CWGI Moduł 1

Rzutowanie w Grafice inżynierskiej Wykłady z przedmiotu "CAD w Grafice inżynierskiej " zawierają podstawowe wiadomości z odwzorowań elementów przestrzennych na płaszczyźnie rysunku, teorii zapisu konstrukcji technicznych oraz metod komputerowego wspomagania projektowania konstrukcji mechanicznych i elektromechanicznych. Grafika inżynierska, dla inżyniera ma niezwykle istotne znaczenie. Umożliwia dialog między twórcą konstrukcji technicznych a jej wykonawcą. Pozwala przekazać niezbędne informacje techniczne o produkcie konsumentowi. Realizowany w grafice inżynierskiej zapis konstrukcji można nazwać językiem inżynierów konstruktorów i technologów. W dobie rozwoju technik komputerowych i multimedialnych stosowanie użytkowych programów graficznych stanowi ważne uzupełnienie narzędzi projektanta.

---

Grafika inżynierska opiera się na prawach i ustaleniach nauki zwanej geometrią. Historycznie, geometria była zbiorem przepisów praktycznych, które dotyczyły wykonywania pomiarów fizycznych przedmiotów materialnych. W starożytności ok. 300 lat przed naszą erą ustalono dla niej znaczące miejsce w opracowaniach greckiego matematyka – Euklidesa. W dziele o nazwie Elementy autor nadał geometrii postać nauki abstrakcyjnej, gdzie przedmiot materialny zastąpiono pojęciem figury geometrycznej, będącej jego emanacją. Własności takiej figury dotyczyły głównie wielkości i kształtu przedmiotu, a więc opierały się na ustaleniu wzajemnych odległości należących do danego przedmiotu. Wprowadzono naukę o tzw. własnościach metrycznych, która charakteryzuje daną figurę oraz wszystkie figury do niej przystające. Przez figury definiowano zbiory punktów należących do pewnego stałego zbioru punktów zwanego przestrzenią, którą przypadku określenia odległości między punktami zbioru nazwano przestrzenią metryczną. Do najbardziej znanych przestrzeni metrycznych należą prosta euklidesowa $E_1$, płaszczyzna euklidesowa $E_2$ oraz przestrzeń trójwymiarowa $E_3$. Geometria euklidesowa zbudowana w oparciu o cztery podstawowe grupy aksjomatów (o przynależności, o uporządkowaniu, o porównaniu i ciągłości), uzupełnione o aksjomat zwany pewnikiem Euklidesa. W naszych rozważaniach będziemy zajmować się szczególnym przypadkiem geometrii zwanej geometrią wykreślną. Geometria wykreślna, której przedmiotem są metody odwzorowań obiektów przestrzennych na płaszczyźnie, jest teoretyczna podstawą sporządzania graficznych zapisów konstrukcji stosowanych w technice. Nauka o rzutowaniu jest przedmiotem niniejszego wykładu

---

Teoria aksjomatów, o którą oparta jest grafika inżynierska jest teorią abstrakcyjną, ściśle związaną z regułami znanymi w logice. Model tej teorii zbudowany z obiektów materialnych (np. punktów prostych i płaszczyzn) i oparty jest o jej założenia (aksjomaty). Geometria euklidesowa posiada jeden swój model, w którym pojęcia pierwotne, jak punkty, proste i płaszczyzny oraz występujące między nimi relacje, rozumiane są zgodnie z powszechną intuicją i nabytym doświadczeniem człowieka analizującego proces odwzorowań przestrzennych. W dalszych wykładach będziemy wykorzystywali rozważania w dwu lub trójwymiarowej przestrzeni kartezjańskiej. Będziemy również wykorzystywali zdefiniowane w literaturze przedmiotowej elementy niewłaściwe rozumiejąc między innymi, że: wszystkie proste równoległe przecinają się w punkcie niewłaściwym, wszystkie płaszczyzny równoległe przecinają się wzdłuż krawędzi, będącej prostą niewłaściwą, płaszczyzna niewłaściwa jest zbiorem punktów niewłaściwych i prostych niewłaściwych, wszystkich punktów i płaszczyzn przestrzeni.

---

Operacja odwzorowań przestrzennych opiera się o proces rzutowania. Stosowane są dwa podstawowe rodzaje rzutów stosowanych w technice. Jest to rzutowanie środkowe i rzutowanie równoległe. Przyjmijmy w trójwymiarowej przestrzeni euklidesowej punkt właściwy $S$, zwany środkiem rzutu oraz płaszczyznę $\pi$, zwana rzutnią. Zespół $R(\pi ,S)$ nazywamy aparatem projekcyjnym (elementami) rzutowania środkowego. Komputerowy zapis konstrukcji realizowany jest przy pomocy programu graficznego z grupy CAD amerykańskiej firmy Autodesk. Trzecia część wykładu realizowana jest w oparciu o graficzny program komputerowy AutoCAD Pl. Do każdego wykładu przygotowano ćwiczenia w postaci zadań konstrukcyjnych, pozwalających na ugruntowanie prezentowanego materiału.

---

Rzut środkowy punktu $P$ otrzymano prowadząc promień rzutujący $p$, wychodzący ze środka rzutowania $S$ i przechodzący przez ten punkt, aż do przecięcia się z rzutnią $\pi$Punkt przebicia promienia rzutującego z rzutnią Parser nie mógł rozpoznać (błąd składni): {\displaystyle ( P’)} wyznacza rzut środkowy tego punktu.

---