ZAWWW-2st1.2-w10.tresc-1.0-Slajd9
Korzystanie z komponentów encyjnych
Zgodnie ze specyfikacją EJB, komponenty encyjne są zdefiniowane jako obiektowa reprezentacja trwałych danych przechowywanych w bazie danych. Komponenty encyjne mogą uczestniczyć w transakcjach, są współdzielone przez wielu użytkowników, posiadają długi czas życia i są odporne na awarie kontenera. Komponenty encyjne są zatem współdzielonymi, rozproszonymi i trwałymi obiektami transakcyjnymi. Silne powiązanie komponentów encyjnych z danymi powoduje, że umieszczanie w nich logiki biznesowej staje się co najmniej problematyczne. Popularne jest przekonanie, że komponenty encyjne w ogóle nie powinny zawierać logiki biznesowej, a tylko i wyłącznie metody dostępu do danych (odczyt i zapis). Rzeczywiście, wprowadzenie logiki biznesowej do komponentów encyjnych może spowodować powstanie niepotrzebnych związków między komponentami encyjnymi czy przeniesie odpowiedzialność za zarządzanie przepływem interakcji z użytkownikiem do warstwy biznesowej. Uznaje się, że jeśli komponent encyjny ma zawierać logikę biznesową, powinna być to logika samowystarczalna z punktu widzenia danych przechowywanych przez komponent encyjny, ew. logika obsługująca obiekty zależne od komponentu encyjnego. Występowanie zależności między komponentami encyjnymi wiąże się z koniecznością wprowadzenia dodatkowego komponentu sesyjnego zarządzającego przepływem sterowania między powiązanymi komponentami encyjnymi.
