SO-1st-2.3-w3.tresc-1.0-Slajd10

Z Studia Informatyczne
Wersja z dnia 21:05, 17 wrz 2006 autorstwa Dwa (dyskusja | edycje)
(różn.) ← poprzednia wersja | przejdź do aktualnej wersji (różn.) | następna wersja → (różn.)
Przejdź do nawigacjiPrzejdź do wyszukiwania

Przykład realizacji przetwarzania

Przykład realizacji przetwarzania


W przedstawionym przykładzie w chwili 0 w systemie istnieją 2 procesy. Proces P2 otrzymuje procesor i jest wykonywany przez 2 jednostki czasu, po czym wybierany jest proces P1 , a po kolejnych 2 jednostkach czasu proces P3 . W chwili 6 wszystkie procesy są w stanie oczekiwania, procesor jest więc bezczynny (wykonuje nieskończoną pętlę zwaną procesem/wątkiem bezczynności). W chwili 8 przydzielane są zasoby, oczekiwane przez proces P1 i P2 (np. kończą się operacje wejścia-wyjścia, docierają sygnały synchronizacji itp.). Proces P1 otrzymuje procesor, a proces P2 przechodzi w stan gotowości. W międzyczasie w stan gotowości po zakończonym oczekiwaniu wchodzi proces P3 . Każdy z procesów do zakończenie potrzebuje jeszcze 2 jednostek czasu procesora (czasu obsługi). Proces P1 kończy się zatem w chwili 10, proces P2 w chwili 12, a proces P3 w chwili 14.

Parametry czasowe procesów, wynikające z tego przetwarzania są następujące:

  • czas obsługi: 4 jednostki w przypadku każdego procesu,
  • czas cyklu przetwarzania: proces P1 — 10 jednostek czasu, proces P2 — 12 jednostek czasu, proces P3 — 13 jednostek czasu,
  • czas oczekiwania: proces P1 — 2 jednostki czasu, proces P2 — 2 jednostki czasu, proces P3 — 6 jednostek czasu.

Przy okazji można też stwierdzić, że średnie wykorzystanie procesora w czasie tego przetwarzania wynosi 12/14 = 86% (w przybliżeniu).


<< Poprzedni slajd | Spis treści | Następny slajd >>