Sieć komputerowa to medium umożliwiające połączenie dwóch lub więcej komputerów w celu wzajemnego komunikowania się.
|
|
Potrzeba swobodnego, efektywnego i bezpiecznego komunikowania się jest niewątpliwie najważniejszą przyczyną powstania sieci komputerowych.
Gdy w latach 40tych XX w. skonstruowano pierwsze komputery dostęp do nich miała stosunkowo niewielka grupa osób, co związane było głównie z ówczesnym poziomem techniki. Początkowo jedynymi użytkownikami komputerów byli programiści i bezpośrednia obsługa komputera. Przełomowym momentem w sposobie dostępu do komputera stało się odkrycie zjawiska tranzystorowego i wyprodukowanie w latach 50tych XXw. układu scalonego. Miniaturyzacja sprzętu, opracowanie systemów wielodostępnych z podziałem czasu i pierwszych systemów operacyjnych oraz języków programowania wysokiego poziomu doprowadziło do wzrostu liczby komputerów, tak że w latch 60tych XXw. standardem była zdalna praca przy użyciu terminala tekstowego połączonego z komputerem.
Jednak nadal komputery, usytuowane na ogół w specjalnie do tego celu budowanych centrach obliczeniowych stanowiły samotne wyspy. Dostęp do komputerów możliwy był z poziomu terminali znajdujących się albo bezpośrednio w centrach obliczeniowych, albo w lokalizacjach połączonych z centrum dedykowaną, telefoniczną linią dzierżawioną, albo indywidualnie za pomocą modemu i komutowanej linii telefonicznej.
|
|
Potrzeba swobodnego, efektywnego i bezpiecznego komunikowania się jest niewątpliwie najważniejszą przyczyną powstania sieci komputerowych.
Gdy w latach 40tych XXw. skonstruowano pierwsze komputery dostęp do nich miała stosunkowo niewielka grupa osób, co związane było głównie z ówczesnym poziomem techniki. Początkowo jedynymi użytkownikami komputerów byli programiści i bezpośrednia obsługa komputera. Przełomowym momentem w sposobie dostępu do komputera stało się odkrycie zjawiska tranzystorowego i wyprodukowanie w latach 50tych XXw. układu scalonego. Miniaturyzacja sprzętu, opracowanie systemów wielodostępnych z podziałem czasu i pierwszych systemów operacyjnych oraz języków programowania wysokiego poziomu doprowadziło do wzrostu liczby komputerów, tak że w latch 60tych XXw. standardem była zdalna praca przy użyciu terminala tekstowego połączonego z komputerem.
Jednak nadal komputery, usytuowane na ogół w specjalnie do tego celu budowanych centrach obliczeniowych stanowiły samotne wyspy. Dostęp do komputerów możliwy był z poziomu terminali znajdujących się albo bezpośrednio w centrach obliczeniowych, albo w lokalizacjach połączonych z centrum dedykowaną, telefoniczną linią dzierżawioną, albo indywidualnie za pomocą modemu i komutowanej linii telefonicznej.
|
|
Wraz z upowszechnieniem się stosowania komputerów pojawiła się potrzeba bardziej efektywnego i szerszego dostępu do ich zasobów oraz potrzeba automatycznej wymiany danych między komputerami.
W wyniku tego w latach 60tych XXw. Departament Obrony Stanów Zjednoczonych rozpoczął tworzenie sieci komputerowej (ARPANET), której celem było połączenie uniwersytetów oraz innych jednostek realizujących projekty dla armii w celu umożliwienia im wzajemnego dostępu do mocy obliczeniowej komputerów.
Gdy w późniejszym okresie opracowano rodzinę protokołów TCP/IP i zaimplementowano je w systemach UNIX’owych okazało się, że niemal natychmiast sieć ARPANET powiększyła się o wszystkie lokalne sieci komputerowe zainstalowane w uniwersytetach stanowych.
W podobnym okresie, na Uniwersytecie Hawajskim prowadzone były badania umożliwiające komunikację za pomocą nadajników krótkofalarskich. W wyniku tych prac powstał protokół ETHERNET, który z czasem stał się niemal jedynym protokołem komunikacyjnym we wszystkich sieciach lokalnych.
|
|
