SOP wyk nr 11-Slajd14
Przykład przetwarzania współbieżnego
W przedstawionym programie instrukcja podstawienia n := n + 1 wykonywana jest współbieżnie przez 2 wątki: A oraz B, a n jest zmienną współdzieloną przez te wątki. Innymi słowy, zmienna n znajduje się w obszarze pamięci współdzielonym przez te wątki i jest dla nich zmienną wejściowo-wyjściową. Instrukcja podstawienia wymaga wykonania operacji arytmetycznej, w związku z czym może być różnie przetłumaczona na kod maszynowy, czyli na sekwencję instrukcji wykonywanych atomowo.
W procesorach o architekturze RISC operacje arytmetyczne wykonywane są wyłącznie na rejestrach procesora, wobec czego podstawienie takie wymaga wcześniejszego załadowania zawartości komórki pamięci, przechowującej wartość zmiennej n, do odpowiedniego rejestru, dodania wartości 1 do zawartości tego rejestru, a następnie umieszczenia zmodyfikowanej wartości ponownie w pamięci pod adresem przypisanym zmiennej n . W tym celu wątek A korzysta z jakiegoś rejestru procesora, oznaczonego RA , a wątek B z rejestru RB . W szczególności może to być ten sam rejestr, ale raz występujący w kontekście wątku A, a raz w kontekście wątku B.
W procesorach o architekturze CISC powszechne są rozkazy typu odczyt modyfikacja zapis (ang. read-modify-write). Przykładem może być 16- lub 32-bitowa architektura intelowska z rozkazem inc , którego operand może być w pamięci. Rozkaz ten może być zatem użyty w przekładzie na kod maszynowy wysokopoziomowej instrukcja podstawienia n := n + 1.
