Pok-12-wyk-Slajd12

Wyrażenia określające typy - typu podstawowe

Najbardziej elementarnymi wyrażeniami określającymi typy są typy podstawowe. Współczesne, imperatywne języki programowania najczęściej mają dość podobny „rdzeń” zestawu typów podstawowych:

- typ całkowity ze znakiem (Integer w Adzie czy Pascalu, int w języku C)

- typ znakowy (char w Pascalu, Character , Wide_Character , Wide_Wide_Character w Adzie i char w języku C)

- typ zmiennoprzecinkowy (real w Pascalu, float w Adzie i w C)

Równoważne typy zmiennych mogą być w różny sposób definiowane w poszczególnych językach programowania, np. typ całkowity bez znaku może być:

• odrębnym typem (np. w języku Modula-2 – typ CARDINAL )
• uzyskiwany przez dodatkowe atrybuty typu podstawowego (np. w języku C - modyfikator unsigned stosowany do typu int ),
• ścisłym odwzorowaniem domeny zastosowań – w Adzie jest to albo typ resztowy (mod – zmienna licząca modulo), albo jako typ okrojony (z kontrolą przekroczenia wartości minimalnej i maksymalnej)

Często języki udostępniają więcej typów podstawowych:

• łańcuchy znaków są dostępne w Adzie (w 3 rodzajach) i w Pascalu, w C w ich roli są używane tablice znaków,
• typ logiczny (zazwyczaj nazywany Boolean ) jest dostępny w Adzie i w Pascalu, w języku C jest on symulowany za pomocą zmiennych typu całkowitego i swoistej interpretacji ich wartości,
• typ stałopozycyjny występuje w Adzie (Delta ), w C i w Pascalu nie ma go standardzie i trzeba stosować dodatkowe biblioteki.

<< Poprzedni slajd | Spis treści | Następny slajd >>