Laboratorium wirtualne 1/Moduł 2 - ćwiczenie 2/część 2

Z Studia Informatyczne
Przejdź do nawigacjiPrzejdź do wyszukiwania

wersja beta


LABORATORIUM WIRTUALNE 1

Ćwiczenie 2 - Środowisko programistyczne LabWindows/CVI

Część 2

Temat ćwiczenia:

Mechanizm obsługi zdarzeń

Cel ćwiczenia:

Materiał zaprezentowany w czasie prezentacji ma za zadanie zaznajomić słuchacza z mechanizmem obsługi zdarzeń w środowisku LabWindows/CVI.

Słuchacz posiądzie niezbędne wiadomości z dziedziny obsługi zdarzeń oraz odbierania i wysyłania wartości do i z elementów interfejsu użytkownika.


Plan prezentacji.

Budowanie szkieletu aplikacji

Budowę aplikacji zaczynamy od stworzenia nowego projektu. W tym celu z menu głównego wybieramy:
File > New > Project (*.prj)

Jest to nic innego jak stworzenie pustego obszaru roboczego oraz pliku zawierającego informacje o plikach składowych projektu.


Kolejnym etapem o którym była mowa we wcześniejszych prezentacjach jest zbudowanie interfejsu użytkownika. W przykładach kursu będziemy starali się stosować zasadę umieszczania jak najmniejszej ilości elementów na interfejsie użytkownika przed procesem generacji kodu aplikacji. Pozwala ona stopniowe dodawanie funkcjonalności a co za tym idzie na częste uruchamianie programu po wykonaniu drobnych zmian. Prawdopodobieństwo pomylenia zmiennych jest znacznie mniejsze niż w przypadku generacji kodu z całego interfejsu. Pozwala tez na szybkie wykrycie błędów i ich usunięcie – co ma szczególne znaczenie w przypadku niedoświadczonych użytkowników.

Aby utworzyć interfejs użytkownika wybieramy z menu głównego:

File > New > User Interface (*.uir)



Stosując się do poznanych zasad określamy następujące właściwości panelu interfejsu użytkownika:
  • w polu CONSTANT NAME wpisujemy PANEL (domyślnie środowisko powinno wpisać tą nazwę),
  • w polu Panel Title wpisujemy Program obsługi zdarzeń (w oknie podglądu powinien ukazać się zmieniony napis na pasku górnym interfejsu),
  • zaznaczamy pola Auto Center Vertically i Auto Center Horizontally powodujące wyśrodkowanie okna interfejsu na pulpicie w momencie startu aplikacji.

Resztę właściwości pozostawiamy bez zmian i naciskamy przycisk OK zatwierdzający wprowadzone zmiany.


opis slajdu

opis slajdu

opis slajdu

opis slajdu

opis slajdu

opis slajdu

opis slajdu

opis slajdu

opis slajdu

opis slajdu

opis slajdu

opis slajdu

opis slajdu

opis slajdu

opis slajdu

opis slajdu

opis slajdu

opis slajdu

opis slajdu

opis slajdu

opis slajdu

opis slajdu

opis slajdu

opis slajdu

opis slajdu

opis slajdu

opis slajdu

opis slajdu

opis slajdu

opis slajdu

opis slajdu

opis slajdu

opis slajdu

opis slajdu

opis slajdu

opis slajdu

opis slajdu

opis slajdu

opis slajdu

opis slajdu

opis slajdu

opis slajdu

opis slajdu

opis slajdu

opis slajdu

opis slajdu

opis slajdu

opis slajdu

opis slajdu

opis slajdu

opis slajdu

opis slajdu

opis slajdu

opis slajdu

opis slajdu

opis slajdu

opis slajdu

opis slajdu

opis slajdu

opis slajdu

opis slajdu

opis slajdu

opis slajdu

opis slajdu

opis slajdu

opis slajdu

opis slajdu

opis slajdu