TTS Moduł 2

Z Studia Informatyczne
Przejdź do nawigacjiPrzejdź do wyszukiwania

Wykład





Słownik

  • Częstotliwość graniczna - częstotliwość powyżej której może się propagować fala w falowodzie. Poniżej tej częstotliwości fala jest silnie tłumiona.
  • Mikrofale - zakres częstotliwości fal elektromagnetycznych od 300 MHz do 1000 GHz.
  • Równania Maxwella - fundamentalne równania techniki mikrofalowej opisujące pole elektromagnetyczne w czasie i przestrzeni.
  • Przenikalność dielektryczna ε i magnetyczna μ -Podstawowe parametry opisujące właściwości przestrzeni odpowiednio dla pola elektrycznego i magnetycznego.
  • Podstawowe parametry pola elektromagnetycznego:
    • Natężenie pola elektrycznego [V/m] .
    • Natężenie pola magnetycznego [A/m] .
  • Indukcja pola elektrycznego D - wielkość wektorowa proporcjonalna do natężenia pola elektrycznego i przenikalności dielektrycznej.
  • Indukcja pola magnetycznego B - wielkość wektorowa proporcjonalna do natężenia pola magnetycznego i przenikalności magnetycznej.
  • I prawo Maxwella - z pierwszego równania Maxwella widać że zmienne pole magnetyczne jest źródłem zmiennego pola elektrycznego
    • W postaci całkowej jest zapisem prawa Faradaya i wiąże ze sobą zmianę strumienia indukcji magnetycznej przenikającego powierzchnię S z polem elektrycznym E całkowanym wzdłuż zamkniętego konturu C otaczającego tą powierzchnię (zal. 2-1).
    • W postaci różniczkowej I prawo Maxwella mówi, że rotacja pola elektrycznego jest równa pochodnej indukcji magnetycznej po czasie (zal.2-6).
  • II prawo Maxwella - z drugiego równania Maxwella widać że źródłem zmiennego pola magnetycznego jest zmienny w czasie prąd lub zmienne pole elektryczne.
    • W postaci całkowej jest zapisem prawa Ampera i wiąże ze sobą zmianę strumienia indukcji elektrycznej i prąd przenikający powierzchnię S z polem magnetycznym E całkowanym wzdłuż zamkniętego konturu C otaczającego tą powierzchnię (zal. 2-2).
    • W postaci różniczkowej II prawo Maxwella mówi nam że rotacja pola magnetycznego jest równa pochodnej indukcji elektrycznej i prądu po czasie (zal.2-6).
  • III prawo Maxwella - jest zapisem prawa Gaussa dla pola elektrycznego i mówi, że źródłem pola indukcji elektrycznej są ładunki elektryczne.
    • W postaci całkowej prawo to mówi że strumień wektora indukcji pola elektrycznego D wypływający z objętości V przez zamkniętą powierzchnię S równy jest zgromadzonemu w tej objętości ładunkowi (zal 2-3).
    • W postaci różniczkowej prawo to mówi że divergencja (rozbieżność) wektora indukcji elektrycznej jest równa gęstości ładunku elektrycznego (zal.2-6).
  • IV prawo Maxwella - jest zapisem prawa Gaussa dla pola magnetycznego i mówi, że pole magnetyczne jest bezźródłowe.
    • W postaci całkowej prawo to mówi że strumień wektora indukcji pola magnetycznego B wypływający z objętości V przez zamkniętą powierzchnię S jest równy 0 co znaczy że pole magnetyczne jest bezźródłowe (zal. 2-4).
    • W postaci różniczkowej prawo to mówi, że divergencja (rozbieżność) wektora indukcji magnetycznej jest równa 0, co również znaczy że pola magnetyczne jest bezźródłowe (zal1-6).
  • Równanie ciągłości prądu - opisuje relacje między prądem i ładunkiem elektrycznym.
    • W postaci całkowej prawo to mówi nam, że prąd przewodzenia wypływający przez powierzchnię S zamkniętej objętości V równy jest szybkości zmian ładunku w tej objętości (zal.2-5).
    • W postaci różniczkowej prawo to mówi nam, że źródłem pola gęstości prądów jest zmiana gęstości ładunku w czasie (zal 2-6).
  • Parametry materiałowe ośrodka dla pola elektromagnetycznego:
    • Przenikalność dielektryczna ε - określa relację między natężeniem pola elektrycznego a jego indukcją (zal. 2-11)
    • Przenikalność magnetyczna μ - określa relację między natężeniem pola magnetycznego a jego indukcją (zal. 2-11)
    • Konduktywność σ - określa relację między natężeniem pola elektrycznego a gęstością prądu przewodzenia ( zal 2-11).
  • Rodzaje ośrodków pod katem właściwości dla pola elektromagnetycznego:
    • Ośrodki liniowe i nieliniowe.
    • Ośrodki jednorodne i niejednorodne.
    • Ośrodki dyspersyjne i niedyspersyjne. Parametry materiałowe ośrodka dyspersyjnego zależą a ośrodka niedyspersyjnego nie zależą od częstotliwości.
    • Ośrodki izotropowe i anizotropowe. Parametry materiałowe ośrodka izotropowego nie zależą zaś ośrodka anizotropowego zależą od kierunku pola
  • Warunki brzegowe na granicy dwóch dielektryków:
    • Nie ma prądów i ładunków powierzchniowych.
    • Składowe normalne wektorów indukcji D i B oraz składowe styczne wektorów natężenia pól E i H są ciągłe.
  • Warunki brzegowe na granicy dielektryk idealny przewodnik: W idealnym przewodniku pole elektryczne jest równe 0 i z tego wynikają następujące jego właściwości:
    • Pole elektryczne musi być prostopadłe do przewodnika.
    • Ta prostopadła (normalna) składowa pola indukuje na powierzchni przewodnika ładunek o gęstości Parser nie mógł rozpoznać (błąd składni): {\displaystyle \rho\,\} równej indukcji elektrycznej D.
    • Pole magnetyczne musi być styczne do przewodnika.
    • Pole magnetyczne wywołuję na powierzchni przewodnika prąd o gęstości powierzchniowej j równej H.
  • Równania Helmholtza - równania falowe dla pól harmonicznych w zapisie zespolonym.
  • Stała propagacji – funkcja parametrów materiałowych ośrodka (zal 2-38). Wartość decyduje o szybkości zmian parametrów fali wzdłuż kierunku propagacji.
  • Stała tłumienia część rzeczywista stałej propagacji, decyduje o szybkości strat mocy fali wzdłuż kierunku jej propagacji (zal. 2-51a)
  • Stała fazowa część urojona stałej propagacji, decyduje o szybkości zmian fazy fali ( zal. 2-51b, 2-52b).
  • Prędkość fazowa fali - prędkość z jaką przesuwa się płaszczyzna stałej fazy fali.
  • Prędkość grupowa fali - jest prędkością przepływu energii.
  • Fala płaska - Wartości chwilowe wektorów pól elektrycznego i magnetycznego tej fali są takie same w każdym punkcie płaszczyzny prostopadłej do kierunku rozchodzenia się fali. Powierzchnia ekwifazowa fali płaskiej jest płaszczyzna prostopadłą do kierunku propagacji.
  • Właściwości fali płaskiej - fala płaska jest falą typu TEM (Transverse Electro-Magnetic)
    • Wektory E i H fali TEM leżą w płaszczyźnie prostopadłej do kierunku propagacji i są prostopadłe względem siebie.
    • Zwrot iloczynu wektorowego pola E razy pole H wyznacza kierunek propagacji a jego moduł gęstość mocy fali.
    • Impedancja falowa (stosunek wartości wzajemnie prostopadłych składowych pola E i H) fali płaskiej jest równy impedancji właściwej ośrodka.