Biografia Eilenberg, Samuel
Samuel Eilenberg (1913-1998) – amerykański matematyk polskiego pochodzenia.
Eilenberg interesował się głównie topologią algebraiczną. Pracował z Normanem Steenrodem nad aksjomatycznym podejściem do teorii homologii i nad algebrą homologiczną z Saundersem Mac Lane’em. Z Henrim Cartanem napisał na ten ostatni temat książkę, która stała się dziełem klasycznym. W późniejszym okresie swojego życia oddał się całkowicie teorii kategorii, stając się jednym z założycieli tej dziedziny. Eilenberg jest również autorem ważnej książki o teorii automatów.
Eilenberg studiował na Uniwersytecie Warszawskim w okresie, kiedy pracowali na tej uczelni tak wybitni matematycy jak, m.in. Mazurkiewicz, Kuratowski, Sierpiński, Saks i Borsuk. Ten ostatni był promotorem pracy doktorskiej Eilenberga, obronionej w 1936 r. W tym okresie, Eilenberg utrzymywał kontakty także z Banachem, związanym z Uniwersytetem Jana Kazimierza we Lwowie. W 1939 r. Eilenberg wyjechał do Stanów Zjednoczonych, gdzie, poczatkowo, pracował na Uniwersytecie Princeton, a następnie na Uniwersytecie Michigan, gdzie został profesorem w 1945 r. Od 1947 r. do końca swojego życia związany był z Uniwersytetem Columbia.
Eilenberg otrzymał dużo wyróżnień za swoje prace. W szczególności powinno się wspomnieć Nagrodę Wilka, przy której współuczestniczył Selberg, w 1986 r. i jego wybór do Polskiej Akademii Nauki.
Poza osiągnięciami naukowymi, Eilenberg znany był także jako wybitny znawca i kolekcjoner sztuki, w szczególności, Indii i Dalekiego Wschodu. W geście naznaczonym przez jego hojność i elegancję, Eilenberg w 1987 r. podarował dużą część swoich zbiorów Stołecznemu Muzeum Sztuki w Nowym Jorku.
Opracowanie: zespół wsparcia multimedialnego
