ZSBD-2st-1.2-w5.tresc-1.1-Slajd5
Język OQL
Język OQL jest deklaratywnym językiem zapytań wzorowanym na standardzie SQL92. Język ten powstał by umożliwić wykonywanie w obiektowych bazach danych zapytań ad-hoc. W pierwszych obiektowych systemach baz danych zapytania trzeba było implementować za pomocą języków obiektowych nieprzystosowanych do przetwarzania dużych zbiorów danych.
Język OQL istotnie różni się od klasycznego języka SQL możliwością wyszukiwania złożonych strukturalnie i semantycznie oraz powiązanych danych. Jest on w pełni zgodny z modelem obiektów standardu ODMG. Język ten może być zastosowany na dwa sposoby: jako język ad-hoc interpretujący interakcyjnie przekazywane zapytania i wizualizujący ich wyniki lub jako język zanurzony w środowisku obiektowych języków programowania dla ułatwienia tworzenia aplikacji bazy danych.
Język OQL jest ograniczony do języka zapytań. W przeciwieństwie do języka SQL nie zawiera operacji modyfikacji danych.
Na slajdzie przedstawiono przykładowe zapytanie w języku OQL. Konstrukcja klauzuli SELECT umożliwia ustalenie na podstawie składni zapytania - struktury wyniku zapytania. Argumentem klauzuli FROM jest nazwa rozszerzenia klasy. Warunek logiczny zawarty w klauzuli WHERE zwiera wywołanie metody „powierzchnia ” dla obiektów należących do rozszerzenia „Figury ”.
