BD-1st-2.4-lab7.tresc-1.1-Slajd7
Typy danych – liczby
Typy INTEGER, INT i SMALLINT pozwalają na przechowywanie wartości całkowitych ze znakiem. Według standardu SQL-99 typy INTEGER i INT są identyczne. Według FIPS powinny pozwalać na przechowywanie liczb złożonych przynajmniej z 9 cyfr. SMALLINT powinien mieć dokładność mniejszą lub równą dokładności typów INTEGER i INT. Według FIPS typ ten powinien pozwalać na przechowywanie liczb złożonych przynajmniej z 4 cyfr.
Typy NUMERIC i DECIMAL są typami liczbowymi stałoprzecinkowymi o możliwości definiowania precyzji (p) i skali (s). Precyzja określa ile cyfr liczby ma być przechowywanych, a skala ile z tych cyfr ma stanowić część ułamkową rozwinięcia dziesiętnego składowanej liczby. Precyzja musi być liczbą całkowitą większą od zera. Według FIPS powinna istnieć możliwość podawania wartości przynajmniej do 15, ale istnieją SZBD pozwalające podać tutaj nawet 38. Skala musi być całkowitą, dodatnią liczbą mniejszą od precyzji. Zarówno precyzja, jak i skala są opcjonalne i można je pominąć. W sytuacji, gdy chcemy podać skalę, należy podać również precyzję. Domyślną wartością skali jest 0, a domyślną wartością precyzji jest 1.
Typ FLOAT jest typem zmiennoprzecinkowym o definiowanej precyzji (b). Przez precyzję rozumie się tutaj maksymalną liczbę bitów, jaką można przeznaczyć na mantysę. Typy REAL i DOUBLE PRECISION są liczbami ze zdefiniowaną precyzją. Standard nie określa tutaj wartości precyzji, ale wymaga, aby precyzja REAL była mniejsza od DOUBLE PRECISION.
