się, tak jakby go w praktyce nie było. Ze przeźroczystością zwielokrotniania wiążą się dwa podstawowe aspekty: przeźroczystość sterowania zwielokrotnianiem oraz nazewnictwo replik.
Sterowanie replikacją określa ile powinno być kopii danych i na jakich serwerach. Zwykle sterowanie zwielokrotnianiem odbywa się w pełni automatycznie, ale nie jest tak zawsze. Są sytuacje, w których użytkownik powinien być świadomy niektórych aspektów sterowania. Pozwala to na zwiększenie elastyczności systemu i daje większą swobodę użytkownikowi.
Wyróżnia się dwa odmienne podejścia do replikacji. Pierwsze podejście określa replikację jako zupełnie jawną dla użytkownika. Określa on np. gdzie mają być umieszczone repliki danego pliku, ile ma być tych replik, może kasować wybrane repliki. Drugie podejście reprezentuje zupełnie odmienny styl zwielokrotniania i ukrywa przed użytkownikiem cały proces replikacji.
