Analiza matematyczna 1/Ćwiczenia 1: Zbiory liczbowe

Z Studia Informatyczne
Przejdź do nawigacjiPrzejdź do wyszukiwania

Zbiory liczbowe

Ćwiczenie 1.1.

Sprawdzić, czy liczby: 37, 21, 52, 12, 13 należą do trójkowego zbioru Cantora.

Wskazówka
Rozwiązanie

Ćwiczenie 1.2.

Wykazać równości

a) Parser nie mógł rozpoznać (błąd składni): {\displaystyle \displaystyle \forall q\in \Bbb C : q\neq 1 \ \forall n\in \Bbb N : \ 1+q+q^2+...+q^n=\frac{q^{n+1}-1}{q-1},}

b) Parser nie mógł rozpoznać (błąd składni): {\displaystyle \displaystyle \forall a,\ b\in \Bbb C : a\neq b \ \forall n\in \Bbb N : \ \frac{a^{n+1}-b^{n+1}}{a-b}=\sum_{k=0}^{n} a^{n-k}b^k.}

Wskazówka
Rozwiązanie


Ćwiczenie 1.3.

a) Sprawdzić, że (nk)+(nk+1)=(n+1k+1), dla dowolnych liczb całkowitych nieujemnych n, k takich, że n>k.

b) Wykazać wzór dwumianowy Newtona

Parser nie mógł rozpoznać (błąd składni): {\displaystyle \displaystyle \forall a,b\in \Bbb C \ \forall n\in \Bbb N \ :\ (a+b)^n=\sum_{k=0}^n \binom{n}{k}a^{n-k}b^k.}
Wskazówka
Rozwiązanie

Ćwiczenie 1.4.

Za pomocą zasady indukcji matematycznej wykazać, że dla n=0,1,2,3,... zachodzą równości

a) 1+cosa+cos2a+...+cosna=sin(n+12)a+sina22sina2,

b) 0+sina+sin2a+...+sinna=cos(n+12)a+cosa22sina2.

Przypomnijmy, że równości te wyprowadziliśmy w ramach wykładu, korzystając ze wzoru de Moivre'a.

Wskazówka
Rozwiązanie

Ćwiczenie 1.5.

Uprościć wyrażenia

a) (21)5,

b) (1+i3)6,

c) 2+3+23.

Wskazówka
Rozwiązanie

Ćwiczenie 1.6.

Rozwiązać w zbiorze liczb zespolonych równania

a) z6+64=0,

b) 1+z+z2+z3+z4+z5=0,

c) 2z3=1+i.

Wskazówka
Rozwiązanie

<flash>file=am1c01.0020.swf|width=338|height=323</flash>

<div.thumbcaption>Rysunek do ćwiczenia 1.6.(b)

<flash>file=am1c01.0030.swf|width=338|height=323</flash>

<div.thumbcaption>Rysunek do ćwiczenia 1.6.(c)

a) Niech w=64. Wówczas |w|=64, zaś Argw=π. Wobec tego na mocy wniosku z twierdzenia de Moivre'a równanie z6+64=0 spełnia sześć liczb o module Parser nie mógł rozpoznać (nieznana funkcja „\root”): {\displaystyle \displaystyle \root{6}\of{64}=2} i argumentach głównych równych kolejno π6+k2π6. Liczby te są wierzchołkami sześciokąta foremnego wpisanego w okrąg o środku 0 i promieniu 2 i równe są


z0=3+iz1=0+2iz2=3+iz3=3iz4=02iz5=3i.


b) Zauważmy, że dane równanie jest równoważne równaniu z61z1=0, z1. Spełnia je więc pięć z sześciu pierwiastków równania z6=1 poza pierwiastkiem z0=1. Są to - zgodnie z wnioskiem z twierdzenia de Moivre'a - liczby o module 1 i argumentach głównych równych kolejno 0+k2π6, k{1, 2, 3, 4, 5}, czyli


z1=12+i32z2=12+i32z3=1+i0z4=12i32z5=12i32.


Jest to pięć z sześciu wierzchołków sześciokąta foremnego wpisanego w okrąg o promieniu jednostkowym.


c) Równanie z3=cosπ4+isinπ4 spełniają trzy liczby zespolone o module 1 i argumentach głównych π12+k2π3, k{0,1,2}. Są one wierzchołkami trójkąta równobocznego wpisanego w okrąg o środku 0 i promieniu jednostkowym.


Są to liczby

z0=cosπ12+isinπ12z1=cos3π4+isin3π4z2=cos17π12+isin17π12.

Zauważmy, że cosπ12=cos(π3π4)=cosπ3cosπ4+sinπ3sinπ4=2+64.

Podobnie sinπ12=sin(π3π4)=sinπ3cosπ4cosπ3sinπ4=2+64.

Ze wzorów redukcyjnych łatwo możemy też wyznaczyć cos3π4=22 oraz sin3π4=22, a także cos17π12=cos(3π2π12)=sinπ12 oraz sin17π12=sin(3π2π12)=cosπ12. Wobec tego

z0=6+24+i624,z1=22i22,z2=624i6+24.