Zio-11-wyk-Slajd17
IW dla systemów krytycznych(1)
Ostatnie cztery praktyki to praktyki zaawansowane. Ich wprowadzenie jest najbardziej kosztowne, lecz inwestycja ta często zwraca się bardzo szybko w przypadku systemów krytycznych.
Pierwsza praktyka: „Specyfikuj systemy za pomocą metod formalnych”.
Metody formalne posiadają notację, której składnia i semantyka jest formalnie zdefiniowana. Dzięki temu modele, które powstają są dużo bardziej jednoznaczne.
Specyfikacja formalna powinna powstać po analizie wymagań. Czynność ta wymaga bardzo dogłębnej analizy tych wymagań, przez co znalezienie błędów i niejasności jest bardzo prawdopodobne.
Dodatkową zaletą metod formalnych jest możliwość udowodnienia kompletności i braku niejednoznaczności.
Wprowadzanie takich metod jest kosztowne. Wielu inżynierów ich nie zna, stąd duże środki są wymagane do przeszkolenia ludzi.
Głównym problemem w stosowaniu notacji formalnych jest fakt, iż mogą być niezrozumiałe dla ekspertów dziedzinowych. Czyli takie osoby nie będą w stanie analizować modelu np. pod względem bezpieczeństwa.
