Io-6-wyk-Slajd18

Z Studia Informatyczne
Wersja z dnia 08:03, 21 sie 2006 autorstwa Bwalter (dyskusja | edycje)
(różn.) ← poprzednia wersja | przejdź do aktualnej wersji (różn.) | następna wersja → (różn.)
Przejdź do nawigacjiPrzejdź do wyszukiwania

Pseudostany

Pseudostany


Obok stanów reprezentujących własności wynikające z dziedziny zastosowań (np. Dostępna czy Wypożyczona w przypadku Książki), UML definiuje grupę innych stanów pomocniczych, które pozwalają na łatwiejsze modelowanie rozmaitych maszyn stanowych. Są to tzw. pseudostany:

  • początkowy , który reprezentuje obiekt w momencie jego utworzenia. Każdy diagram stanu może zawierać tylko jeden taki stan. Do stanu początkowego nie dochodzą żadne przejścia.
  • końcowy , który reprezentuje usunięcie obiektu z systemu. Stan ten jest opcjonalny (nie wszystkie obiekty są usuwane), w systemie także może występować wiele różnych stanów końcowych. Ze stanów końcowych nie można przejść do innych stanów.
  • decyzja , przedstawiająca wybór pomiędzy dwiema wartościami logicznymi pewnego wyrażenia. Warto zauważyć, że odpowiednio korzystając z warunków przejść można pominąć ten pseudostan, jednak często jego użycie zwiększa czytelność modelu
  • złączenie / rozwidlenie – powoduje synchronizację stanów (wszystkie dochodzące do niego przejścia muszą być wykonane)
  • historia (reprezentowana przez literkę H umieszczoną w okręgu wewnątrz stanu) – zapewnia możliwość zapamiętania poprzedniego stanu obiektu i przywrócenie go.


<< Poprzedni slajd | Spis treści | Następny slajd >>