ZAWWW-2st1.2-w03.tresc-1.0-Slajd15
Repozytoria
W przypadku statycznego wykorzystywania specyfikacji IDL dostęp do repozytorium nie jest konieczny, ponieważ zarówno klient, jak i usługodawca, posiadają pełnię wiedzy o obiektach i ich usługach przechowywaną w pieńkach i szkieletach. Jednak nie zawsze dostęp statyczny jest możliwy. W przypadku dynamicznych wywołań usług konieczna staje się możliwość dostępu do typów zdefiniowanych w IDL w trybie runtime. Taka sytuacja występuje np. w środowiskach, w których często następują zmiany w strukturze przetwarzanych obiektów. Dynamiczny dostęp do interfejsów, operacji i atrybutów zdefiniowanych w IDL odbywa się poprzez repozytorium interfejsów. Jest to hierarchiczna struktura zawierająca drzewo powiązanych ze sobą obiektów reprezentujących moduły, interfejsy, atrybuty, wyjątki, operacje, i stałe. Po stronie usługodawcy występuje analogiczna struktura, zwana repozytorium implementacji. Przechowywane są w nim informacje o implementacjach wszystkich dostępnych obiektów, alokacji zasobów, kontroli administracyjnej, prawach dostępu, itp. Repozytorium implementacji jest podstawowym narzędziem, za pomocą którego broker ORB potrafi lokalizować i uaktywniać obiekty.
