Sr-10-wyk-1.0-Slajd6
Modele spójności
Generalnie modele spójności zostały podzielone na dwie klasy. Modele spójności nastawione na dane (omówione na poprzednim wykładzie) zakładają, że procesy odwołujące się do rozproszonych, zwielokrotnionych danych są związane stale z jednym serwerem i nie przemieszczają się podczas przetwarzania. W niektórych realizacjach rozproszonej pamięci współdzielonej zarządzanie spójnością jest wręcz realizowane w samym procesie aplikacyjnym. Jeżeli jednak dopuścimy separację procesu aplikacyjnego od podsystemu zarządzania pamięcią i umożliwimy przemieszczanie się aplikacji, to modele spójności nastawione na dane (te przy dostępie ogólnym) przestaną spełniać swoją rolę. Dokładnie rzecz biorąc będzie tak dla wszystkich modeli oprócz atomowego, co ze względów efektywnościowych dyskwalifikuje tego typu rozwiązanie. Nieadekwatność modeli spójności nastawionych na dane wynika z tego, że przemieszczanie się klienta jest realizowane w sposób całkowicie niekontrolowany przez protokół spójności. Zlecenie zgłaszane do innego serwera jest interpretowane jako całkowicie niezależne od poprzednich zgłoszeń na innym serwerze, co oznacza, że wymagania dotyczące spójności danych mogą być inne.
Wprowadzenie mobilności klienta powoduje też, że mówiąc o spójności danych należy niezależnie rozpatrywać obraz historii przetwarzania serwerów i klientów.
