Języki, automaty i obliczenia/Ćwiczenia 5: Algorytmy konstrukcji automatu minimalnego

Z Studia Informatyczne
Przejdź do nawigacjiPrzejdź do wyszukiwania

Ćwiczenia 5

Ćwiczenie 1.1

{{{3}}}

Ćwiczenie 1.2

Niech k0 będzie dowolną, ustaloną liczbą. Wykaż, że automat rozpoznający język

L={anbn:0nk}

ma co najmniej 2k+2 stany.

Rozwiązanie

Ćwiczenie 1.3

Niech Parser nie mógł rozpoznać (nieznana funkcja „\slash”): {\displaystyle \mathcal{B}=(S \slash \equiv, A, f', [s_0], T)} będzie automatem minimalnym dla automatu 𝒜=(S,A,f,s0,T). Czy zbiór stanów Parser nie mógł rozpoznać (nieznana funkcja „\slash”): {\displaystyle S \slash \equiv} automatu minimalnego obliczonego za pomocą algorytmu wyznaczania stanów rozróżnialnych, zależy od:

(1) wyboru w 𝒜 stanu początkowego s0,
(2) wyboru w 𝒜 zbioru stanów końcowych T?
Rozwiązanie punktu 1
Rozwiązanie punktu 2

Ćwiczenie 1.4

Zastosuj algorytm wyznaczający stany rozróżnialne do zminimalizowania następujących automatów:

  1. RYSUNEK ja-lekcja5-c-rys3
  1. RYSUNEK ja-lekcja5-c-rys4
Rozwiązanie punktu 1
Wskazówka do punktu 2
Rozwiązanie punktu 2

Ćwiczenie 1.5

Wykorzystując algorytm stabilizujących się relacji wyznacz automaty minimalne dla automatów z rysunków Uzupelnic ja-lekcja5-c-rys3| oraz Uzupelnic ja-lekcja5-c-rys4|.

Ćwiczenie 1.6

Niech L=A*aA*bA*, gdzie A={a,b}. Zastosuj algorytm wykorzystujący pochodną Brzozowskiego do obliczenia automatu minimalnego dla tego języka.

Rozwiązanie

Poniżej znajduje się opis jeszcze jednego algorytmu minimalizacji -- algorytmu Hopcrofta. Jest on nieco bardziej skomplikowany niż trzy podane dotychczas algorytmy, ale posiada lepszą złożoność niż algorytm obliczania stanów rozróżnialnych czy też algorytm wyznaczania ciągu relacji stabilizujących. Przeanalizuj opis algorytmu i jego zapis, a następnie rozwiąż zadanie Uzupelnic cw_hop|.

Algorytm Hopcrofta

Niech 𝒜=(S,A,f,s0,T) będzie automatem, a QS podzbiorem. Dowolny podzbiór RS i dowolna litera aA wyznaczają na zbiorze Q relację równoważności o dwóch klasach abstrakcji:

Q1={sQ:f(s,a)R}; Q2={sQ:f(s,a)∉R},

przy czym jeśli jeden ze zbiorów Q1,Q2 jest pusty, to relacja ta posiada tylko jedną klasę abstrakcji. Wprost z definicji zbiory Q1 i Q2 tworzą podział zbioru Q (tzn. Q=Q1Q2,Q1Q2=).Oznaczmy omawianą relację przez ρRa.

W algorytmie zmienna P oznacza podział zbioru stanów S, a - listę par (Y,a), które będą wykorzystane do definiowania kolejnych relacji ρYa.

Algorytm MinHopcroft - algorytm Hopcrofta minimalizacji automatu


 1  Wejście: 𝒜=(S,A,f,s0,T) - automat taki, że L=L(𝒜)
 2  Wyjście: P - podział zbioru S przez prawą kongruencję automatową
 3  P{T,ST};      P jest zbiorem rozłącznych podzbiorów S
 4  if  |T|<|ST|  for
 5    for each aA do 
 6      włóż(,(T,a));   
 7    end for
 8  else 
 9    for each aA do
 10     włóż (,(ST,a));   
 11     if x<a[s] then
 12       p:=s;
 13     else
 14       l:=s;
 15   end;
 16   j:=l+1; 
 17   //x zostanie wstawiony na pozycję j; elementy większe przesuwamy o 1 pozycję w prawo
 18   for k:=i downto j+1 do
 19     a[i]:=a[i1];
 20   a[j]:=x; 
 22 end;
 23
 24
 25
 26
 27
 28
 29
 30
 31
 32  
 33  end while
 34  return


{{MinHopcroft} - algorytm Hopcrofta minimalizacji automatu} [1] Wejście: 𝒜=(S,A,f,s0,T) -- automat taki, że L=L(𝒜)

Wyjście: P -- podział zbioru S przez prawą kongruencję automatową

P{T,ST}; Parser nie mógł rozpoznać (nieznana funkcja „\trianglerightP”): {\displaystyle \trianglerightP} jest zbiorem rozłącznych podzbiorów S

{ |T|<|ST|}

{each aA} włóż(,(T,a));

{each aA} włóż(,(ST,a));

{ }

(Y,a) zdejmij ();

Parser nie mógł rozpoznać (nieznana funkcja „\slash”): {\displaystyle \mathcal{X} \leftarrow \{X \in P:\ |X \slash \rho^a_Y| = 2\}} ;

{each X𝒳} {each bA}

Parser nie mógł rozpoznać (nieznana funkcja „\slash”): {\displaystyle \{X_1, X_2\} \leftarrow X \slash \rho^a_Y} ; Parser nie mógł rozpoznać (nieznana funkcja „\trianglerightX”): {\displaystyle \trianglerightX \slash \rho^a_Y} zawiera dwie klasy abstrakcji

P(PX)X1X2;

{(X,b)}

(X,b); zdejmij z dokładnie parę (X,b)

włóż(,(X1,b));

włóż(,(X2,b));

{ |X1|<|X2|} włóż(,(X1,b));

włóż(,(X2,b));

P;

Funkcja zdejmij() pobiera z listy dowolny element i zwraca go jako swoją wartość. Procedura włóż(,X) dodaje do listy element X.

Aby zdefiniować funkcję przejść automatu minimalnego, jego zbiór stanów końcowych oraz stan początkowy, należy postąpić identycznie jak w algorytmie wyznaczania ciągu stabilizujących się relacji. Jedyna różnica polega na tym, że w miejsce relacji otrzymaliśmy podział zbioru S na klasy abstrakcji zadane przez poszukiwaną relację. Oczywiście klasy abstrakcji wyznaczają jednoznacznie relację równoważności i na odwrót -- relacja równoważności wyznacza jednoznacznie podział zbioru na klasy równoważności, zatem forma opisu relacji przez klasy abstrakcji nie stanowi dla nas żadnego problemu.

Przy właściwej reprezentacji wszystkich używanych struktur, algorytm {MinHopcroft} działa w czasie |A|nlogn, gdzie n jest liczbą stanów automatu, a |A| rozmiarem jego alfabetu wejściowego. Wyjściem algorytmu jest podział P zbioru stanów. Każdy element zbioru P reprezentuje jeden stan automatu minimalnego.

Ćwiczenie [Uzupelnij]

Zastosuj algorytm Hopcrofta do zminimalizowania automatu z rysunku Uzupelnic ja-lekcja5-c-rys3| (patrz zadanie Uzupelnic cw_first|).

ROZWIĄZANIE. Na początku podział P dzieli S na P1={s1,s2} i P2={s3,s4,s5,s6}. Ponieważ |P1|<|P2| do pustej listy dodajemy ({s1,s2},a) oraz ({s1,s2},b).

Przechodzimy do pętli while (linia 5.). Zdejmujemy z element (Y,a)=({s1,s2},a). Dla każdego elementu X podziału P sprawdzamy, czy ρYa podzieli X.

Parser nie mógł rozpoznać (nieznana funkcja „\aligned”): {\displaystyle \aligned\{s_1,s_2\} \slash \rho_{\{s_1,s_2\}}^a & = & \{s_1,s_2\}, \\ \{s_2,s_3,s_4,s_5,s_6\} \slash \rho_{\{s_1,s_2\}}^a & = & \{s_3,s_4,s_5,s_6\}. \\ \endaligned}

Zdejmujemy z kolejny element, (Y,a)=({s1,s2},b) . Obliczamy:

Parser nie mógł rozpoznać (nieznana funkcja „\aligned”): {\displaystyle \aligned\{s_1,s_2\} \slash \rho_{\{s_1,s_2\}}^b & = & \{s_1,s_2\} \\ \{s_2,s_3,s_4,s_5,s_6\} \slash \rho_{\{s_1,s_2\}}^b & = & \{s_3,s_4\},\{s_5,s_6\} \\ \endaligned}

Relacja ρ{s1,s2}b podzieliła zbiór {s3,s4,s5,s6}.
( f(s3,b),f(s4,b){s1,s2}, f(s5,b),f(s6,b)∉{s1,s2}. )
P={s1,s2},{s3,s4},{s5,s6}. Usuwamy ({s1,s2},b) z . Ponieważ na liście nie było ani elementu ({s3,s4,s5,s6},a), ani ({s3,s4,s5,s6},b), do listy dodajemy elementy ({s3,s4},a), ({s3,s4},b), ({s5,s6},a) oraz ({s5,s6},b).

Powracamy do początku pętli. Zdejmujemy z element (Y,a)=({s3,s4},a). Obliczamy:

Parser nie mógł rozpoznać (nieznana funkcja „\aligned”): {\displaystyle \aligned\{s_1,s_2\} \slash \rho_{\{s_3,s_4\}}^a & = & \{s_1,s_2\} \\ \{s_3,s_4\} \slash \rho_{\{s_3,s_4\}}^a & = & \{s_3,s_4\} \\ \{s_5,s_6\} \slash \rho_{\{s_3,s_4\}}^a & = & \{s_5,s_6\} \\ \endaligned}

ρ{s3,s4}a nie dzieli żadnego z elementów podziału P. Zdejmujemy więc z kolejny element, (Y,a)=({s3,s4},b).
Sprawdź, że żadna z relacji: ρ{s3,s4}b, ρ{s5,s6}a, ρ{s5,s6}b nie utworzy nowego podziału.

({s5,s6},b) jest ostatnim elementem listy i algorytm kończy działanie. Ostateczny podział zbioru S ma postać: {s1,s2},{s3,s4},{s5,s6}. Automat minimalny ma więc 3 stany, odpowiadające elementom podziału. Stanem początkowym jest stan {s3,s4}, a końcowym -- stan {s1,s2}.

Otrzymaliśmy ten sam automat minimalny, co w zadaniu Uzupelnic cw_first|.

ZADANIA DOMOWE

Ćwiczenie [Uzupelnij]

Zminimalizuj przedstawione poniżej automaty:

  1. stosując algorytm wyznaczający stany rozróżnialne,
  1. stosując algorytm stabilizujących się relacji,
  1. stosując algorytm Hopcrofta.

RYSUNEK ja-lekcja5-c-rys6

RYSUNEK ja-lekcja5-c-rys7

Ćwiczenie [Uzupelnij]

Niech L=A*aA2, gdzie A={a,b}. Zastosuj algorytm wykorzystujący pochodną Brzozowskiego do obliczenia automatu minimalnego dla tego języka.