PEE Moduł 10

Z Studia Informatyczne
Przejdź do nawigacjiPrzejdź do wyszukiwania
Wykład10. Czwórniki

Definicja czwórnika

Czwórnik jest elementem czterozaciskowym, mającym dwie pary uporządkowanych zacisków, z których jedna para jest wejściem a druga para wyjściem Oznaczenie czwórnika z zaznaczonymi zwrotami prądów i napięć końcówkowych jest przedstawione na rysunku na slajdzie 2.

W odniesieniu do wejścia i wyjścia czwórnika musi być spełniony warunek równości prądów:

I1=I1'
I2=I2'

jak to zaznaczono na rysunku. Sygnały prądu i napięcia po stronie wejściowej oznaczać będziemy ze wskaźnikiem 1, a po stronie wyjściowej – ze wskaźnikiem 2. Przyjmiemy umownie, że oba prądy: na wejściu i wyjściu są zwrócone do prostokąta oznaczającego czwórnik.

W zależności od elementów tworzących obwód, czwórnik może być liniowy (gdy wszystkie elementy obwodu są liniowe) lub nieliniowy. W dalszych rozważaniach ograniczymy się wyłącznie do czwórników liniowych. Czwórnik nazywać będziemy pasywnym, jeśli nie wytwarza energii a jedynie pobiera ją ze źródła zasilającego i przetwarza w określony sposób. Czwórnik złożony z samych elementów pasywnych R, L, C i M jest zawsze czwórnikiem pasywnym. Czwórnik pasywny jest zdolny do gromadzenia i rozpraszania energii pobranej ze źródła, może ją również oddawać na zewnątrz, jednak w dowolnej chwili czasowej t energia ta nie może przewyższać energii pobranej. Czwórnik, który nie spełnia powyższych warunków jest czwórnikiem aktywnym (generatorem energii).


Równania czwórnika

Czwórnik może być scharakteryzowany za pomocą dwóch równań liniowych wiążących ze sobą dwa wielkości prądowe i dwie napięciowe dotyczące bramy wejściowej i wyjściowej: I1, I2, U1 oraz U2. W zależności od wyboru zmiennych można wyróżnić 6 podstawowych postaci równań czwórnika. Są to

  • postać admitancyjna, w której prądy wejściowy i wyjściowy (I1,I2) są wyrażone w zależności od napięć zewnętrznych (U1,U2)
  • postać impedancyjna, w której napięcia wejściowe i wyjściowe (U1,U2) są wyrażone w zależności od prądów końcówkowych (I1,I2)
  • postać hybrydowa w której para wielkości (U1,I2) jest wyrażona jako funkcja drugiej pary (I1,U2)
  • postać hybrydowa odwrotna w której para wielkości (I1,U2) jest wyrażona jako funkcja drugiej pary (U1,I2)
  • postać łańcuchowa w której para wielkości (U1,I1) dotycząca zacisków wejściowych jest wyrażona jako funkcja drugiej pary (U2,I2) związanej z zaciskami wyjściowymi
  • postać łańcuchowa odwrotna w której para wielkości (U2,I2) dotycząca zacisków wyjściowych jest wyrażona jako funkcja drugiej pary (U1,I1) związanej z zaciskami wejściowymi.

Równanie admitancyjne

Jeżeli za zmienne niezależne przyjmie się napięcia obu bram U1 oraz U2 czwórnik przyjmie opis admitancyjny, który można wyrazić w postaci

[I1I2]=[Y11Y12Y21Y22][U1U2]=Y[U1U2]

Macierz Y jest nazywana macierzą admitancyjną a parametry tej macierzy mają interpretację admitancji operatorowych.


Równanie impedancyjne

Jeżeli za zmienne niezależne przyjmie się prądy obu bram I1 oraz I2 , czwórnik przyjmie opis impedancyjny, który można wyrazić w postaci

[U1U2]=[Z11Z12Z21Z22][I1I2]=Z[I1I2]

Macierz Z jest nazywana macierzą impedancyjną a parametry tej macierzy mają interpretację impedancji operatorowych. Łatwo jest udowodnić, że macierze impedancyjna i admitancyjna są powiązane relacją

Y=Z1


Równania hybrydowe

Przy opisie hybrydowym za zmienne niezależne wybiera się prąd wejściowy i napięcie wyjściowe czwórnika. Równanie hybrydowe przyjmuje się w postaci

[U1I2]=[H11H12H21H22][I1U2]=H[I1U2]

w której H jest macierzą hybrydową. Jak widać z opisu hybrydowego parametr H11 ma interpretację impedancji a H22 admitancji. Parametry H12 i H21 są bezwymiarowe i wyrażają stosunek odpowiednio dwu napięć i dwu prądów w obwodzie.


Zamieniając zmienne wejściowe i wyjściowe otrzymuje się opis hybrydowy odwrotny czwórnika w postaci
[I1U2]=[G11G12G21G22][U1I2]=G[U1I2]

Stanowi on odwrotność opisu hybrydowego macierzą H. Obie macierze powiązane są następująca relacją

G=H1


Równanie łańcuchowe

Równanie łańcuchowe czwórnika uzależnia prąd i napięcie na wejściu czwórnika od prądu i napięcia na jego wyjściu

[U1I1]=[A11A12A21A22][U2I2]=A[U2I2]

W równaniu tym, inaczej niż w pozostałych opisach, przyjmuje się prąd I2 wypływający z czwórnika, w związku z czym przy założonym na wstępie zwrocie prądu do czwórnika w opisie pojawia się prąd wyjściowy ze znakiem minus. Elementy macierzy łańcuchowej A nazywane są parametrami łańcuchowymi czwórnika.

Każdy z przedstawionych typów macierzy jednoznacznie opisuje czwórnik. Wybór któregoś z nich jest uwarunkowany strukturą obwodu, sposobem połączenia czwórników, łatwością wyznaczenia parametrów, itp. Przejście z jednego opisu do drugiego polega na przegrupowaniu zmiennych i wyznaczeniu odpowiednich relacji między tymi zmiennymi.

Duża liczba stosowanych opisów macierzowych czwórnika wynika również z faktu, że dla niektórych czwórników pewne opisy mogą nie istnieć. Najbardziej uniwersalne pod tym względem są opisy hybrydowe wykorzystujące macierz H lub G, które można otrzymać dla większości obwodów elektrycznych.


Przykład

Wyznaczyć opis czwórnika przedstawionego na rysunku na slajdzie 6. Czwórnik ten nosi nazwę czwórnika typu T i jest jedną z najpopularniejszych struktur czwórnikowych.


Rozwiązanie

Z prawa napięciowego i prądowego Kirchhoffa zastosowanego do obwodu z rysunku można napisać następujące równania

I1=II2=YU2+(1+Z2Y)(I2)
U1=U2+Z1I1Z2I2

Po podstawieniu równania pierwszego do drugiego otrzymuje się

U1=(1+Z1Y)U2+(Z1+Z2+Z1Z2Y)(I2)

Jeśli jako opis macierzowy przyjmiemy równanie łańcuchowe to zależności określające prąd wejściowy i napięcie wejściowe w funkcji prądu i napięcia wyjściowego można zapisać w postaci

[U1I1]=[1+Z1YZ1+Z2+Z1Z2YY1+Z2Y][U2I2]

Macierz łańcuchowa A dana jest więc wzorem

A=[1+Z1YZ1+Z2+Z1Z2YY1+Z2Y]

Jeśli jako opis macierzowy przyjmiemy równanie impedancyjne, wówczas z przetworzenia równania łańcuchowego otrzymujemy

[U1U2]=[Z+Z1ZZZ+Z2][I1I2]

Macierz impedancyjna dana jest więc w postaci

Z=[Z+Z1ZZZ+Z2]

Jest to macierz symetryczna, która jest równa macierzy oczkowej obwodu tworzącego analizowany czwórnik.


Związek transmitancji operatorowych z opisem czwórnikowym

Opis macierzowy czwórników jest najbardziej uniwersalnym opisem układu czterokońcówkowego, obejmującym wszystkie cztery wielkości zewnętrzne: prądy i napięcia obu bram. Jest zatem idealny do wyznaczenia dowolnej transmitancji układu, gdyż z jednego równania czwórnikowego wynikają wszystkie możliwe związki między wielkościami bramowymi. W lekcji tej pokażemy związek opisu transmitancyjnego z parametrami macierzowymi czwórnika.


Transmitancja napięciowa

Weźmy pod uwagę transmitancję napięciową, jako stosunek napięcia wyjściowego do napięcia wejściowego w dziedzinie operatorowej przy założeniu zerowego prądu obciążenia czwórnika (I2(s)=0)

Tu(s)=U2(s)U1(s)

Z równania łańcuchowego, wobec I2(s)=0 otrzymujemy

U1(s)=A11U2(s)

Stąd

Tu(s)=U2(s)U1(s)=1A11

O transmitancji napięciowej decyduje jeden parametr łańcuchowy A11 czwórnika. W identyczny sposób uzyskać można relację wiążącą transmitancję napięciową z parametrami dowolnego opisu czwórnikowego. Przykładowo na podstawie opisu admitancyjnego z równania drugiego czwórnika, wobec I2=0, wynika

I2=Y21U1+Y22U2=0

Stąd

Tu(s)=U2(s)U1(s)=Y21Y22