Analiza matematyczna 1/Ćwiczenia 11: Reguła de l'Hospitala. Równość asymptotyczna
11. Twierdzenie de l'Hospitala. Równość asymptotyczna.
Ćwiczenie 11.1.
Wyznaczyć granice
Ćwiczenie 11.2.
Wyznaczyć granice
Ćwiczenie 11.3.
Wyznaczyć granice
Ćwiczenie 11.4.
Wyznaczyć granice
Ćwiczenie 11.5.
Zbadać, czy do następujących granic można stosować regułę de l'Hospitala. Policzyć te granice.
Ćwiczenie 11.6.
Wyznaczyć asymptoty funkcji
{Wskazówki
regułę de l'Hospitala, to znaczy czy odpowiednie funkcje są różniczkowalne w odpowiednim sąsiedztwie, czy ułamek jest symbolem nieoznaczonym lub i czy istnieje granica ilorazu pochodnych. Jeśli wszystkie założenia są spełnione, stosujemy regułę de l'Hospitala.
{}czynienia? Jak inaczej zapisać wyrażenie, którego granicę liczymy, aby móc skorzystać z reguły de l'Hospitala? Warto tu sobie przypomnieć zasadę poznaną jeszcze w szkole podstawowej i ją trochę odwrócić: Jeśli mnożymy przez pewną liczbę niezerową, to dzielimy przez... (przez co?). Ponadto warto przypomnieć sobie wartość granicy .
{}czynienia? Jak inaczej zapisać różnicę, by pojawił się iloraz albo iloczyn? Możliwych jest kilka dróg. Można coś wyjąć przed nawias. Można też zapisać odjemną i odjemnik w postaci ułamków i sprowadzić do wspólnego mianownika. W podpunkcie c) warto poprzekształcać wyrażenie, którego granicę mamy policzyć. Jeśli wymnożymy okrągły nawias przez czynnik za nim, jeden z trzech składników, jakie teraz otrzymamy, będzie symbolem oznaczonym (który?), natomiast z pozostałych dwóch można wyjąć wspólny czynnik przed nawias (jaki?).
{}do czynienia? Przypomnijmy sobie, że wyrażenie typu można przedstawić w postaci . Dlaczego? Jak wygląda ? Zauważmy, że wystarczy teraz policzyć granicę i tu mogą się przydać wskazówki do dwóch pierwszych zadań w tym module.
{}zróżniczkowaniu licznika i mianownika jest prostszy od ułamka początkowego? Czy kontynuowanie odpowiedniego różniczkowania doprowadzi w rezultacie do prostszych granic do policzenia? By policzyć tę granicę, warto sobie przypomnieć zasadę dzielenia potęg o tych samych podstawach. Proszę również pokazać, że tu założenia reguły de l'Hospitala są spełnione, czyli że iloraz pochodnych ma granicę.
b) Z jakim symbolem nieoznaczonym mamy tu do czynienia? Ile wynosi granica ? Czy pochodna mianownika wyrażenia, którego granicę mamy policzyć jest niezerowa? By policzyć granicę wystarczy wydzielić licznik i mianownik przez pewne wyrażenie.
c) Czy pochodna mianownika wyrażenia, którego granicę mamy policzyć jest niezerowa? Czy szukana granica w ogóle istnieje? Warto policzyć wartość ułamka dla pewnych ciągów zbieżnych do nieskończoności.
{}lewostronną pionową ? Jak sprawdzić, czy dana funkcja ma asymptotę poziomą w plus lub minus nieskończoności? Jak wyznaczyć i , jeśli jest asymptotą ukośną danej funkcji w plus lub minus nieskończoności?
{}Rozwiązania i odpowiedzi
symbol pojawia się w danym wyrażeniu. Przypominamy, że bardzo
ważne jest upewnić się, czy odpowiedni iloraz spełnia założenia
reguły de l'Hospitala, to znaczy czy odpowiednie funkcje są
różniczkowalne w odpowiednim sąsiedztwie, czy ułamek jest symbolem
nieoznaczonym lub
i czy istnieje
granica ilorazu pochodnych. Literka pod znakiem równości
oznacza, że stosujemy regułę de l'Hospitala i wobec tego równość
jest prawdziwa tylko pod założeniem, że granica po jej prawej
stronie istnieje. Jeśli granica ta nie istnieje, nie ma równości!
a) Ułamek występujący w granicy nie prezentuje symbolu nieoznaczonego, zatem
tu nie wolno stosować reguły de l'Hospitala! Mamy
c)
e)
f)
g)
h)
i)
nieoznaczonym . Iloczyny zamieniamy na ilorazy
zgodnie z regułą: Jeśli mnożymy przez liczbę niezerową, to
dzielimy przez jej odwrotność. Można to oczywiście zrobić na dwa
sposoby (biorąc odwrotność pierwszego lub drugiego czynnika), ale
na ogół jedna z opcji jest korzystniejsza. Ogólna zasada jest
taka, by po zróżniczkowaniu wyrażenie się upraszczało, a nie
komplikowało.
a)
{ b})
{ c})
bo
nieoznaczonym .
a)bo
b)
c) Przekształćmy najpierw wyrażenie pod granicą
Policzmy
A ponieważ , więc
d)
bo
e)
f)
nieoznaczone typu wykładniczego: . Przypominamy, że wyrażenie typu można przedstawić w postaci . Tej postaci będziemy używać licząc odpowiednie granice.
a) Ponieważ (porównaj rozwiązanie zadania Uzupelnic z.am1.11.030| a)), mamy
b) Wobec zależności
(wykorzystujemy tu znaną zależność ), otrzymujemy
c) Korzystając z reguły de l'Hospitala wyliczamy, że
i stąd wnioskujemy, że
d) Korzystając z reguły de l'Hospitala wyliczamy, że
i stąd otrzymujemy
e) Korzystając z reguły de l'Hospitala wyliczamy, że
i stąd otrzymujemy
f) Korzystając z reguły de l'Hospitala wyliczamy, że
i stąd otrzymujemy
g) Korzystając z reguły de l'Hospitala wyliczamy, że
i stąd otrzymujemy
h) Korzystając z reguły de l'Hospitala wyliczamy, że
i stąd otrzymujemy
i) Zauważmy najpierw, że
a stąd . Korzystając z reguły de l'Hospitala wyliczamy, że
i stąd otrzymujemy
j) Korzystając z reguły de l'Hospitala wyliczamy, że
i stąd otrzymujemy
k) Korzystając z reguły de l'Hospitala wyliczamy, że
i stąd otrzymujemy
l) Korzystając z reguły de l'Hospitala wyliczamy, że
i stąd otrzymujemy
reguły de l'Hospitala można, bo mamy symbol nieoznaczony i granica iloczynu pochodnych istnieje, co pokażemy za chwilę. Jednakże iloczyn pochodnych jest bardziej skomplikowany niż iloczyn funkcji i ewentualne dalsze postępowanie tylko to potęguje
i dlatego znacznie wygodniej jest nie korzystać z reguły:
Zauważmy jeszcze, że
(czyli rzeczywiście istnieje granica iloczynu pochodnych) i tak dalej...
b) Mamy . Z twierdzenia o granicy iloczynu funkcji ograniczonej przez funkcję zbieżną do zera , zatem w badanej w tym punkcie granicy mamy symbol nieoznaczony . Jednakże nie można badać granicy ilorazu pochodnych w nieskończoności, ponieważ mianownik tego ułamka zeruje się w punktach dla dowolnego naturalnego (w szczególności granica tego ilorazu nie istnieje). Natomiast
ponieważ .
c) Ponownie mamy do czynienia z symbolem nieoznaczonym , gdyż
Jednakże nie można badać granicy ilorazu pochodnych
bo jej mianownik zeruje się w punktach , dla dowolnego . Z drugiej strony badana granica nie istnieje z definicji Heinego, bo jeśli
to
jest cały zbiór liczb rzeczywistych, zatem musimy poszukać tylko ewentualnych asymptot ukośnych. Liczymy granice
Zatem funkcja ma asymptotę poziomą w i
asymptotę ukośną w .
b) Dziedziną funkcji jest zbiór . Liczymy granice (przy czym zauważmy, że )
Zatem funkcja ma asymptotę poziomą w obu
nieskończonościach i lewostronną asymptotę pionową .
c) Dziedziną funkcji jest zbiór . Liczymy granice
Zatem funkcja ma tylko jedną asymptotę: pionową prawostronną
.
d) Dziedziną funkcji jest zbiór . Liczymy granice
Pozostała do policzenia granica
Zatem funkcja ma jedną lewostronną asymptotę pionową
i asymptotę ukośną o równaniu w obu nieskończonościach.
e) Dziedziną funkcji jest zbiór . Liczymy granice
Zatem funkcja ma tylko asymptotę ukośną w obu
nieskończonościach.
f) Dziedziną funkcji jest zbiór . Do policzenia zatem mamy tylko granice w nieskończonościach.
{ bo}
Zatem ma asymptotę poziomą w obu nieskończonościach.
g) Dziedziną funkcji jest cały zbiór liczb rzeczywistych, zatem wystarczy zbadać granice w nieskończonościach.
Zatem funkcja ma tylko jedną asymptotę ukośną w plus
nieskończoności.
h) Dziedziną funkcji jest suma przedziałów . Musimy więc tylko policzyć granicę w zerze.
Zatem ma obustronną asymptotę pionową .
{}