CWGIĆwiczenie 2

Z Studia Informatyczne
Przejdź do nawigacjiPrzejdź do wyszukiwania
Ćwiczenia 2. Elementy wspólne i przynależne w odwzorowaniach przestrzennych


Zadanie2.1.

Wyznaczyć krawędź przecięcia się dwu płaszczyzn określonych śladami a i b


Krawędź przecięcia się płaszczyzn równoległych do osi x jest prostą również równoległą do osi x. W celu wyznaczenia rzutów krawędzi niezbędne jest przeprowadzenie operacji pozwalających określić usytuowanie tych rzutów względem osi x. W tym celu, oprócz rzutni pionowej i poziomej, wprowadzamy dodatkową rzutnię boczną, prostopadłą do tych dwóch.

Wyznaczamy trzecie rzuty płaszczyzn α i β. W tym rzucie płaszczyzny przyjmą postać rzutujących, a więc otrzymamy trzecie rzuty śladów płaszczyzn będących jednocześnie ich rzutami. Trzecie rzuty płaszczyzn (ślady płaszczyzn) przecinają się w punkcie k, który będzie jednocześnie trzecim rzutem krawędzi. Powracając do układu dwóch rzutni, pionowej i poziomej otrzymamy poszukiwane rzuty krawędzi przecięcia się płaszczyzn k, k.


Zadanie 2.2.

Wyznaczyć punkt przebicia prostej m z pasem płaszczyzny zawartym między prostymi α(a||b)


Rozwiązując zadanie musimy się zastanowić nad trybem postępowania. W tym przypadku powinniśmy postąpić w sposób następujący:

  1. przez prostą m poprowadzić dowolną płaszczyznę β, najwygodniej rzutująca (pionowo-zutującą,)
  2. wyznaczyć krawędź k, przecięcia się płaszczyzny β z płaszczyzna α(a||b),
  3. punkt, w którym krawędź k przetnie daną prostą m jest poszukiwanym punktem P, przebicia prostej m z płaszczyzną α

Jak widać z przedstawionego schematu postępowania punkty należące do krawędzi k będą należały jednocześnie do płaszczyzn α i β. Zatem punkt przecięcia się prostej m z krawędzią k będzie punktem wspólnym prostej m i płaszczyzny α (będzie punktem przebicia płaszczyzny α(a||b) przez prostą m - rys. C2.2b).

Dla wygody dalszego postępowania poprowadźmy przez prostą m płaszczyznę pionowo-rzutujacą β. Ponieważ płaszczyzna β jest rzutująca, to wszystkie elementy płaskie znajdujące się w tej płaszczyźnie w rzucie pionowym będą leżały na rzucie pionowym płaszczyzny β (ślad pionowy płaszczyzny vβ będzie pokrywał się z rzutem płaszczyzny β). Zatem rzut pionowy krawędzi k, przecięcia się płaszczyzn α i β będzie również pokrywał się z rzutem pionowym płaszczyzny β. Krawędź k należy również do płaszczyzny α, a więc rzut pionowy krawędzi k przecina proste a i b, tworzące tą płaszczyznę, odpowiednio w punktach 1 i 2. Rzuty poziome tych punktów wyznaczymy na rzutach poziomych prostych a i b. Następnie znajdujemy punkt przecięcia się wyznaczonej krawędzi z prostą m. W rzucie pionowym obie proste pokrywają się, więc wyznaczenie tego punktu jest niemożliwe, natomiast w rzucie poziomym bez trudu wyznaczymy rzut poziomy P poszukiwanego punktu przebicia P. Na odnoszącej i rzutach pionowych prostych k i m będzie znajdował się rzut pionowy punktu przebicia P.

Do pełnego rozwiązania zadania niezbędne jest ustalenie widoczności prostej m, przy założeniu, że pas między prostymi a i b jest nieprzezroczysty. W tym celu w miejscu przecięcia się rzutów prostej m z prostą należącą do płaszczyzny α ( np. a) obieramy punkty i analizujemy, które z nich mają większą głębokość (dla rzutów pionowych) względnie wysokość (dla rzutów poziomych). Np. analizując punkty: punkt 2, należący do prostej m oraz punkt 3 należący do prostej b, widzimy w rzucie poziomym, że punkt 3 ma większą głębokość, a więc prosta m w tym punkcie, w rzucie pionowym jest widoczna, prosta b jest niewidoczna, co oznaczamy linią kreskową aż do punktu przebicia P. Analogiczne postępowanie przeprowadzamy dla punktów 4 i 5, należących do prostych a i m.


Zadanie 2.3.

Wyznaczyć linię przenikania dwóch figur płaskich, trójkąta PQR z równoległobokiem ABCD. Przyjmując, że płaszczyzny figur są nieprzezroczyste ustalić ich widoczność.

Linia przenikania figur płaskich to nic innego jak odcinek krawędzi przecięcia się płaszczyzn, zdefiniowanych przez te figury, wspólny dla obu płaszczyzn. Należy, zatem wyznaczyć wspólną krawędź przecięcia się płaszczyzn reprezentowanych przez trójkąt i równoległobok. Krawędź wyznaczymy metodą pośrednią, poszukując punktów przebicia bokiem jednej z figur płaszczyzny drugiej figury. Wyznaczenie dwóch punktów przebicia, czyli dwóch punktów wspólnych tych płaszczyzn określi nam krawędź przecięcia się płaszczyzn (dwa punkty, jednoznacznie, określają prostą).

1). Wyznaczmy punkt przebicia boku CD równoległoboku z płaszczyzną trójkąta PQR. W tym celu poprowadzimy płaszczyznę pionowo - rzutującą α przez bok CD równoległoboku. Płaszczyzna jest rzutująca, a więc krawędź przecięcia się tej płaszczyzny z płaszczyzną równoległoboku k1 będzie leżała w płaszczyźnie α, ale również w płaszczyźnie trójkąta. Rzut pionowy tej krawędzi będzie pokrywał się z rzutem pionowym płaszczyzny α oraz z rzutem pionowym boku CD. Przynależność krawędzi k1 do płaszczyzny trójkąta oznacza, że punkty 1 i 2 są rzutami punktów przecięcia się krawędzi z rzutami boków PQ oraz RQ. Rzuty poziome tych punktów znajdziemy na przecięciu się odnoszących prostopadłych do osi x z rzutami poziomymi boków trójkąta PQ oraz RQ. W ten sposób znajdujemy rzuty krawędzi k1' oraz k1'. W rzucie poziomym otrzymamy szukany punkt przebicia II' boku CD równoległoboku z płaszczyzną trójkąta.


</math>