PF Moduł 8

Z Studia Informatyczne
Przejdź do nawigacjiPrzejdź do wyszukiwania
Wprowadzenie

Omówione są tu ogólne prawa makroskopowe opisujące prawidłowo zjawiska cieplne i pozwalające ilościowo przewidywać skutki różnych procesów.


Oznaczamy przez ΔU zmianę energii wewnętrznej układu, który przechodzi ze stanu o energii wewnętrznej U1 do stanu o energii wewnętrznej U2. Zmiana ta może zachodzić na kilka sposobów:
  1. przez wykonanie pracy W nad układem lub przez układ nad otoczeniem,
  2. przez wymianę ciepła Q między układem i otoczeniem,
  3. przez wymianę materii M pomiędzy układem, a otoczeniem.

Zapiszemy to następująco

ΔU=U2U1=W+Q+M

Wzór ten wyraża zasadę zachowania energii w procesach termodynamicznych i nosi nazwę pierwszej zasady termodynamiki. Zasada ta może, być sformułowana w następujący sposób:

Przyrost energii wewnętrznej układu przy przejściu ze stanu początkowego do końcowego równy jest sumie dostarczonej do układu energii cieplnej, wykonanej nad układem pracy oraz energii uzyskanej wskutek wymiany materii z otoczeniem. Przyrost ten nie zależy od sposobu, w jaki dokonuje się przejście, a określony jest całkowicie przez początkowy i końcowy stan układu.

Niemożliwe jest skonstruowanie silnika cyklicznego, który pracowałby bez pobierania z otoczenia energii. Taki hipotetyczny silnik nazwano perpetuum mobile I-go rodzaju. Niekiedy formułuje się pierwszą zasadę termodynamiki jako niemożliwość skonstruowania perpetuum mobile pierwszego rodzaju to jest skonstruowanie silnika cyklicznego, który pracowałby bez pobierania z otoczenia energii. Zaczerpnięty z łaciny zwrot "perpetuum mobile" znaczy "wiecznie poruszający się".