Zpo-12-wyk-Slajd44

Podsumowanie

Programowanie aspektowe stanowi nowy trend w programowaniu. Pozwala, w odróżnieniu od zwykłych mechanizmów obiektowych, stosować modularyzację, abstrakcję i hermetyzację na dużo większą skalę niż było to możliwe dotychczas. Istota programowania aspektowego polega na możliwości łączenia zwykłego kodu z kodem przecinającym, zgrupowanym w aspektach. W efekcie program jest wykonywany tak, jakby fizycznie stanowił połączenie różnych modułów, choć w rzeczywistości poszczególne części kodu są od siebie oddzielone. Łączenie może odbywać się na poziomie kompilacji kodu, jego ładowania lub wykonania.

Aspekty mają niemal nieograniczone możliwości w zakresie modyfikacji programu, poczynając od jego zachowania aż po zmianę jego struktury. Dzięki temu ich zastosowania nie są bardzo szerokie.

Pierwszą implementacją koncepcji aspektów stanowił język AspectJ, będący nadzbiorem języka Java. Jako jedno z nielicznych rozwiązań posiada on własny język opisu aspektów, wzorowany na języku Java. Jego cechami charakterystycznymi są silne wsparcie w środowisku IDE Eclipse oraz bogaty repertuar rodzajów punktów złączenia kodu i aspektów. Inne systemy aspektowe pozostają rozwiązaniami niszowymi.

Programowanie aspektowe przeżywa w ostatnich latach bujny rozwój, który prognozuje wzrost zainteresowania tą techniką także w przyszłości oraz powstanie nowych obszarów zastosowań.

<< Poprzedni slajd | Spis treści | Następny slajd >>