Io-2-wyk-Slajd64
Zaczynaj mając koniec na względzie(5)
Afirmacja, aby była skuteczna, musi spełniać 5 warunków: musi być
Osobista, czyli mam w jej trakcie myśleć o sobie, a nie o kimś innym, czy o grupie osób;
Pozytywna – podobno nasza podświadomość nie rozumie zaprzeczenia, czyli słowa NIE. Oznacza to, że nie można myśleć o zakazach. Trzeba uwagę skierować na rzeczy, które są do zrobienia. Na przykład głęboko niewłaściwe jest myślenie o tym, że „nie będę palił” – efekt jest taki, jakbym wyrzucił słowo NIE i cały czas myślał o paleniu. W tym przypadku myślenie pozytywne może oznaczać zainteresowanie się filmem lub książką – działaniami, które mają szansę odciągnąć nas od myślenia o paleniu.
Afirmacja musi być wyrażona w czasie teraźniejszym. Czas teraźniejszy jest bardzo ciekawą konstrukcją. Jeśli mówię „teraz oglądam mecz”, oznacza to, że oglądałem go chwilę wcześniej i będę jeszcze oglądał chwilę później. Jest to więc swego rodzaju pomost między przeszłością a przyszłością. O taki właśnie pomost w afirmacji chodzi – sukcesy z przeszłości mają być powtórzone i wzmocnione w przyszłości.
Afirmacja ma być wizualna. Nasz mózg skład się z dwóch półkul: analitycznej (odpowiedzialnej m.in. za słowa) i holistycznej (odpowiedzialnej za obrazy). Jeżeli jednocześnie formułujemy tekst wypowiedzi i wizualizujemy tę wypowiedź, to angażujemy jednocześnie obie półkule i wówczas oddziaływanie takiej wypowiedzi na nasz umysł jest znacznie silniejsze.
Ostatnią cechą wizualizacji jest zaangażowanie emocjonalne. Emocje utrwalają nasze doznania i powodują, że dłużej je pamiętamy. Dlatego afirmacja musi mieć zabarwienie emocjonalne, aby przekaz w niej zawarty pozostał w nas na dłużej.
Oto bardzo prosty przykład tekstu, który – wzmocniony wizualnie i emocjonalnie – mógłby być użyty w trakcie afirmacji.
Bardzo się cieszę – czasownik „cieszę się” opisuje emocje i został użyty w pierwszej osobie liczby pojedynczej – że potrafię (użyto tutaj czasu teraźniejszego) odpowiednio wcześnie wychodzić na spotkania (pozytywnie).
