Sw3.6-m9-1.2-Slajd2
Środki wspomagające uruchamianie systemów mikroprocesorowych
Najtrudniejszym i zarazem najbardziej czasochłonnym etapem projektowania systemu mikroprocesorowego jest jego uruchomienie. Polega ono na dokładnym prześledzeniu wykonywania napisanego przez użytkownika programu i sprawdzeniu czy realizowane przez program funkcje są zgodne z przyjętym algorytmem działania. Ponadto, pozwala użytkownikowi upewnić się, że cały system mikroprocesorowy został prawidłowo zaprojektowany i ostatecznie stwierdzić, że sprzęt i oprogramowanie właściwie ze sobą współpracują i realizują wymagane zadania. Spośród wielu środków ułatwiających uruchamianie systemów mikroprocesorowych, do najpopularniejszych należą: symulator mikroprocesora, analizator stanów logicznych oraz systemy uruchomieniowe.
W przypadku symulatora mikroprocesora, komputer, na którym przebiega kompilacja programów użytkownika jest dodatkowo wyposażony w program symulujący działanie zastosowanego w projektowanym systemie mikroprocesora. Program taki pozwala przetestować skompilowany program użytkownika poprzez symulację jego wykonania. Podstawową wadą symulatora jest brak możliwości wykonania programu w rzeczywistym systemie mikroprocesorowym.
Analizator stanów logicznych jest bardzo efektywnym i uniwersalnym narzędziem wspomagającym uruchamianie oraz konserwację systemów mikroprocesorowych. Umożliwia przetestowanie zarówno części sprzętowej jak i programowej danego systemu mikroprocesorowego. Połączenie między analizatorem a systemem mikroprocesorowym odbywa się poprzez specjalną sondę, której typ zależy od zastosowanego mikroprocesora. Analizator zapamiętuje sekwencje sygnałów zdefiniowanych wcześniej przez użytkownika (np. sygnałów przesyłanych magistralami systemowymi) w określonym przedziale czasu, a następnie przedstawia je w czytelnej postaci na ekranie monitora. Ze względu na sposób przedstawienia wyników można wyróżnić dwa rodzaje analizy: analizę czasową, w której sygnały przedstawiane są w postaci przebiegów czasowych oraz analizę stanów, w której sygnały przedstawiane są w postaci ciągów słów dwójkowych lub szesnastkowych. Ponadto, analizator może na podstawie zapamiętanej sekwencji sygnałów przesyłanych magistralami systemowymi odtworzyć kod wykonanego rozkazu. Podstawową wadą analizatora stanów logicznych jest stosunkowo duży koszt.
Do najbardziej uniwersalnych środków należą systemy uruchomieniowe, które ogólnie można podzielić na dwie grupy: systemy wykorzystujące program monitora oraz systemy wykorzystujące emulację układową (tzw. emulatory).
