Sr-10-wyk-1.0-Slajd23
Protokoły oparte na wektorach wersji
Podstawową wadą protokołu logicznego jest operowanie na jawnych zbiorach operacji zapisu. Zbiory te w trakcie pracy systemu monotonicznie przyrastają, powodując monotoniczny rozrost przesyłanych komunikatów sieciowych. Bardzo szybko działanie takiego protokołu stawałoby się kompletnie nieefektywne. Stąd praktyczna realizacja protokołu spójności gwarancji sesji wymaga zaproponowania efektywnej metody reprezentacji zbiorów operacji zapisu.
Metoda taka została zaproponowana już przez twórców samego modelu i oparta jest na wykorzystaniu wektorów wersji (ang. version vectors ). Wektory wersji koncepcyjnie oparte są na mechanizmie zegarów wektorowych (ang. vector clocks ), wykorzystywanych w systemach rozproszonych do reprezentacji czasu logicznego i do śledzenia zależności przyczynowych pomiędzy zdarzeniami. Wektor wersji to sekwencja liczb, które w klasycznym podejściu interpretowane są jako liczniki zdarzeń zarejestrowanych na poszczególnych węzłach (w tym przypadku zapisów). Każdy zapis, który jest zgłaszany po raz pierwszy w systemie, a więc taki, który trafia do serwera w wyniku bezpośredniej interakcji z klientem, jest etykietowany bieżącą wartością wektora wersji przechowywanego na serwerze. Mechanizm ten zapewnia unikalną identyfikację wszystkich operacji zapisu.
