Sr-2-wyk-1.0-Slajd3
Model warstwowy ISO/OSI
Aby ułatwić ustalanie szczegółów na różnych poziomach abstrakcji, organizacja ISO opublikowała w 1983 roku model odniesienia, który definiuje różne poziomy w postaci warstw, nadaje im standardowe nazwy oraz określa, jaka jest rola każdej warstwy. Model nosi angielską nazwę Open Systems Interconnection , w skrócie OSI i bywa nazywany modelem warstwowym lub modelem OSI.
Protokoły wypracowane w ramach modelu OSI nigdy nie były powszechnie używane, ale sam model okazał się bardzo pomocny do zrozumienia modularnej budowy sieci komputerowych oraz użyteczny w dydaktyce.
Pojedyncza warstwa odpowiada za realizację odrębnego zbioru funkcji. Każda warstwa (oprócz najwyższej) dostarcza warstwie będącej bezpośrednio wyżej interfejsu do swoich usług. Komunikacja w sieci zgodnej z modelem warstwowym odbywa się tylko między odpowiadającymi sobie warstwami po obydwu stronach. Warstwa numer N po stronie nadawczej przesyła więc wiadomość tylko do warstwy numer N po stronie odbiorczej. Zestaw mechanizmów definiujących daną warstwę nazywa się protokołem . Jak widać na rysunku, protokoły działają tylko w jednej warstwie.
Wyróżnia się dwa typy protokołów. W protokołach połączeniowych (ang. connection-oriented ) przed wymianą danych następuje faza jawnego nawiązania połączenia, a po wymianie danych – faza jawnego zakończenia połączenia. Przykładem komunikacji połączeniowej jest tradycyjna telefonia. W protokołach bezpołączeniowych (ang. connectionless ) strony nie nawiązują połączenia, lecz nadawca wysyła pierwszą wiadomość, gdy tylko jest ona gotowa. Przykładem komunikacji bezpołączeniowej w życiu codziennym jest wysłanie listu pocztą.
Jak widać na rysunku, model OSI wyróżnia siedem warstw. Choć w sieci Internet używa się modelu obejmującego cztery warstwy, w dalszej części skupimy się na modelu OSI, gdyż jest bardziej ogólny. Pokrótce omówimy funkcje wszystkich warstw, miejscami odnosząc się do modelu sieci Internet.
