Środowisko programisty/C - pliki

Wprowadzenie

Istnieją dwie metody dostępu do plików w C:

1. Dostęp wysokopoziomowy - który umożliwia wygodne operowanie na plikach tekstowych
2. Dostęp niskopoziomowy - który zapewnia dostęp do plików binarnych

Dostęp niskopoziomowy

open() i close()

Podczas dostępu niskopoziomowego pliki identyfikowane są przez liczby całkowite typu int. Do otwierania plików służy funkcja open(). Po zakończeniu operowania na pliku należy ten plik zamknąć aby zwolnić zasoby systemowe. Jeśli pliku nie uda się otworzyć, to funkcja open zwróci wartość mniejszą od zera. Typowa funkcja używająca plików wygląda zatem następująco:

int identyfikator_pliku;
identyfikator_pliku = open(... parametry ...)
if (identyfikator_pliku < 0) { .... obsłuż błąd } else
{
  ... rób coś z plikiem
  close(identyfikator_pliku)
}

Funkcja open przyjmuje zazwyczaj dwa parametry. Pierwszym z nich jest nazwa pliku, który ma być otwierany, a drugim tryb w jakim plik ma być otworzony. Tryb ten to jedna z trzech wartości:

1. O_RDONLY - plik będzie otwarty w trybie tylko do odczytu
2. O_WRONLY - plik będzie otwarty w trybie tylko do zapisu
3. O_RDWR - plik będzie otwarty w trybie do odczytu i zapisu

dodatkowo parametr ten może być zsumowany bitowo z jedną z dodatkowych wartości:

1. O_CREAT - utworzenie pliku jeśli on nie istnieje, w tym przypadku należy funkcji open podać trzeci parametr, który określa prawa dostępu do tworzonego pliku
2. O_EXCL - jeśli plik ma być utworzony ale już istnieje, to polecenie open zakończy się błędem
3. O_APPEND - otwarcie pliku w trybie do dopisywania

Definicje wszystkich powyższych stałych są dostępne w pliku <fcntl.h>

Dodatkowe informacje o funkcji open udostępnia man 2 open.

Funkcja close przyjmuje jeden parametr - deskryptor otwartego pliku.

read() i write()

Funkcje read() o write() służą odpowiednio do czytania i zapisywania danych z pamięci do plików. Obie funkcje przyjmują po trzy parametry:

1. Deskryptor pliku z którego należy czytać lub do którego należy pisać
2. Adres w pamięci od którego należy zacząć czytanie/pisanie
3. Maksymalna liczba bajtów, które należy przeczytać/zapisać

Na poniższym przykładzie możemy zaobserwować w jaki sposób można używać funkcji read i write.

#include <stdio.h>
#include <unistd.h> //funkcja write
#include <fcntl.h> // O_WRONLY O_CREAT
#include <sys/stat.h> //S_IRWXU)
#include <errno.h> // errno

int main()
{
  int fd;
  char* bufor = "Test";
  fd = open("test.bin", O_WRONLY|O_CREAT, S_IRWXU);
  if (fd < 0)
  {
    printf("Blad %d\n", errno);

  } else {
    write(fd, bufor, 4);
    close(fd);
  };
  fd = open("test.bin", O_RDONLY);
  if (fd < 0)
  {
    printf("Blad %d\n", errno);

  } else {
    read(fd, bufor, 4);
    close(fd);
  };
  return 0;
}