Uwaga: przekonwertowane latex2mediawiki; prawdopodobnie trzeba wprowadzi� poprawki
Zawartość wykładu: Para uporządkowana, iloczyn kartezjański, relacje, relacje
równoważności, rozkłady zbiorów, domykanie relacji, rozdział dla dociekliwych.
Para uporządkowana
Bardzo często będziemy chcieli mieć do czynienia ze zbiorem, który niesie w sobie
informacje o dwóch innych zbiorach, informacje tak udatnie zakodowaną aby można było
odzyskać z niej każdą z jego składowych. Do tego celu wprowadzimy zbiór nazywany
parą uporządkowaną dwóch innych zbiorów.
Niech oraz będą
zbiorami. Przez parę uporządkowaną rozumiemy zbiór
Parę uporządkowaną można zdefiniować inaczej na wiele sposobów. Chodzi jednak o to
aby ze zbioru który jest parą można było odzyskać jednoznacznie każdą z jego
składowych. Tak więc moglibyśmy zaakceptować każdą inną inną definicję pod warunkiem,
że będzie spełnione następujące twierdzenie:
Twierdzenie
Dla dowolnych zbiorów zachodzi:
Parser nie mógł rozpoznać (błąd składni): {\displaystyle \displaystyle (a,b) = (c,d) \Leftrightarrow a=c \hspace*{0.1mm} \wedge b= d}
Dowód
Dowód przeprowadzimy tylko ze strony lewej do prawej bo w
odwrotnym kierunku jest to fakt oczywisty.
Niech zatem dwie pary i będą równe. Ponieważ
więc . Mamy zatem
lub . W pierwszym
przypadku ale w drugim również jest tak, mamy bowiem, że
. Pierwszą część twierdzenia mamy za sobą bo już wiemy,
że pierwsze współrzędne równych par są równe.
Następnie przeprowadzamy dowód przez przypadki. Jeżeli jest tak,
że to . Zatem co daje, że a zatem
. W przeciwnym przypadku gdy mamy, że . Daje to dwie możliwości albo
co nie może mieć miejsca bo mielibyśmy, że ,
albo zaś
. To drugie prowadzi do naszej tezy .

Ćwiczenie
Dla każdej pary udowodnij, że
Rozwiązanie
Rozważymy dwa przypadki.
- Jeśli to i wtedy .
- Jeśli to a więc
skąd otrzymujemy
Ćwiczenie
Udowodnij, że dla dowolnej pary uporządkowanej zbiór
Parser nie mógł rozpoznać (nieznana funkcja „\kPs”): {\displaystyle \displaystyle \bigcap \bigcap (\kPs{x} \setminus \kPs{\emptyset}) }
jest pusty gdy współrzędne par są różne, a w przeciwnym przypadku jest
zbiorem jednoelementowym zawierającym współrzędną pary .
Rozwiązanie
Jeśli jest parą to istnieją zbiory takie, że .
- Przypuśćmy, że . Wtedy i Parser nie mógł rozpoznać (nieznana funkcja „\kPs”): {\displaystyle \displaystyle \kPs{x}= \{\emptyset, \{\{a\}\}, \{\{a,b\}\},x \}}
. Ponieważ Parser nie mógł rozpoznać (nieznana funkcja „\kPs”): {\displaystyle \displaystyle \kPs{\emptyset}=\{\emptyset\}}
to Parser nie mógł rozpoznać (nieznana funkcja „\kPs”): {\displaystyle \displaystyle \kPs{x} \setminus \kPs{\emptyset} =\{ \{\{a\}\}, \{\{a,b\}\},x \}}
a wtedy
Parser nie mógł rozpoznać (nieznana funkcja „\kPs”): {\displaystyle \displaystyle \bigcap (\kPs{x} \setminus \kPs{\emptyset}) = \emptyset }
gdyż przecinany zbiór zawiera elementy rozłączne . Wobec
tego również
Parser nie mógł rozpoznać (nieznana funkcja „\kPs”): {\displaystyle \displaystyle \bigcap \bigcap (\kPs{x} \setminus \kPs{\emptyset}) = \emptyset }
- W przypadku, gdy otrzymujemy a więc Parser nie mógł rozpoznać (nieznana funkcja „\kPs”): {\displaystyle \displaystyle \kPs{x}=\{\emptyset ,\{\{a\}\}\}}
i wtedy Parser nie mógł rozpoznać (nieznana funkcja „\kPs”): {\displaystyle \displaystyle \kPs{x} \setminus \kPs{\emptyset} =\{ \{\{a\}\} \}}
skąd otrzymujemy
Parser nie mógł rozpoznać (nieznana funkcja „\kPs”): {\displaystyle \displaystyle \bigcap \bigcap ( \kPs(x) \setminus \kPs{\emptyset}) = \{a\} }
Ćwiczenie
Pokaż, że z każdej pary można otrzymać jej drugą współrzędną posługując się
jedynie parą , mnogościowymi operacjami Parser nie mógł rozpoznać (nieznana funkcja „\kPs”): {\displaystyle \displaystyle \bigcup, \bigcap, \cup,\cap,\setminus,\kPs}
oraz stałą .
- Rozważ najpierw pary różnych elementów.
- Wykorzystaj zbiór z Ćwiczenia Uzupelnic ex:paraPS|
Rozwiązanie
Rozważmy najpierw przypadek gdy para ma różne elementy. Zobaczymy, że dla każdej takiej pary mamy
Ponieważ to i wtedy
Zobaczmy teraz jak proponowany wzór działa na parach o równych współrzędnych. Jeśli
to i wtedy
Musimy więc jeszcze trochę popracować. Wykorzystajmy ćwiczenie Uzupelnic ex:paraPS|,
niech nowy wzór będzie postaci
Parser nie mógł rozpoznać (nieznana funkcja „\kPs”): {\displaystyle \displaystyle \bigcup (\bigcup x \setminus \bigcap x) \cup \bigcap \bigcap \bigcap (\kPs{x} \setminus \kPs{\emptyset}). }
Dla par o różnych elementach dodana część wzoru jest zbiorem pustym, więc ta sytuacja
jest analogiczna do Uzupelnic eq:cwiczeniePara2wsp1|, skąd otrzymujemy że tak
zdefiniowany zbiór jest równy .
Dla par o równych elementach, pierwsza część zbioru jest zbiorem pustym. W ćwiczeniu
Uzupelnic ex:paraPS| pokazaliśmy że w takim przypadku mamy Parser nie mógł rozpoznać (nieznana funkcja „\kPs”): {\displaystyle \displaystyle \bigcap \bigcap (\kPs{x} \setminus \kPs{\emptyset})=\{b\}}
jeśli jest współrzędną pary . Wobec tego
Parser nie mógł rozpoznać (nieznana funkcja „\kPs”): {\displaystyle \displaystyle \bigcup (\bigcup x \setminus \bigcap x) \cup \bigcap \bigcap \bigcap (\kPs{x} \setminus \kPs{\emptyset})= \emptyset \cup \bigcap\{b\}=b. }
Iloczyn kartezjański
Zanim wprowadzimy definicję zbioru wszystkich par uporządkowanych
elementów dwóch zbiorów (zwanego dalej iloczynem kartezjańskim)
należy nam się krótka dyskusja. Otóż niech oraz .
Łatwo zauważyć, że zarówno
jak i są podzbiorami .
Zatem
oraz .
Więc co daje,
że .
Istnienie i konstrukcja iloczynu
kartezjańskiego zostało dokładnie omówione w dodatkowym
rozdziale Uzupelnic konstukcja_marcina| znajdującym się na końcu.
Proponuje przestudiowanie dodatkowego
rozdziału dopiero po zapoznaniu się z rozdziałami wcześniejszymi
pomimo braku precyzji w następnej definicji.
Niech będą zbiorami. Iloczynem kartezjańskim (produktem)
nazywamy zbiór
Będziemy używać specjalnej notacji na zbiór .
Ćwiczenie
Pokaż następujące elementarne własności iloczynu kartezjańskiego:
Parser nie mógł rozpoznać (nieznana funkcja „\aligned”): {\displaystyle \displaystyle \aligned x \times \emptyset &= \emptyset \\ x \times (y \cup z) &= (x \times y) \cup (x \times z) \\ x \times (y \cap z) &= (x \times y) \cap (x \times z) \\ x \times (y \setminus z) &= (x \times y) \setminus (x \times z) \endaligned}
Rozwiązanie
Z definicji iloczynu kartezjańskiego, oraz twierdzenia Uzupelnic para-up_tw| łatwo wynika
następujący fakt, który wykorzystamy w dowodach. Dla dowolnych zbiorów
zachodzi
Parser nie mógł rozpoznać (nieznana funkcja „\aligned”): {\displaystyle \displaystyle \aligned x \times \emptyset =\\ \{z\in \kPs{\kPs{x \cup z}}: \exists_{a\in x} \exists_{b\in \emptyset} (a,b)=z\}=\\ \{z\in \kPs{\kPs{x \cup z}}: \exists_{a\in x} \exists_{b}[ (b \in \emptyset) \wedge (a,b)=z]\} \endaligned}
Ponieważ jest zawsze fałszem to powyższy zbiór jest pusty.
- Ponieważ obydwa zbiory są zbiorami par więc wykażemy że dowolna para należy do jednego
wtedy i tylko wtedy gdy należy do drugiego. Weźmy dowolną parę wtedy
Parser nie mógł rozpoznać (nieznana funkcja „\aligned”): {\displaystyle \displaystyle \aligned (a,b)\in x \times (y \cup z) \Leftrightarrow\\ a \in x \wedge b\in (y\cup z) \Leftrightarrow\\ a\in x \wedge (b\in y \vee b\in z) \Leftrightarrow\\ (a\in x \wedge b\in y) \vee (a\in x \wedge b\in z) \Leftrightarrow\\ (a,b) \in x \times y \vee (a,b)\in x \times z \Leftrightarrow\\ (a,b) \in x \times y \cup x \times z. \endaligned}
- Analogicznie do poprzedniego punktu, weźmy dowolną parę , wtedy
Parser nie mógł rozpoznać (nieznana funkcja „\aligned”): {\displaystyle \displaystyle \aligned (a,b)\in x \times (y \cap z) \Leftrightarrow\\ a \in x \wedge b\in (y\cap z) \Leftrightarrow\\ a\in x \wedge (b\in y \wedge b\in z) \Leftrightarrow\\ (a\in x \wedge b\in y) \wedge (a\in x \wedge b\in z) \Leftrightarrow\\ (a,b) \in x \times y \wedge (a,b)\in x \times z \Leftrightarrow\\ (a,b) \in x \times y \cap x \times z. \endaligned}
- Analogicznie do poprzednich punktów, weźmy dowolną parę , wtedy
Parser nie mógł rozpoznać (nieznana funkcja „\aligned”): {\displaystyle \displaystyle \aligned (a,b) \in (x \times y) \setminus (x \times z) \Leftrightarrow \\ a\in x \wedge b\in y \wedge \neg(a\in x \wedge b\in z) \Leftrightarrow\\ b\in y \wedge (a\in x \wedge (a\notin x \vee b\notin z)) \Leftrightarrow\\ b\in y \wedge [(a\in x \wedge a\notin x) \vee (a\in x \wedge b\notin z)] \Leftrightarrow\\ b\in y \wedge (a\in x \wedge b\notin z) \Leftrightarrow\\ a\in x \wedge (b\in y \setminus z) \Leftrightarrow\\ (a,b) \in x \times (y \setminus z) \endaligned}
Ćwiczenie
Produkt kartezjański jest monotoniczny ze względu na każdą współrzędną
osobno to znaczy:
Parser nie mógł rozpoznać (nieznana funkcja „\aligned”): {\displaystyle \displaystyle \aligned x \subset y & \hspace*{0.1mm} \Rightarrow & (x \times z) \subset (y \times z) \\ x \subset y & \hspace*{0.1mm} \Rightarrow & (z \times x) \subset (z \times y) \endaligned}
Rozwiązanie
Ćwiczenie jest elementarne.
- Niech będą dowolnymi zbiorami takimi, że . Wtedy dla dowolnej pary mamy
Parser nie mógł rozpoznać (nieznana funkcja „\aligned”): {\displaystyle \displaystyle \aligned (a,b)\in x\times z \Leftrightarrow\\ a\in x \wedge b \in z \Rightarrow\\ a\in y \wedge b \in z \Leftrightarrow\\ (a,b)\in y\times z. \endaligned}
Stąd .
- Dla dowolnych zbiorów mamy . Z poprzedniego
ćwiczenia otrzymujemy
(Metoda z poprzedniego punktu podziała równie dobrze.)
Ćwiczenie
Sprawdź, czy dla dowolnych zbiorów , prawdziwa jest następująca implikacja
Rozwiązanie
Nie. Na przykład gdy to dla dowolnych zbiorów mamy
Biorąc różne zbiory otrzymamy kontrprzykład dla badanej implikacji.
Relacje
Relacją nazywamy każdy podzbiór iloczynu
Operacje na relacjach:
Niech oraz .
Parser nie mógł rozpoznać (błąd składni): {\displaystyle \displaystyle S \circ R := \left\{(x,z)\in A \times C : \exists_{y\in B} (x,y)\in R \hspace*{0.1mm} \wedge (y,z)\in S \right\}\displaystyle R^{-1} := \left\{(y,x)\in B \times A : \;\; (x,y)\in R \right\}\displaystyle R_L := \left\{x\in A : \exists_{y\in B} \;\; (x,y) \in R\right\}\displaystyle R_P := \left\{y\in B : \exists_{x\in A} \;\; (x,y) \in R\right\}}
Ćwiczenie
Niech relacja oraz
. Pokazać elementarne własności operacji na relacjach:
Parser nie mógł rozpoznać (nieznana funkcja „\aligned”): {\displaystyle \displaystyle \aligned T \circ ( S \circ R ) &= (T \circ S)\circ R \\ (S \circ R )^{-1} &= R^{-1} \circ S^{-1} \\ R & \subset & R_L \times R_P \\ (S \circ R)_L & \subset & R_L \\ (S \circ R)_P & \subset & S_P \\ (R^{-1} )_L &= R_P \endaligned}
Rozwiązanie
Ćwiczenie jest elementarne.
Parser nie mógł rozpoznać (nieznana funkcja „\aligned”): {\displaystyle \displaystyle \aligned (x,z)\in T \circ ( S \circ R ) \Leftrightarrow\\ \exists_{u} [(x,u)\in ( S \circ R ) \wedge (u,z)\in T]\Leftrightarrow\\ \exists_{u} [\exists_{v}( (x,v)\in R\wedge (v,u)\in S) \wedge (u,z)\in T]\Leftrightarrow\\ \exists_{u} \exists_{v}[ (x,v)\in R\wedge (v,u)\in S \wedge (u,z)\in T]\Leftrightarrow\\ \exists_{v} \exists_{u}[ (x,v)\in R\wedge ((v,u)\in S \wedge (u,z)\in T)]\Leftrightarrow\\ \exists_{v} [ (x,v)\in R\wedge \exists_{u}((v,u)\in S \wedge (u,z)\in T)]\Leftrightarrow\\ \exists_{v} [ (x,v)\in R\wedge (v,z)\in T \circ S]\Leftrightarrow\\ (x,z) \in (T \circ S) \circ R \Leftrightarrow\\ \endaligned}
Parser nie mógł rozpoznać (nieznana funkcja „\aligned”): {\displaystyle \displaystyle \aligned (x,z)\in (S \circ R )^{-1} \Leftrightarrow \\ (z,x) \in S\circ R \Leftrightarrow \\ \exists_{y} [(z,y) \in R \wedge (y,x)\in S] \Leftrightarrow \\ \exists_{y} [(y,z) \in R^{-1} \wedge (x,y)\in S^{-1}] \Leftrightarrow \\ (x,z)\in R^{-1} \circ S^{-1} \\ \endaligned}
Parser nie mógł rozpoznać (nieznana funkcja „\aligned”): {\displaystyle \displaystyle \aligned (x,z)\in R \Rightarrow \\ \exists_{y} (x,u) \in R \wedge \exists_{v} (v,y)\in R \Leftrightarrow\\ x\in R_L \wedge y\in R_P \Leftrightarrow \\ (x,y) \in R_L \times R_P \endaligned}
Parser nie mógł rozpoznać (nieznana funkcja „\aligned”): {\displaystyle \displaystyle \aligned x \in (S \circ R)_L \Leftrightarrow \\ \exists_{z} (x,z)\in S\circ R \Leftrightarrow\\ \exists_{z} \exists_{y} [(x,y)\in R \wedge (y,z)\in S ] \Rightarrow \\ \exists_{z} \exists_{y} (x,y)\in R \Leftrightarrow \\ \exists_{y} (x,y)\in R \Leftrightarrow \\ x \in R_L \endaligned}
- Dowód jest analogiczny do poprzedniego.
Parser nie mógł rozpoznać (nieznana funkcja „\aligned”): {\displaystyle \displaystyle \aligned x\in (R^{-1} )_L \Leftrightarrow\\ \exists_{y} (x,y)\in R^{-1} \Leftrightarrow\\ \exists_{y} (y,x)\in R \Leftrightarrow\\ x\in R_P \endaligned}
Ćwiczenie
Niech relacja oraz
. Pokaż własności:
Parser nie mógł rozpoznać (nieznana funkcja „\aligned”): {\displaystyle \displaystyle \aligned (R \cup S )^{-1} &= R^{-1} \cup S^{-1} \\ (R \cap S )^{-1} &= R^{-1} \cap S^{-1} \\ (R^{-1})^{-1} &= R \\ (R \cup S ) \circ T &= (R \circ T) \cup (S \circ T)\\ (R \cap S ) \circ T & \subset & (R \circ T) \cap (S \circ T) \endaligned}
Rozwiązanie
Ćwiczenie jest elementarne.
W poniższych punktach (1-4) pokażemy, że dowolna para należy do zbioru po lewej
stronie odpowiedniej równości wtedy i tylko wtedy gdy należy do prawej. W punkcie 5,
pokazujemy jedynie implikację w prawą stronę, gdyż mamy udowodnić inkluzję.
Parser nie mógł rozpoznać (nieznana funkcja „\aligned”): {\displaystyle \displaystyle \aligned (x,y)\in (R\cup S)^{-1} \Leftrightarrow\\ (y,x)\in (R\cup S) \Leftrightarrow\\ (y,x)\in R \vee (y,x) \in S \Leftrightarrow\\ (x,y)\in R^{-1} \vee (x,y) \in S^{-1} \Leftrightarrow\\ (x,y)\in R^{-1} \cup S^{-1} \endaligned}
- Dowód drugiej równości jest analogiczny do dowodu pierwszej, wystarczy użyć w miejsce oraz w miejsce .
Parser nie mógł rozpoznać (nieznana funkcja „\aligned”): {\displaystyle \displaystyle \aligned (x,y)\in (R^{-1})^{-1} \Leftrightarrow\\ (y,x)\in R^{-1} \Leftrightarrow\\ (x,y)\in R \endaligned}
Parser nie mógł rozpoznać (nieznana funkcja „\aligned”): {\displaystyle \displaystyle \aligned (x,z)\in (R \cup S ) \circ T \Leftrightarrow\\ \exists_y [(x,y) \in T \wedge (y,z)\in (R \cup S )] \Leftrightarrow\\ \exists_y [(x,y) \in T \wedge ((y,z)\in R \vee (y,z)\in S ))] \Leftrightarrow\\ \exists_y [((x,y) \in T \wedge (y,z)\in R) \vee ((x,y) \in T \wedge (y,z)\in S ))] \Leftrightarrow\\ [\exists_y ((x,y) \in T \wedge (y,z)\in R)] \vee [\exists_y ((x,y) \in T \wedge (y,z)\in S )] \Leftrightarrow\\ (x,z)\in (R \circ T) \vee (x,z)\in (S \circ T) \Leftrightarrow \\ (x,z)\in (R \circ T) \cup (S \circ T) \endaligned}
Parser nie mógł rozpoznać (nieznana funkcja „\aligned”): {\displaystyle \displaystyle \aligned (x,z)\in (R \cap S ) \circ T \Leftrightarrow\\ \exists_y [(x,y) \in T \wedge (y,z)\in (R \cap S )] \Leftrightarrow\\ \exists_y [(x,y) \in T \wedge ((y,z)\in R \wedge (y,z)\in S ))] \Leftrightarrow\\ \exists_y [((x,y) \in T \wedge (y,z)\in R) \wedge ((x,y) \in T \wedge (y,z)\in S ))] \Rightarrow\\ [\exists_y ((x,y) \in T \wedge (y,z)\in R)] \wedge [\exists_y ((x,y) \in T \wedge (y,z)\in S )] \Leftrightarrow\\ (x,z)\in (R \circ T) \wedge (x,z)\in (S \circ T) \Leftrightarrow \\ (x,z)\in (R \circ T) \cap (S \circ T) \endaligned}
Ćwiczenie
Podaj przykład relacji dla których poniższa równość nie jest prawdziwa.
Rozwiązanie
Niech wtedy
- więc .
- i a więc
Ćwiczenie
Udowodnij, że zbiór jest relacją wtedy i tylko wtedy gdy
Rozwiązanie
Pokażemy najpierw, że dla każdej relacji mamy
Zaczniemy od inkluzji .Weźmy dowolny element wtedy
musi istnieć element taki że . Skoro to
musi istnieć para taka, że . Wobec tego z definicji pary
uporządkowanej lub . Ponieważ to i wtedy lub i wtedy . Wobec tego .
Pokażemy teraz prawdziwość inkluzji w równaniu Uzupelnic eq:cwiczenieBCBC|.
Weźmy dowolny element wtedy istnieje element taki, że , a więc . Stąd otrzymujemy
Ponieważ to
otrzymujemy , a więc . Analogiczne rozumowanie można
przeprowadzić dla elementu . Zakończyliśmy więc dowód równości
Uzupelnic eq:cwiczenieBCBC|.
W temacie ćwiczenia implikacja w lewą stronę jest oczywista. Jeśli jest zbiorem
to jest zbiorem i jest podzbiorem iloczynu kartezjańskiego
dwóch zbiorów więc musi być relacją. Dla implikacji w prawą stronę załóżmy, że
jest relacją wtedy
Relacje równoważności
W tym podrozdziale poznamy ważną klasę (zbiór) relacji zwaną klasą
relacji równoważności(w innych podręcznikach mogą się państwo spotkać z nazwą relacja
abstrakcji). Relacje takie będą służyły do definiowania pojęć abstrakcyjnych o czym
przekonamy się w wielu miejscach tego i innych wykładów. Bardzo dobrym ćwiczeniem
pokazującym abstrakcyjne metody definiowania pojęć będzie wykład w którym
zaprzęgniemy relacje abstrakcji do definiowania liczb.
Rozpoczynamy rozdział od koniecznej definicji.
Dla zbioru definiujemy relację
jako .
Relację nazywamy relacją równoważnością o
polu jeżeli:
- zawiera relacje (zwrotność )
- (symetria )
- (przechodniość )
Ćwiczenie
Pokazać, że definicje zwrotności, symetryczności i przechodniości relacji o polu
są odpowiednio równoważne następującym własnościom:
Rozwiązanie
Ćwiczenie jest elementarne.
Niech będzie relacją równoważności o
polu . Klasą równoważności elementu jest zbiór
Zbiór klas równoważności relacji będący elementem zbioru oznaczamy przez .
Twierdzenie
Niech będzie relacją równoważności o polu . Następujące warunki są równoważne
Dowód
Pokażemy, że . Niech wspólny element dwóch klas oraz
nazywa się . Ze względu na pełną symetrię tezy wystarczy pokazać, że
. Niech zatem . Mamy więc . Z
założenia jest również
oraz . Z symetrii otrzymujemy .
Zatem i i .
Natychmiast z przechodniości otrzymujemy, że .
Pokażemy, że . Ze zwrotności mamy, że
co z założenia daje a to tłumaczy
się na .
Pokażemy, że .
Wystarczy pokazać, że wspólnym elementem klas oraz
jest . Dla pierwszej z nich wynika to z założenia a dla
drugiej ze zwrotności .

W następnym twierdzeniu zobaczymy jak rodzina relacji
równoważności jest odporna na przecinanie. Pokażemy mianowicie, że przecięcie
dowolnej liczby relacji równoważności jest nadal relacją równoważności.
Twierdzenie
Niech będzie pewną rodziną
(zbiorem) relacji równoważności o tym samym polu . Mamy że:
- jest relacją równoważności o polu .
Dowód
Zwrotność jest oczywista ponieważ zawiera
się w każdej relacji rodziny . Symetria. Weźmy . Dla każdej relacji jest . Z symetrii każdej jest więc co daje . Przechodniość. Niech
oraz . Dla każdej relacji
jest więc i . Z przechodniości każdej
relacji mamy, że co daje .
Niech . Mamy zatem, że
co daje dla każdej
relacji . To zaś daje, że dla każdej co
jest równoważne z .

W szczególności przecięcie wszystkich relacji
równoważności o polu daje . Jest ona najsilniejszą
relacją równoważności. Najsłabszą jest .
Rozkłady zbiorów
Niech . Rodzinę
nazywamy rozkładem zbioru gdy
- Parser nie mógł rozpoznać (błąd składni): {\displaystyle \displaystyle (C \in r \hspace*{0.1mm} \wedge D \in r \hspace*{0.1mm} \wedge C \neq D )\hspace*{0.1mm} \Rightarrow C\cap D =\emptyset}
Lemat
Dla relacji równoważności o polu zbiór jest rozkładem
.
Dowód
Każda klasa jest niepusta bo zawiera element, który ją
wyznacza.
bo każda klasa jest podzbiorem
. Odwrotnie każdy .
Dwie klasy gdy są rożne muszą być rozłączne co udowodniliśmy
w twierdzeniu Uzupelnic thm:rownowaznosc|.

Niech będzie rozkładem zbioru . Definiujemy relacje następująco:
wtw Parser nie mógł rozpoznać (błąd składni): {\displaystyle \displaystyle \exists_{C\in r} \;\; x \in C \; \hspace*{0.1mm} \wedge \; y\in C }
Lemat
Dla rozkładu relacja jest:
- równoważnością
Dowód
Relacja jest zwrotna każdy bowiem musi leżeć w pewnym zbiorze
rozkładu . Symetria nie wymaga dowodu. Przechodniość . Niech i . Istnieją zatem dwa zbiory i rozkładu takie,
że oraz . Przecięcie i jest więc niepuste zatem
co daje tezę .
Inkluzja w prawo . Niech . Klasa
jest zatem wyznaczona przez pewien element taki, że .
Niech będzie zbiorem rozkładu do którego należy .
Łatwo wykazać, że . Inkluzja w lewo .
Niech . jest niepusty wiec istnieje . Klasa
.

Ćwiczenie
Niech będzie niepustym zbiorem, oraz niech . Zdefiniujemy relację Parser nie mógł rozpoznać (nieznana funkcja „\kPs”): {\displaystyle \displaystyle R \subset \kPs{X} \times \kPs{X}}
następująco:
dla dowolnych zbiorów mamy
Parser nie mógł rozpoznać (nieznana funkcja „\kRSym”): {\displaystyle \displaystyle (A,B)\in R \Leftrightarrow A\kRSym B \subset Y. }
(Parser nie mógł rozpoznać (nieznana funkcja „\kRSym”): {\displaystyle \displaystyle \kRSym}
oznacza różnicę symetryczną zbiorów, czyli Parser nie mógł rozpoznać (nieznana funkcja „\kRSym”): {\displaystyle \displaystyle A\kRSym B = (A\setminus B)\cup (B \setminus A)}
) Udowodnij, że relacja jest relacją równoważności.
Najtrudniej jest pokazać przechodniość. Udowodnij, że Parser nie mógł rozpoznać (nieznana funkcja „\kRSym”): {\displaystyle \displaystyle A \kRSym C \subset (B\kRSym C) \cup (A\kRSym B)}
. Dobrym punktem wyjścia
jest naszkicowanie wszystkich przecięć zbiorów .
Rozwiązanie
Pokażemy po kolei zwrotność, przechodniość i symetryczność.
- Dla każdego mamy Parser nie mógł rozpoznać (nieznana funkcja „\kRSym”): {\displaystyle \displaystyle A\kRSym A= \emptyset \subset Y}
, a więc relacja jest zwrotna.
- Ponieważ dla dowolnych zbiorów Parser nie mógł rozpoznać (nieznana funkcja „\kRSym”): {\displaystyle \displaystyle A\kRSym B= B\kRSym A}
to wtedy i tylko wtedy gdy . Wobec tego relacja jest symetryczna.
- Weźmy zbiory , takie że . Wtedy
Parser nie mógł rozpoznać (nieznana funkcja „\aligned”): {\displaystyle \displaystyle \aligned A \kRSym C= (A\setminus C) \cup (C\setminus A) =\\ (((A\cap B) \cup (A\setminus B))\setminus C) \cup (((C\cap B) \cup (C\setminus B))\setminus A) =\\ ((A\cap B)\setminus C) \cup ((A\setminus B)\setminus C) \cup ((C\cap B)\setminus A) \cup ((C\setminus B)\setminus A) \subset\\ (B\setminus C) \cup (A\setminus B) \cup (B\setminus A) \cup (C\setminus B)=\\ (B\kRSym C) \cup (A\kRSym B). \endaligned}
Ponieważ z definicji relacji mamy Parser nie mógł rozpoznać (nieznana funkcja „\kRSym”): {\displaystyle \displaystyle (B\kRSym C) \in Y}
orazParser nie mógł rozpoznać (nieznana funkcja „\kRSym”): {\displaystyle \displaystyle (A\kRSym B)\in Y}
to ich suma też jest podzbiorem
i konsekwencji również Parser nie mógł rozpoznać (nieznana funkcja „\kRSym”): {\displaystyle \displaystyle A\kRSym C \subset Y}
. Oznacza to, że , a więc relacja jest przechodnia.
Ćwiczenie
Udowodnij, że dla relacji równoważności na zbiorze , relacja jest relacją równoważności
wtedy i tylko wtedy gdy
Podaj przykłady relacji równoważności takich, że jest relacją
równoważności oraz i .
Przyjrzyj się dokładnie rodzinie zbiorów .
Rozwiązanie
Zaczniemy od pokazania, że formuła Parser nie mógł rozpoznać (błąd składni): {\displaystyle \displaystyle [[##eq:klasyInkluzje|Uzupelnic eq:klasyInkluzje|]]}
implikuje, że relacja
jest relacją równoważności. Pokażemy, że rodzina tworzy rozkład zbioru . Oczywiście, dla każdego elementu mamy
oraz . Wystarczy więc
pokazać, że zbiory w rodzinie są rozłączne. Weźmy dowolne dwa elementy rodziny
i przypuśćmy, że ich przecięcie jest niepuste. Niech to będą zbiory odpowiadające
elementom a więc oraz . Skoro te
zbiory mają niepuste przecięcie to istnieje . Ponieważ to co jest
równoważne . Podobne rozumowanie dla daje . Wobec czego dostajemy ponieważ
jednak zgodnie z formułą Uzupelnic eq:klasyInkluzje| jedna z tych klas jest nadzbiorem
drugiej, to lub . W przypadku, gdy dostajemy również z Uzupelnic eq:klasyInkluzje| oraz
wobec czego otrzymujemy . Drugi przypadek jest analogiczny. Wobec czego rodzina jest rozkładem
zbioru . Wystarczy teraz przekonać się że wtedy i tylko wtedy,
gdy , aby udowodnić, że jest to rzeczywiście rozkład
generowany przez relację . Weźmy dowolne wtedy
Parser nie mógł rozpoznać (nieznana funkcja „\aligned”): {\displaystyle \displaystyle \aligned (a,b)\in R\cup S \Leftrightarrow (a,b)\in R \vee (a,b)\in S \Leftrightarrow a\in[b]_R \vee a\in [b]_S \Leftrightarrow a \in [b]_R \cup [b]_S. \endaligned}
Pokażemy teraz, że jeśli jest relacją równoważności to musi być spełniona
formuła Uzupelnic eq:klasyInkluzje|. Dla dowodu nie wprost przypuśćmy, że nie jest
spełniona. Oznacza to, że istnieje element dla którego oraz . Wobec tego istnieje oraz . Oznacza to, że
oraz . Skoro jest relacją równoważności to . Przypuśćmy, że . Wtedy wobec czego
co jest sprzeczne z tym że ponieważ relacja
jest symetryczna. Analogiczną sprzeczność otrzymujemy dla . Obie
możliwości prowadzą do sprzeczności, a więc formuła Uzupelnic eq:klasyInkluzje| musi być
spełniona.
Na koniec podajemy przykład relacji równoważności, równoważności takich, że
jest relacją równoważności oraz i . Polem
relacji będzie zbiór . Relacje określimy poprzez wyznaczane
przez nie rozkłady odpowiednio :
Parser nie mógł rozpoznać (nieznana funkcja „\aligned”): {\displaystyle \displaystyle \aligned r=\{\{0\},\{1\}, \{2,3\}\}\\ s=\{\{0,1\}, \{2\},\{3\}\}. \endaligned}
Łatwo sprawdzić, że i , gdyż
oraz . Z rozkładów łatwo wynika, że formuła
Uzupelnic eq:klasyInkluzje| jest prawdziwa dla tych relacji, wobec czego jest
relacją równoważności. Wyznaczany przez nią rozkład to .
Domykanie relacji
W praktyce matematycznej często potrzebne jest rozważanie domknięć
relacji ze względu na wiele przeróżnych własności. W podrozdziale tym dokonamy
charakteryzacji domknięć. Pokażemy między innymi kiedy takie domykanie jest możliwe.
Niech będzie rodziną relacji o polu
, czyli niech .
Rodzina jest zamknięta na przecięcia gdy
- jeżeli to
Poniżej podamy definicję domknięcia relacji w pewnej klasie (zbiorze) relacji.
Definiujemy intuicyjnie najmniejszą relacje zawierającą daną należącą do klasy.
Relacja jest domknięciem relacji w klasie (zbiorze)
relacji gdy:
- dla każdej relacji jeżeli oraz to
Lemat
Domknięcie relacji (w dowolnej klasie) jeżeli istnieje to jest jedyne.
Dowód
Gdyby istniały dwa domknięcia pewnej relacji to ze względu na warunek wzajemnie
by się zawierały.

Twierdzenie
Następujące warunki są równoważne:
- Klasa relacji jest domknięta na przecięcia.
- Każda relacja ma domknięcie w klasie relacji .
Dowód
. Niech będzie relacją. Utwórzmy zbiór relacji
jako Parser nie mógł rozpoznać (błąd składni): {\displaystyle \displaystyle \left\{S\in\mathcal{P} (X^2) : R\subset S \hspace*{0.1mm} \wedge S\in\alpha \right\}}
. Takie nie jest
puste bowiem relacja totalna należy do . Pokażmy, że jest domknięciem w . Istotnie . Z założenia
mamy też . Minimalność stwierdzamy
przez: niech takie że . Takie musi leżeć w
zbiorze jest
więc .
. Po pierwsze leży w zbiorze bo wystarczy domknąć
. Niech będzie niepustym podzbiorem . Niech będzie
domknięciem w . Wiemy, że dla dowolnej relacji o ile
i to . Połóżmy za
dowolny element z . Założenia implikacji pozostają automatycznie spełnione,
jest więc tak, że dla dowolnej wyjętej z . W takim
razie . Ponieważ mamy też bo było domknięciem jest więc a to oznacza, że
.

Ćwiczenie
Pokazać jak wyglądają domknięcia w klasie relacji,
zwrotnych, symetrycznych i przechodnich.
Pokazać stosując twierdzenie Uzupelnic thm:domkniecie|, że nie istnieje domknięcie spójne
ani antysymetryczne. (Relacja jest spójna gdy Parser nie mógł rozpoznać (błąd składni): {\displaystyle \displaystyle \forall x,y (x,y) \in R \hspace*{0.1mm} \vee (y,x)\in R}
. Relacja jest antysymetryczna gdy z faktu, że oraz
da się pokazać, że )
Rozwiązanie
Ćwiczenie jest elementarne.
- Pokażemy, że dla każdej relacji jej domknięcie w klasie relacji zwrotnych na to .
Pokażemy po kolei, że spełnia warunki domknięcia.
- , a więc jest zwrotna
- weźmy dowolną zwrotną relację . Ponieważ jest zwrotna to , a więc .
- Pokażemy, że dla każdej relacji jej domknięcie w klasie relacji symetrycznych na to .
Pokażemy po kolei, że spełnia warunki domknięcia.
- , a więc jest symetryczna
- weźmy dowolną symetryczną relację . Ponieważ jest symetryczna to
. Skoro to . Ponieważ to .
- Posługując się intuicyjnym pojęciem liczb naturalnych przedstawimy szkic konstrukcji przechodniego domknięcia,
pomimo że konstrukcja ta wyprzedza prezentowany materiał. Dla dowolnej liczby przez
będziemy oznaczać -krotne złożenie relacji z sobą (czyli oraz dla ).
Zdefiniujmy rodzinę Parser nie mógł rozpoznać (nieznana funkcja „\kRodz”): {\displaystyle \displaystyle \kRodz}
jako zbiór wszystkich skończonych wielokrotnych złożeń
relacji z sobą, czyli Parser nie mógł rozpoznać (nieznana funkcja „\kRodz”): {\displaystyle \displaystyle \kRodz=\{r\subset X^2 : \exists_{n\in \mathbb{N}} (n\neq 0 \wedge R^n=r)\}}
. Do formalnego zdefiniowania rodziny Parser nie mógł rozpoznać (nieznana funkcja „\kRodz”): {\displaystyle \displaystyle \kRodz}
potrzebne są pojęcia
liczb naturalnych, funkcji oraz definiowania przez indukcje, które zostaną
przedstawione w następnych rozdziałach. Pokażemy teraz, że domknięcie relacji w
klasie relacji przechodnich na to relacja Parser nie mógł rozpoznać (nieznana funkcja „\kRodz”): {\displaystyle \displaystyle \bigcup \kRodz}
.
Pokażemy po kolei, że spełnia warunki domknięcia.
- Parser nie mógł rozpoznać (nieznana funkcja „\kRodz”): {\displaystyle \displaystyle R=R^1 \subset \bigcup \kRodz}
- Aby pokazać, że relacja Parser nie mógł rozpoznać (nieznana funkcja „\kRodz”): {\displaystyle \displaystyle \bigcup \kRodz}
jest przechodnia weźmy dowolne dwie pary Parser nie mógł rozpoznać (nieznana funkcja „\kRodz”): {\displaystyle \displaystyle (a,b),(b,c) \in \kRodz}
.
Wtedy muszą istnieć liczby takie, że oraz . Wobec tego .
Z łączności składania relacji wynika, że . Wobec tego Parser nie mógł rozpoznać (nieznana funkcja „\kRodz”): {\displaystyle \displaystyle (a,c)\in R^{m+n} \subset \bigcup \kRodz}
.
- Weźmy dowolną przechodnią relację taką, że pokażemy indukcyjnie, że dla każdego
mamy .
- Baza indukcji. Dla mamy a więc z założenia .
- Krok indukcyjny. Weźmy dowolne i przypuśćmy, że dla każdego
zachodzi . Weźmy dowolną parę . Ponieważ to .
Oznacza to, że istnieje element taki, że oraz . Z założenia
indukcyjnego wynika, że oraz . Ponieważ jest przechodnia to .
Wobec dowolności wyboru pary otrzymujemy .
Skoro dla każdego mamy to również Parser nie mógł rozpoznać (nieznana funkcja „\kRodz”): {\displaystyle \displaystyle \bigcup \kRodz \subset T}
.
Pokażemy teraz że istnieje zbiór taki, że klasa relacji spójnych na zbiorze i
klasa relacji symetrycznych na zbiorze nie są domknięte na przecięcia. W obliczu
twierdzenia Uzupelnic thm:domkniecie| będzie to oznaczało, że nie wszystkie relacje mają
domknięcia w tych klasach. Niech .
- Relacje są spójne na , a ich
przecięcie czyli zbiór nie jest.
- Relacja nie jest antysymetryczna, a więc klasa relacji antysymetrycznych na
nie jest domknięta na przecięcia.
Ćwiczenie
Dla relacji niech , , oznaczają odpowiednio
zwrotne, symetryczne, przechodnie domknięcie relacji . Czy
prawdą jest że:
- dla dowolnej relacji relacja
jest relacją równoważności
- dla dowolnej relacji zachodzi
W każdym z powyższych przypadków proszę podać dowód lub
kontrprzykład.
Rozwiązanie
- Zaczniemy od pokazania, że dowolne domknięcie relacji zwrotnej jest zwrotne. Rozważamy relacje na zbiorze . Z definicji zwrotności mamy
jest zwrotna wtedy i tylko wtedy gdy . W definicji domknięcia Uzupelnic defn:domkniecie| punkt pierwszy mówi, że jeśli jest
domknięciem to . Wobec tego konieczne jest aby . Zwróćmy uwagę, że powyższy argument działa dla dowolnych klas rodzin relacji
domkniętych na przecięcia. Stąd otrzymujemy, że symetryczne domknięcie relacji zwrotnej jest zwrotne,
i przechodnie domknięcie relacji zwrotnej jest zwrotne. Ponieważ relacja jest zwrotna, to również zwrotna musi być .
Pokażemy teraz, że przechodnie domknięcie relacji symetrycznej jest symetryczne. Wykorzystamy charakteryzację domknięcia przechodniego z ćwiczenia
Uzupelnic ex:charakteryzacjeDomkniec|. Można łatwo pokazać indukcyjnie, że dla dowolnego mamy .
Dla relacji symetrycznych dostajemy więc . Wobec tego mamy
a więc przechodnie domknięcie relacji symetrycznej jest symetryczne. Oznacza to, że
relacja jest symetryczna. Wcześniej pokazaliśmy, że jest
zwrotna. Ponieważ jest przechodnim domknięciem to jest też przechodnia. Wobec tego
jest relacją równoważności.
- Pokażemy relację dla której relacja nie jest przechodnia. Ponieważ relacja
jest przechodnia, będzie to oznaczało że te relacje są różne. Niech oraz . Relacja jest przechodnia
więc jej symetryczne domknięcie to . I po zwrotnym domknięciu otrzymujemy
. Łatwo zauważyć, że otrzymana relacja nie jest przechodnia,
gdyż podczas gdy .
==Iloczyn kartezjański i podobne konstrukcje (rozdział dla
dociekliwych)==
W definicji Uzupelnic iloczyn_kartezjanski| zaprezentowanej w rozdziale
Uzupelnic section_iloczyn_kartezjanski| jest pewna nieścisłość. Konstrukcja iloczynu
kartezjańskiego odwołuje się do aksjomatu wyróżniania w wersji nieuprawomocnionej.
Konstrukcja którą zobaczą państwo w tym rozdziale usuwa tą poprzednią niedogodność.
Twierdzenie
Dla dowolnych dwóch zbiorów i istnieje zbiór zawierający
wszystkie pary postaci gdzie i .
Dowód
Ustalmy dwa dowolne zbiory i . Jeśli lub to
istnieje na podstawie aksjomatu zbioru pustego. W przeciwnym
przypadku jest zbiorem jednoelementowym to istnieje na podstawie aksjomatu pary. W dalszej częsci dowodu
zakładamy że zbiory i są niepuste i że ma więcej niż jeden element.
Na podstawie aksjomatu zbioru potęgowego, aksjomatu unii i aksjomatu wycinania
następujące zbiory istnieją:
Parser nie mógł rozpoznać (nieznana funkcja „\aligned”): {\displaystyle \displaystyle \aligned A &=\{z\in\mathcal{P}(x)\,|\, \exists w\; z =\{w\}\}, \\ B &=\{z\in\mathcal{P}(x\cup y)\,|\, \exists w \exists v\; (w \neq v \land z=\{v,w\})\},\\ C &=\{z\in\mathcal{P}(\mathcal{P}(y))\,|\, \exists v\; z=\{\{v\}\}=(v,v)\}. \endaligned}
Nasze założenia gwarantują, że żaden z powyższych zbiorów nie jest pusty. Kontynuując
możemy stworzyć
Parser nie mógł rozpoznać (nieznana funkcja „\aligned”): {\displaystyle \displaystyle \aligned D_0 &=\{z\in\mathcal{P}(A\cup B)\,|\, \exists w \exists v\; w\neq v \land z=\{\{w\},\{w,v\}\}=(w,v)\}, \endaligned}
w którym to zbiorze mamy pewność, że jest elementem . Kontynuujemy definiując
Parser nie mógł rozpoznać (nieznana funkcja „\aligned”): {\displaystyle \displaystyle \aligned D_0' &=\{z\in\mathcal{P}(D_0\cup C)\,|\, \exists w \exists v\; w\neq v \land z=\{(w,v),(v,v)\}\}, \endaligned}
gdzie mamy pewność, że jest elementem , a elementem , oraz
Parser nie mógł rozpoznać (nieznana funkcja „\aligned”): {\displaystyle \displaystyle \aligned D_0'' &=\{z\in\mathcal{P}(D_0\cup C)\,|\, \exists w \exists v\; w\neq v \land z=\{(w,v),(w,w )\}\}, \endaligned}
gdzie mamy pewność, że . Kończąc
Parser nie mógł rozpoznać (nieznana funkcja „\aligned”): {\displaystyle \displaystyle \aligned x\times y &=\{z\in\bigcup D_0' \,|\, \exists w \exists v\; w\neq v \land z=(w,v)\}\cup \{z\in\bigcup D_0'' \,|\, \exists w\; z=(w,w)\}. \endaligned}

Twierdzenie
Jeśli i są zbiorami i to zbiorem jest również ogół
takich, że istnieje spełniające . Zbiór takich oznaczamy
przez i nazywamy projekcją na pierwszą współrzędną.
Dowód
Zbiór istnieje na podstawie aksjomatów ZF i jest równy:

W tej chwili jesteśmy gotowi dowieść własność zapowiedzianą w Wykład. AKS Dla
dowolnej formuły nie posiadającej zmiennych wolnych innych niż i
następująca formuła jest prawdą
Aby dowieść tą własność ustalmy dowolną formułę i dowolny zbiór .
Stosujemy aksjomat wyróżniania do (który istnieje na mocy
Twierdzenia Uzupelnic tw:produktistnieje|) i do formuły
otrzymując zbiór . Wymagany zbiór istnieje na mocy
Twierdzenia Uzupelnic tw:pierwszaproj| i jest równy .
Przykładem zastosowania powyższego twierdzenia może być otrzymanie drugiej projekcji
z iloczynu kartezjańskiego. Aby otrzymać stosujemy powyższe twierdzenie do
, i wyrażenia mówiącego .