Programowanie współbieżne i rozproszone

Autor

Marcin Engel

Typ zajęć

wykład (30 godz.) + laboratorium (30 godz.)

Opis

Celem wykładu jest zaprezentowanie najważniejszych technik stosowanych do synchronizacji procesów i realizacji komunikacji między nimi oraz problemów, jakie stają przed programistą opracowującym programy współbieżne. Omówiony zostanie scentralizowany i rozproszony model programu współbieżnego. Problematyka zostanie przedstawiona na podstawie klasycznych problemów współbieżności oraz procesów i wątków w systemie operacyjnym Linux. Przedstawione też będą klasyczne algorytmy rozproszone oraz zagadnienia związane z weryfikacją programów współbieżnych.

Wymagania wstępne

• Wstęp do programowania
• Systemy operacyjne

Zawartość

• Klasyczne problemy współbieżności
• Mechanizmy synchronizacji procesów w modelu scentralizowanym i rozproszonym
  • semafory
  • monitory
  • muteksy
  • spotkania (Ada)
• Procesy i wątki w systemie Linux i najważniejsze metody ich synchronizacji
• Algorytmy rozproszone: wzajemnego wykluczania, elekcji i uzgadniania
• Poprawność programów współbieżnych i jej weryfikacja
• Procesy i wątki w systemie Linux i najważniejsze metody ich synchronizacji
• Notacje do opisu współbieżności
  • CSP
  • Sieci Petriego

Literatura

1. M. Ben-Ari. Podstawy programowania współbieżnego i rozproszonego. WNT, 1996.
2. Z. Weiss, T. Gruźlewski. Programowanie współbieżne i rozproszone w przykładach i zadaniach. WNT, 1993.
3. M. Rochkind. Programowanie w systemie Unix dla zaawansowanych. WNT, 1997.
4. M.K. Johnson, E.W. Troan. Oprogramowanie uzytkowe w systemie Linux. WNT, 2000.