Io-5-wyk-Slajd8

Perspektywy 4+1

Modelowanie złożonych systemów jest zadaniem trudnym i angażuje wiele osób o różnym sposobie postrzegania systemu. Aby uwzględnić te punktu widzenia, UML jest często określany jako język modelowania z 4+1 perspektywą. Cztery pierwsze opisują wewnętrzną strukturę programu na różnych poziomach abstrakcji i szczegółowości. Ostatnia perspektywa opisuje funkcjonalność systemu widzianą przez jego użytkowników. Każda perspektywa korzysta z własnego zestawu diagramów pozwalających czytelnie przedstawić modelowane zagadnienie. Są to:

• Perspektywa przypadków użycia – opisuje funkcjonalność, jaką powinien dostarczać system, widzianą przez jego użytkowników.
• Perspektywa logiczna – zawiera sposób realizacji funkcjonalności, strukturę systemu widzianą przez projektanta
• Perspektywa implementacyjna – opisuje poszczególne moduły i ich interfejsy wraz z zależnościami; perspektywa ta jest przeznaczona dla programisty
• Perspektywa procesowa – zawiera podział systemu na procesy (czynności) i procesory (jednostki wykonawcze); opisuje właściwości pozafunkcjonalne systemu i służy przede także programistom i integratorom
• Perspektywa wdrożenia – definiuje fizyczny podział elementów systemu i ich rozmieszczenie w infrastrukturze; perspektywa taka służy integratorom i instalatorom systemu

<< Poprzedni slajd | Spis treści | Następny slajd >>