Io-8-wyk-Slajd4
Geneza wzorców
Wzorce projektowe, choć obecnie znane przede wszystkim w kontekście inżynierii oprogramowania, wywodzą się z architektury. Twórcą tego pojęcia był amerykański architekt, Christopher Alexander, który postawił tezę, że piękno, funkcjonalność oraz inne cechy użytkowe lub konstrukcyjne można zapisać właśnie w postaci uogólnionych rozwiązań. Wzorce opisane przez Alexandra powstały na podstawie analizy decyzji podejmowanych przez architektów i budowniczych, którzy usiłowali osiągnąć określony efekt, z ich doświadczeń, błędów i odkryć.
Zdaniem Aleksandra, każdy wzorzec powinien być opisany przez następujące atrybuty:
- układ sił działających na niego – czyli środowisko i jego wpływ
- rozwiązanie – schemat konstrukcji, która uwzględnia działające siły, równoważy je i oferuje najlepsze osiągnięcie celu przy założonych czynnikach
- kontekst - opis warunków, w których rozwiązanie można zastosować.
Taki wzorzec jest gotowym schematem postępowania, który można zastosować w wielu sytuacjach, łącząc go także z innymi wzorcami.
Wprawdzie idee Alexandra nie odbiły się szerokim echem w świecie architektury, jednak stanowiły silny impuls dla rozwoju technik projektowania oprogramowania.
