Sr-8-wyk-1.0-Slajd10
Koncepcje dostępu do danych
W systemie rozproszonym istnieje problem dostępu do zdalnych danych, niedostępnych lokalnie. Generalnie istnieją trzy możliwe rozwiązania tego problemu.
Pierwsze polega na wykonywaniu zdalnego dostępu do danych. W podejściu tym każdy dostęp do współdzielonego obiektu, zlokalizowanego fizycznie w pamięci lokalnej innego węzła, odbywa się przez sieć. Wymaga to oczywiście przesłania komunikatów, co wiąże się ze znacznymi opóźnieniami. Zaletą tego podejścia jest jego prostota. W systemie jest jedna kopia danych, do której się wszyscy odwołują.
Drugie rozwiązanie próbuje zaradzić sytuacji, gdy do obiektu odwołuje się bardzo często pojedynczy proces lub grupa procesów zlokalizowanych na innym komputerze niż sam obiekt. Jeżeli założymy, że możliwa jest zmiana fizycznej lokalizacji współdzielonego obiektu (relokacja ), czyli umieszczenie go w pamięci lokalnej węzła, w którym pojawiło się żądanie dostępu, to potencjalnie możemy znacząco skrócić czas kolejnych dostępów do tych danych. Podejście to będzie opłacalne w przypadku aplikacji, w których występują zgrupowane, seryjne odwołania do obiektów z pojedynczych węzłów. W takiej sytuacji opłacalne będzie ponoszenie kosztów przenoszenia (potencjalnie dużego) obiektu między węzłami.
Trzecie rozwiązanie polega na zastosowaniu zwielokrotniania ; obiekt logiczny może być jednocześnie zlokalizowany fizycznie w pamięci lokalnej wielu węzłów, co umożliwia równoległy dostęp do tego obiektu w wielu węzłach. Podstawowym problemem jest w tym przypadku sygnalizowana wcześniej spójność danych.
