Matematyka dyskretna 2/Wykład 3: Własności podziałowe i Twierdzenie Ramsey'a

Z Studia Informatyczne
Wersja z dnia 23:02, 21 sie 2006 autorstwa Arek (dyskusja | edycje)
(różn.) ← poprzednia wersja | przejdź do aktualnej wersji (różn.) | następna wersja → (różn.)
Przejdź do nawigacjiPrzejdź do wyszukiwania

W tym wykładzie spróbujemy odpowiedzieć na niektóre pytania typu: jak bardzo musi być liczny dany zbiór, by wystąpiła w nim pożądana przez nas konfiguracja. Widzieliśmy, że na aby mieć gwarancję, że 𝐆=(V,E) jest spójny, potrzeba by miał on więcej niż |V|(|V|1)/2 krawędzi. Najprostszym jednak warunkiem tego typu jest Zasada Szufladkowa Dirichleta i następujące jej uogólnienie.

Twierdzenie Uogólniona Zasada Szufladkowa Dirchlet'a

Dla dowolnej liczby q, jeśli X=X1Xt oraz |X|(q1)t+1, to dla któregoś i mamy |Xi|q.

Dowód

Wykorzystując założenia twierdzenia otrzymujemy następujące oszacowanie:

(q1)t+1|X|=|X1Xt||X1|++|Xt|tmaxi=1,,t|Xi|.

Tak więc

(q1)+1t=(q1)t+1tmaxi=1,,t|Xi|.

Ponieważ moce zbiorów Xi są liczbami całkowitymi otrzymujemy, że ta maksymalna musi wynosić co najmniej q.

Uogólniona Zasada Szufladkowa wymusza, że któryś składnik podziału musi mieć co najmniej q elementów. Zasadę tę można uogólnić w ten sposób, by zadając najpierw ciąg liczb naturalnych q1,,qk, w miejsce jednej liczby q, i podział X=X1Xt żądać by któryś składnik Xi był co najmniej qi elementowy. Otrzymujemy w ten sposób Zasadę Podziałową. Przy wszystkich qi=q jest to Twierdzenie Uzupelnic th pigeon hall|.

Twierdzenie Zasada podziałowa

Niech q1,,qk będzie ciągiem liczb naturalnych. Jeśli

X=X1Xtoraz|X|>(i=1tqi)t,

to |Xi|qi dla pewnego i.

Dowód

Załóżmy, wbrew tezie twierdzenia, że jakiś X o mocy |X|(i=1tqi)t+1 rozkłada się na sumę X=X1Xt, przy czym każdy składnik ma moc |Xi|qi1. Wtedy nierówność dwu skrajnych liczb w

(i=1tqi)t+1|X|=|X1Xt||X1|++|Xt|i=1t(qi1),

stoi w sprzeczności, i kończy dowód.

Można też pytać o liczbę wierzchołków w grafie wymuszających jedną z pożądanych konfiguracji.

Twierdzenie F.P.Ramsey 1930

Dla dowolnej liczby r, jeżeli tylko graf prosty 𝐆 posiada co najmniej 22r1 elementów, to 𝐆 zawiera jako podgraf indukowany klikę 𝒦r lub antyklikę 𝒜r.

Dowód

Niech n:=|𝐆|22r1. Dla każdego Parser nie mógł rozpoznać (błąd składni): {\displaystyle x\in{\sf V}\!\left(\mathbf{G}\right)} definiujemy dwa zbiory: odpowiednio zbiór sąsiadów wierzchołka x oraz zbiór elementów nie będących sąsiadami x:

Parser nie mógł rozpoznać (nieznana funkcja „\aligned”): {\displaystyle \aligned {\sf N}_{\mathbf{G}}\!\left( x \right)&=&\left\lbrace y\in{\sf V}\!\left(\mathbf{G}\right):\ xy\in{\sf E}\!\left(\mathbf{G}\right) \right\rbrace,\\ {\sf A}_{\mathbf{G}}\!\left( x \right)&=&\left\lbrace y\in{\sf V}\!\left(\mathbf{G}\right):\ xy\notin{\sf E}\!\left(\mathbf{G}\right) \right\rbrace. \endaligned}

Zdefiniujemy ciąg grafów 𝐆0,𝐆1,,𝐆2r1. Niech 𝐆0:=𝐆. Wybierzmy jakiś element Parser nie mógł rozpoznać (błąd składni): {\displaystyle x_1\in{\sf V}\!\left(\mathbf{G}\right)} i zdefiniujmy podgraf 𝐆1 grafu 𝐆0=𝐆 w następujący sposób

Parser nie mógł rozpoznać (nieznana funkcja „\begin{array}”): {\displaystyle \mathbf{G}_1 = \left\{ \begin{array} {ll} {\mathbf{G}_0}|_{{\sf N}_{{\mathbf{G}_0}}\!\left( x_1 \right)}, & \textrm{jeżeli}\ \left\vert {\sf A}_{\mathbf{G}_0}\!\left( x_1 \right) \right\vert\leq\left\vert {\sf N}_{\mathbf{G}_0}\!\left( x_1 \right) \right\vert,\\ {\mathbf{G}_0}|_{{\sf A}_{\mathbf{G}_0}\!\left( x_1 \right)}, & \textrm{w przeciwnym wypadku.} \end{array} \right. }

Zauważmy, że Parser nie mógł rozpoznać (błąd składni): {\displaystyle \left\vert {\sf V}\!\left(\mathbf{G}_1\right) \right\vert\geq2^{2r-2}} . Następnie wybieramy dowolny element Parser nie mógł rozpoznać (błąd składni): {\displaystyle x_2\in{\sf V}\!\left(\mathbf{G}_1\right)} i analogicznie definiujemy 𝐆2. W ogólności dla i=1,,2r1 graf 𝐆i definiujemy poprzez

Parser nie mógł rozpoznać (nieznana funkcja „\begin{array}”): {\displaystyle \mathbf{G}_i = \left\{ \begin{array} {ll} {\mathbf{G}_{i-1}}|_{{\sf N}_{\mathbf{G}_{i-1}}\!\left( x_i \right)}, & \textrm{jeżeli}\ \left\vert {\sf A}_{\mathbf{G}_{i-1}}\!\left( x_i \right) \right\vert\leq\left\vert {\sf N}_{\mathbf{G}_{i-1}}\!\left( x_i \right) \right\vert,\\ {\mathbf{G}_{i-1}}|_{{\sf A}_{\mathbf{G}_{i-1}}\!\left( x_i \right)}, & \textrm{w przeciwnym wypadku,} \end{array} \right. }

gdzie xi1 jest dowolnie wybranym elementem ze zbioru Parser nie mógł rozpoznać (błąd składni): {\displaystyle {\sf V}\!\left(\mathbf{G}_{i-1}\right)} . Każdy kolejny graf zmniejszy się o co najwyżej połowę elementów, tak więc cały czas zachowana jest własność

Parser nie mógł rozpoznać (błąd składni): {\displaystyle \left\vert {\sf V}\!\left(\mathbf{G}_i\right) \right\vert\geq2^{2r-(i+1)}. }

To z kolei implikuje, że dla i2r1 zbiór Parser nie mógł rozpoznać (błąd składni): {\displaystyle {\sf V}\!\left(\mathbf{G}_i\right)} jest niepusty, co pozwala zawsze na wybór kolejnych 2r) wierzchołków x1,,x2r1 potrzebnych do zdefiniowania kolejnych grafów 𝐆i. Każdy element xi albo sąsiaduje ze wszystkimi wierzchołkami grafu 𝐆i albo też nie jest połączony krawędzią z żadnym z wierzchołków w 𝐆i. Tak więc w ciągu x1,,x2r1 można wyróżnić podciąg xj1,,xjs elementów pierwszego typu oraz podciąg xl1,,xlt elementów drugiego typu. Element xj1 sąsiaduje z każdym elementem z Parser nie mógł rozpoznać (błąd składni): {\displaystyle {\sf V}\!\left(\mathbf{G}_{j_1}\right)} , a więc także z każdym xji dla i2. Z kolei xj2 sąsiaduje z każdym elementem z Parser nie mógł rozpoznać (błąd składni): {\displaystyle {\sf V}\!\left(\mathbf{G}_{j_2}\right)} , a więc także z każdym xji dla i3 i tak dalej. Zatem zbiór wierzchołków {xj1,,xjs} w grafie 𝐆 indukuje s-elementową klikę. Analogicznie 𝐆|{xl1,,xlt} jest t-elementową antykliką. Oczywiście s+t=2r1. Tak więc na mocy Uogólnionej Zasady Szufladkowej Dirichlet'a otrzymujemy, że sr albo tr, co kończy dowód.

Zauważmy, że zarówno Zasadę Podziałową ( Twierdzenie Uzupelnic th div law|), jak i Twierdzenie Uzupelnic th Ramsey graph| można wypowiedzieć w tym samym języku. Niech Parser nie mógł rozpoznać (błąd składni): {\displaystyle \mathscr{P}_{r}\!\left( X \right)} będzie rodziną r-elementowych podzbiorów zbioru X. Tak więc pokrycie X=X1Xk to nic innego jak pokrycie rodziny Parser nie mógł rozpoznać (błąd składni): {\displaystyle \mathscr{P}_{1}\!\left( X \right)=\mathscr{A}_1\cup\ldots\cup\mathscr{A}_k} , gdzie Parser nie mógł rozpoznać (błąd składni): {\displaystyle \mathscr{A}_i=\left\lbrace \left\lbrace x \right\rbrace:\ x\in X_i \right\rbrace} . Oznacza to, że w Zasadzie Podziałowej żądamy podzbioru YX, dla którego istnieje i, takie że |Y|=qi oraz że dowolny singleton zawarty w Y należy do Parser nie mógł rozpoznać (błąd składni): {\displaystyle \mathscr{A}_i} .

Z drugiej strony graf prosty z Twierdzenia Uzupelnic th Ramsey graph| to para 𝐆=(V,E), gdzie Parser nie mógł rozpoznać (błąd składni): {\displaystyle E\subseteq\mathscr{P}_{2}\!\left( V \right)} . Daje to więc podział Parser nie mógł rozpoznać (błąd składni): {\displaystyle \mathscr{P}_{2}\!\left( V \right)=E\cup\left( \mathscr{P}_{2}\!\left( V \right)- E \right)} . Żądanie r-elementowej kliki jest żądaniem r-elementowego podzbioru K zbioru V takiego, że dowolna "krawędź" pomiędzy elementami w K, czyli dowolny element Parser nie mógł rozpoznać (błąd składni): {\displaystyle \mathscr{P}_{2}\!\left( K \right)} , jest E. Analogicznie poszukiwana antyklika jest po prostu podzbiorem A zbioru V takim, że Parser nie mógł rozpoznać (błąd składni): {\displaystyle \mathscr{P}_{2}\!\left( A \right)\subseteq \mathscr{P}_{2}\!\left( V \right)- E} .

Następne twierdzenie jest uogólnieniem Twierdzeń Uzupelnic th pigeon hall|, Uzupelnic th div law|, oraz Uzupelnic th Ramsey graph|. Warto zauważyć, że poniższe twierdzenie Ramsey'a nie podaje niestety minimalnego oszacowania na moc zbioru X. Nie podamy też w tym wykładzie jego dowodu.

Twierdzenie F. P. Ramsey 1930

Dla dowolnych r,t oraz dla dowolnego ciągu liczb naturalnych q1,,qt istnieje liczba n o następującej własności:

(*)
Dla każdego zbioru X o co najmniej n elementach

i dowolnego rozbicia Parser nie mógł rozpoznać (błąd składni): {\displaystyle \mathscr{P}_{r}\!\left( X \right)=\mathscr{A}_1\cup\ldots\cup\mathscr{A}_t} , istnieje podzbiór Y zbioru X o co najmniej qi elementach taki, że Parser nie mógł rozpoznać (błąd składni): {\displaystyle \mathscr{P}_{r}\!\left( Y \right)\subseteq \mathscr{A}_i} przy pewnym i=1,,t.

Liczba Ramseya Parser nie mógł rozpoznać (błąd składni): {\displaystyle {\sf R}_{r}\!\left( q_1,\ldots,q_t \right)} to najmniejsza taka liczba n, dla której spełniony jest warunek (*).
Szczególnym przypadkiem jest Parser nie mógł rozpoznać (błąd składni): {\displaystyle {\sf R}\!\left( q_1,\ldots,q_t \right):={\sf R}_{2}\!\left( q_1,\ldots,q_t \right)} .

Wielu matematyków fascynowały i nadal fascynują liczby Ramsey'a. W szczególności dlatego, że bardzo mało nich wiemy. Poniższa tabela przedstawia dotychczasową wiedzę na temat liczb Parser nie mógł rozpoznać (błąd składni): {\displaystyle {\sf R}_{2}\!\left( m,n \right)} . Jak widać nawet dla małych wartości n oraz m, dokładne wartości liczb Parser nie mógł rozpoznać (błąd składni): {\displaystyle {\sf R}_{2}\!\left( m,n \right)} nie są znane.

Uzupelnij tytul

n m || 2 || 3 || 4 || 5 || 6 || 7 || 8 || 9

2 || 2 || 3 || 4 || 5 || 6 || 7 || 8 || 9

3 || || 6 || 9 || 14 || 18 || 23 || 2829 || 36

4 || || || 18 || 2529 || 3436 || || ||

4 || || || || 4255 || 5794 || || ||

4 || || || || || 102178 || || ||

Pomimo, że nie znamy dokładnych wartości liczb Ramsey'a Parser nie mógł rozpoznać (błąd składni): {\displaystyle {\sf R}\!\left( q_1,\ldots,q_t \right)} przedstawimy kilka twierdzeń przybliżających te liczby.

Uwaga

Wartość liczby Ramsey'a z indeksem r=1 jest opisana w Zasadzie Podziałowej (Twierdzenie Uzupelnic th div law|). Zasadę tę można przeformułować jako:

Parser nie mógł rozpoznać (błąd składni): {\displaystyle {\sf R}_{1}\!\left( q_1,\ldots,q_t \right)=\left( \sum_{i=1}^t{q_i} \right)-t+1. }

Dla liczb Ramsey'a z indeksem r=2 podamy, bez dowodu, następujące oszacowanie górne.

Twierdzenie

Parser nie mógł rozpoznać (błąd składni): {\displaystyle {\sf R}\!\left( q_1,\ldots,q_t \right)\leq\frac{t^{q_1+\ldots+q_t-2t+1}-1}{t-1}+1. }

Z uwagi na Twierdzenie Uzupelnic th Ramsey graph|, ważną rolę odgrywają liczby Ramsey'a postaci Parser nie mógł rozpoznać (błąd składni): {\displaystyle {\sf R}_{r}\!\left( m,n \right)} a w szczególności Parser nie mógł rozpoznać (błąd składni): {\displaystyle {\sf R}\!\left( m,n \right)={\sf R}_{2}\!\left( m,n \right)} . O nich możemy powiedzieć już trochę więcej w tym wykładzie.

Twierdzenie

Dla dowolnych m,n2 oraz r1 mamy:

Parser nie mógł rozpoznać (błąd składni): {\displaystyle {\sf R}_{r}\!\left( m,n \right)\leq {\sf R}_{{r-1}}\!\left( {\sf R}_{r}\!\left( m-1,n \right),{\sf R}_{r}\!\left( m,n-1 \right) \right)+1. }

Dowód

Niech X będzie zbiorem o Parser nie mógł rozpoznać (błąd składni): {\displaystyle {\sf R}_{{r-1}}\!\left( {\sf R}_{r}\!\left( m-1,n \right),{\sf R}_{r}\!\left( m,n-1 \right) \right)+1} elementach, x0X i X=X{x0}. Wtedy każdy podział Parser nie mógł rozpoznać (błąd składni): {\displaystyle \mathscr{P}_{r}\!\left( X \right)=\mathscr{A}_1\cup\mathscr{A}_2} indukuje podział Parser nie mógł rozpoznać (błąd składni): {\displaystyle \mathscr{P}_{r-1}\!\left( X' \right)=\mathscr{A}'_1\cup\mathscr{A}'_2} , gdzie

Parser nie mógł rozpoznać (nieznana funkcja „\aligned”): {\displaystyle \aligned \mathscr{A}'_1 &=& \left\lbrace A-\left\lbrace x_0 \right\rbrace :\ A\in\mathscr{A}_1\ \&\ x_0\in A \right\rbrace,\\ \mathscr{A}'_2 &=& \left\lbrace A-\left\lbrace x_0 \right\rbrace :\ A\in\mathscr{A}_2\ \&\ x_0\in A \right\rbrace. \endaligned}

Ponieważ moc |X{x0}| realizuje liczbę Ramsey'a Parser nie mógł rozpoznać (błąd składni): {\displaystyle {\sf R}_{{r-1}}\!\left( {\sf R}_{r}\!\left( m-1,n \right),{\sf R}_{r}\!\left( m,n-1 \right) \right)} , to w zbiorze X{x0}

  • istnieje podzbiór X1X{x0}

o mocy Parser nie mógł rozpoznać (błąd składni): {\displaystyle \left\vert X_1 \right\vert={\sf R}_{r}\!\left( m-1,n \right)} , w którym dowolny podzbiór (r1)-elementowy należy do Parser nie mógł rozpoznać (błąd składni): {\displaystyle \mathscr{A}'_1} ,

lub też

  • istnieje podzbiór X2X{x0}

o mocy Parser nie mógł rozpoznać (błąd składni): {\displaystyle \left\vert X_2 \right\vert={\sf R}_{r}\!\left( m,n-1 \right)} , w którym dowolny podzbiór (r1)-elementowy należy do Parser nie mógł rozpoznać (błąd składni): {\displaystyle \mathscr{A}'_2} .

Bez straty ogólności załóżmy, że zachodzi przypadek pierwszy. Z definicji liczb Ramsey'a oraz z faktu, że Parser nie mógł rozpoznać (błąd składni): {\displaystyle \left\vert X_1 \right\vert={\sf R}_{r}\!\left( m-1,n \right)} otrzymujemy następujące dwa przypadki, których analiza jest podobna:

  • W X1 istnieje podzbiór X11X1,

o mocy |X11|=m1, i którego każdy r-elementowy podzbiór należy do Parser nie mógł rozpoznać (błąd składni): {\displaystyle \mathscr{A}_1} .

  • W X1 istnieje podzbiór X12X1,

o mocy |X12|=n, i którego każdy r-elementowy podzbiór należy do Parser nie mógł rozpoznać (błąd składni): {\displaystyle \mathscr{A}_2} .

Z uwagi na symetrię przeanalizujemy jedynie pierwszy przypadek. Niech AX11{x0} ma r-elementów. Jeśli x0∉A, to A zawiera się w X11, i co za tym idzie, A należy do Parser nie mógł rozpoznać (błąd składni): {\displaystyle \mathscr{A}_1} . Jeśli zaś x0A, to A{x0} jest (r1)-elementowym podzbiorem zbioru X1. A więc należy do Parser nie mógł rozpoznać (błąd składni): {\displaystyle \mathscr{A}'_1} . Z definicji rodziny Parser nie mógł rozpoznać (błąd składni): {\displaystyle \mathscr{A}'_1} otrzymujemy, że i w tym przypadku A należy do Parser nie mógł rozpoznać (błąd składni): {\displaystyle \mathscr{A}_1} .

W konsekwencji otrzymujemy, że w X istnieje podzbiór Y1 (w rozpatrzonym przypadku jest to X11{x0}), którego każdy r-elementowy podzbiór należy do Parser nie mógł rozpoznać (błąd składni): {\displaystyle \mathscr{A}_1} , lub też w X istnieje podzbiór Y2 (w rozpatrzonym przypadku jest to X12), którego każdy r-elementowy podzbiór należy do Parser nie mógł rozpoznać (błąd składni): {\displaystyle \mathscr{A}_2} . Ponieważ zbiór X ma moc Parser nie mógł rozpoznać (błąd składni): {\displaystyle {\sf R}_{{r-1}}\!\left( {\sf R}_{r}\!\left( m-1,n \right),{\sf R}_{r}\!\left( m,n-1 \right) \right)+1} , to

Parser nie mógł rozpoznać (błąd składni): {\displaystyle {\sf R}_{r}\!\left( m,n \right)\leq {\sf R}_{{r-1}}\!\left( {\sf R}_{r}\!\left( m-1,n \right),{\sf R}_{r}\!\left( m,n-1 \right) \right)+1. }

Twierdzenie

Dla dowolnych m,n2

Parser nie mógł rozpoznać (błąd składni): {\displaystyle {\sf R}\!\left( m,n \right)\leq {{m+n-2}\choose{m-1}}. }

Dowód

Dowód przeprowadzimy indukcyjnie ze względu na n oraz m. Dla n=2 zachodzi równość

Parser nie mógł rozpoznać (błąd składni): {\displaystyle {\sf R}\!\left( m,2 \right)=m={{m}\choose{1}}={{m+n-2}\choose{m-1}}, }

a dla m=2 zachodzi równość

Parser nie mógł rozpoznać (błąd składni): {\displaystyle {\sf R}\!\left( 2,n \right)=n={{n}\choose{1}}={{m+n-2}\choose{m-1}}. }

Przejdźmy więc do przypadku, gdy n,m>2. Na mocy założenia indukcyjnego mamy:

Parser nie mógł rozpoznać (błąd składni): {\displaystyle {\sf R}\!\left( m-1,n \right)\leq{{m+n-3}\choose{m-2}},\quad{\sf R}\!\left( m,n-1 \right)\leq{{m+n-3}\choose{m-1}}. }

Dla r=2 Twierdzenie Uzupelnic th rec upper bound| mówi, że

Parser nie mógł rozpoznać (błąd składni): {\displaystyle {\sf R}_{2}\!\left( m,n \right)\leq{\sf R}_{1}\!\left( {\sf R}_{2}\!\left( m-1,n \right),{\sf R}_{2}\!\left( m,n-1 \right) \right)+1 = {\sf R}_{2}\!\left( m-1,n \right) + {\sf R}_{2}\!\left( m,n-1 \right). }

Tak więc

Parser nie mógł rozpoznać (nieznana funkcja „\aligned”): {\displaystyle \aligned {\sf R}\!\left( m,n \right) &\leq&{\sf R}\!\left( m-1,n \right) + {\sf R}\!\left( m,n-1 \right)\\ &\leq&{{m+n-3}\choose{m-2}}+{{m+n-3}\choose{m-1}}\\ &=&{{m+n-2}\choose{m-1}}, \endaligned}

co kończy dowód.

Przejdziemy teraz do szacowania liczb Ramsey'a od dołu. Do tego celu potrzebować będziemy następującej definicji.

Dwukolorowalna rodzina n-elementowych podzbiorów zbioru X to rodzina Parser nie mógł rozpoznać (błąd składni): {\displaystyle \mathscr{X}\subseteq\mathscr{P}_{n}\!\left( X \right)} , dla której istnieje takie kolorowanie elementów zbioru X dwoma kolorami tak, by żaden zbiór Parser nie mógł rozpoznać (błąd składni): {\displaystyle A\in\mathscr{X}} nie składał się z elementów tego samego koloru.
Innymi słowy, rodzina Parser nie mógł rozpoznać (błąd składni): {\displaystyle \mathscr{X}} jest dwukolorowalna, jeśli istnieje podzbiór CX taki, że

Parser nie mógł rozpoznać (błąd składni): {\displaystyle \emptyset\neq C \cap A \neq A\quad\textrm{dla każdego}\ A\in\mathscr{X}. }

Twierdzenie

Niech n1 oraz Parser nie mógł rozpoznać (błąd składni): {\displaystyle \mathscr{X}\subseteq \mathscr{P}_{n}\!\left( X \right)} . Jeśli |X|<2n1, to rodzina Parser nie mógł rozpoznać (błąd składni): {\displaystyle \mathscr{X}} jest dwukolorowalna.

Dowód

Niech m:=|X|. Policzmy pary w zbiorze

Parser nie mógł rozpoznać (błąd składni): {\displaystyle \mathscr{A}=\left\lbrace \left( A,C \right):\ A\in\mathscr{X} \mbox{ i } \left( A\subseteq C \mbox{ albo } A\subseteq X- C \right) \right\rbrace. }

Liczba podzbiorów zbioru X zawierających A jest równa liczbie podzbiorów zbioru X rozłącznych z A, i ponieważ |A|=n, to wynosi ona 2mn. Zatem

Parser nie mógł rozpoznać (błąd składni): {\displaystyle \left\vert \mathscr{A} \right\vert=\left\vert \mathscr{X} \right\vert\cdot 2^{m-n+1}. }

Niech teraz rodzina Parser nie mógł rozpoznać (błąd składni): {\displaystyle \mathscr{X}} nie będzie dwukolorowalna, czyli dla każdego zbioru CX istnieje Parser nie mógł rozpoznać (błąd składni): {\displaystyle A\in\mathscr{X}} taki, że AC albo AXC. Tak więc par w Parser nie mógł rozpoznać (błąd składni): {\displaystyle \mathscr{A}} jest co najmniej tyle co podzbiorów CX, a więc

Parser nie mógł rozpoznać (błąd składni): {\displaystyle 2^m\leq\left\vert \mathscr{A} \right\vert=\left\vert \mathscr{X} \right\vert\cdot 2^{m-n+1}, }

skąd natychmiast

Parser nie mógł rozpoznać (błąd składni): {\displaystyle \left\vert \mathscr{X} \right\vert\geq 2^{n-1}. }

Twierdzenie P. Erd{o}s 1947

Parser nie mógł rozpoznać (błąd składni): {\displaystyle {\sf R}\!\left( n,n \right)\geq n2^{n/2}\left( \frac{1}{e\sqrt{2}}-o\left( 1 \right) \right). }

Dowód

Niech Y będzie zbiorem o Parser nie mógł rozpoznać (błąd składni): {\displaystyle m:={\sf R}\!\left( n,n \right)} elementach. Połóżmy

Parser nie mógł rozpoznać (błąd składni): {\displaystyle X=\mathscr{P}_{2}\!\left( Y \right) }

i dalej

Parser nie mógł rozpoznać (błąd składni): {\displaystyle \mathscr{X}=\left\lbrace \mathscr{P}_{2}\!\left( A \right):\ A\in\mathscr{P}_{n}\!\left( Y \right) \right\rbrace. }

Wtedy Parser nie mógł rozpoznać (błąd składni): {\displaystyle \mathscr{X}\subseteq\mathscr{P}_{{n\choose2}}\!\left( X \right)} . Ponieważ Y ma Parser nie mógł rozpoznać (błąd składni): {\displaystyle {\sf R}\!\left( n,n \right)} elementów, to rodzina Parser nie mógł rozpoznać (błąd składni): {\displaystyle \mathscr{X}} nie jest dwukolorowalna, tak więc na mocy Twierdzenia Uzupelnic th two color| otrzymujemy:

Parser nie mógł rozpoznać (błąd składni): {\displaystyle \left\vert \mathscr{X} \right\vert\geq 2^{{n\choose 2}-1} }

Z kolei definicja rodziny Parser nie mógł rozpoznać (błąd składni): {\displaystyle \mathscr{X}} daje Parser nie mógł rozpoznać (błąd składni): {\displaystyle \left\vert \mathscr{X} \right\vert={m\choose n}} , a więc

Parser nie mógł rozpoznać (błąd składni): {\displaystyle \frac{m^n}{n!} \geq\frac{m\cdot\left( m-1 \right)\cdot\ldots\cdot\left( m-n+1 \right)}{n\cdot\left( n-1 \right)\cdot\ldots\cdot 1} ={m\choose n} =\left\vert \mathscr{X} \right\vert \geq 2^{{n\choose 2}-1} }

Otrzymujemy więc, że

mnn!2(n2n2)/2,

co z kolei implikuje, że

mn!n2n/221/221/nn!n2n/2(12o(1)).

Oszacowanie Sterlinga na n! daje

n!n=n(2n2nπ2ne+o(1))=n(1e+o(1)).

i w konsekwencji otrzymujemy:

Parser nie mógł rozpoznać (błąd składni): {\displaystyle {\sf R}\!\left( n,n \right)=m \geq\sqrt[n]{n!}\cdot2^{n/2}\left( \frac{1}{\sqrt{2}}-o\left( 1 \right) \right) \geq n\cdot2^{n/2}\left( \frac{1}{e\sqrt{2}}-o\left( 1 \right) \right). }

Twierdzenie Uzupelnic th Ramsey graph| ma jeszcze inne ciekawe uogólnienie, pozwalające na wyszukiwanie zadanych uprzednio podgrafów w grafie macierzystym.

Twierdzenie W. Deuber 1974

Dla dowolnych dwóch grafów prostych 𝐇1 oraz 𝐇2 istnieje graf prosty 𝐆 taki, że jakkolwiek nie podzielimy zbioru krawędzi Parser nie mógł rozpoznać (błąd składni): {\displaystyle {\sf E}\!\left(\mathbf{G}\right)} na zbiory E1,E2, to 𝐇1 będzie podgrafem indukowanym grafu Parser nie mógł rozpoznać (błąd składni): {\displaystyle \left( {\sf V}\!\left(\mathbf{G}\right),E_1 \right)} lub 𝐇2 będzie podgrafem indukowanym grafu Parser nie mógł rozpoznać (błąd składni): {\displaystyle \left( {\sf V}\!\left(\mathbf{G}\right),E_2 \right)} .