Test GR4

Z Studia Informatyczne
Przejdź do nawigacjiPrzejdź do wyszukiwania

111111111111111111111111111111111111111111111111

Test sprawdzający

Rozważmy dwa następujące estymatory wartości oczekiwanej w rozkładzie

dwupunktowym

(0,1,p)

:

S(X1,,Xn)=n+1nX¯ oraz T(X1,,Xn)=X1+Xn2.
Wówczas:
    S jest estymatorem zgodnym, zaś T-- asymptotycznie nieobciążonym. {T}
    S nie jest ani estymatorem zgodnym, ani estymatorem nieobciążonym. {N}
    S jest estymatorem zgodnym, zaś T-- obciążonym. {N}
    T jest estymatorem zgodnym i nieobciążonym. {N}


Z poniższych własności wybierz te, które posiada następujący estymator parametru α w rozkładzie jednostajnym na odcinku (0,α):

T(X1,,Xn)=(n+1)min{X1,,Xn}.
    T jest obciążony. {N}
    T jest asymptotycznie nieobciążony. {T}
    T jest obciążony i asymptotycznie nieobciążony. {N}
    T jest nieobciążony. {T}


Przeprowadzono n prób Bernoulliego X1,,Xn , z jednakowym prawdopodobieństwem sukcesu p każda. Co jest dobrym przybliżeniem parametru p?

    Liczba sukcesów podzielona przez liczbę "porażek". {N}
    kn, gdzie k oznacza liczbę sukcesów. {T}
    nkn, gdzie k oznacza liczbę sukcesów. {N}
    Xin. {N}


Jeżeli estymator S(X1,,Xn) jest estymatorem zgodnym parametru θ, to:

    S(X1,,Xn)sθ (symbol
       s został wprowadzony w uwadze Uzupelnic usz|). {T}
    P({ωΩ:limnS(X1,,Xn)n=θ})=1. {N}
    P({ωΩ:limnS(X1,,Xn)=θ})=1. {T}
    P({ωΩ:limnS(X1,,Xn)=0})=1. {N}


Próbka prosta:

0,2,1,2,5,0,3,4,4,2

pochodzi z rozkładu Poissona z parametrem λ>0. Które z poniższych liczb można uznać za dobre przybliżenia parametru λ?

    3.0. {N}
    2.3. {T}
    3.1. {N}
    2.4. {N}


Wykonano 30 serii rzutów kostką do gry, przy czym każda seria kończyła się w momencie wyrzucenia pierwszej "szóstki", otrzymując następuje rezultaty (długości poszczególnych serii):

2,9,3,8,4,3,5,7,7,8,10,4,12,4,5,6,17,2,9,4,3,2,5,2,1,5,5,6,8,14.

Oceń prawdziwość poniższych zdań.

    Jest bardzo prawdopodobne, iż użyto "fałszywej" kostki. {N}
    Nie ma podstaw do stwierdzenia, że użyta kostka była "sfałszowana". {T}
    Na podstawie powyższych danych można wnioskować, iż prawdopodobieństwo
   wyrzucenia "szóstki" (za pomocą tej kostki) jest w przybliżeniu równe 0.5. {N}
    Jeżeli kostka była "sprawiedliwa", to  prawdopodobieństwo
   otrzymania powyższego wyniku jest mniejsze niż 1\%. {T}


121212121212121212121212121212121212121212121212121212121212

Test sprawdzający

Rozważmy funkcję f:, określoną wzorem:

f(x)={x2ln|x|,x00,x=0.

Wówczas:

    nie istnieje wartość największa funkcji f. {N}
    funkcja f przyjmuje wartość największą w parzystej liczbie punktów.  {T}
    wartość największa funkcji f jest równa 0. {N}
    wartość największa funkcji f jest liczbą niewymierną. {T}


Załóżmy, że próbka prosta X1,,Xn pochodzi z rozkładu ciągłego

o gęstości:

f(x)=α2xeαxI[0,)(x),

gdzie I[0,) oznacza funkcję charakterystyczną przedziału [0,), oraz że T(X1,,Xn) jest estymatorem największej wiarygodności parametru α. Wtedy:

    S(X1,,Xn)=2i=1nXi2n1 jest w tym rozkładzie estymatorem największej wiarygodności
   wartości oczekiwanej. {T}
    nTn+1 jest estymatorem zgodnym parametru α. {T}
    T(X1,,Xn)=2ni=1nXi. {N}
    T(X1,,Xn)=2n+1i=1nXi. {N}


Załóżmy, że prawdopodobieństwo zachorowania na pewną chorobę jest wprost proporcjonalne do wieku, ze współczynnikiem proporcjonalności θ>0. Zbadano 20-elementowe próbki ludności w różnym wieku, otrzymując następujące wyniki: \begincenter

Uzupelnij tytul
 Wiek  ||  10  ||  30  ||  80 
 Liczba chorych  ||  1  ||  5  ||  9 
.

\endcenter Jeżeli θ^ oznacza wyestymowaną, na podstawie powyższych danych, wartość nieznanego parametru θ, przy użyciu metody największej wiarygodności, to:

    θ>180. {N}
    θ=0.01. {N}
    θ(0.01,0.0125). {N}
    żadne z powyższych. {T}


Estymatorem największej wiarygodności parametru\linebreak α<0 w rozkładzie jednostajnym na odcinku [α,0] jest:

    max{X1,,Xn}. {N}
    n+1nmin{X1,,Xn}. {N}
    2X¯. {N}
    min{X1,,Xn}. {T}


Czterech koszykarzy amatorów ćwiczyło rzuty "za 3 punkty". Pierwszy z nich trafił za drugim razem, drugi -- za trzecim, trzeci -- za czwartym, zaś czwarty -- za pierwszym. Zakładając dla wszystkich graczy jednakową celność p, metodą największej wiarygodności wyznaczono estymator p^ nieznanej wartości p. Oceń prawdziwość poniższych zdań.

    p^<0.5. {T}
    p^<0.4. {N}
    p^=0.4. {T}
    p^>25. {N}


W celu oszacowania wartości przeciętnej m^ czasu bezawaryjnej pracy nowego systemu operacyjnego NIWUX 2006, przeznaczonego dla komputerów osobistych klasy PC, zainstalowano ten system na 10 losowo wybranych komputerach, a następnie (dla każdego z nich) zmierzono czas od momentu uruchomienia do momentu pierwszego "zawieszenia" systemu, otrzymując następujące wyniki (w godzinach):

2.5,2,2.5,1.5,3.5,4,4.5,2,3,3.

Jeżeli założymy, że czas bezawaryjnej pracy systemu NIWUX 2006 ma rozkład wykładniczy z parametrem λ, to, korzystając z metody największej wiarogodności, otrzymujemy:

    m^=2.9. {N}
    λ^=1029, gdzie λ^ jest oceną parametru λ. {N}
    m^=λ^, gdzie λ^ jest takie jak wyżej. {N}
    λ^0.35, gdzie λ^ jest takie jak wyżej. {T}


131313131313131313131313131313131313131313131313131313131313

Test sprawdzający

Z jednej partii pewnego towaru wybrano losowo 50 sztuk, z których dwie okazały się wadliwe. Niech (a,b) będzie 95% przedziałem ufności dla frakcji elementów wadliwych w tej partii. Wówczas:

    ba(0.1,0.11). {T}
    a0.1. {N}
    a0.0143, b=0.1. {N}
    |ab|0.1.  {N}


Załóżmy, że błąd pomiaru pewnego termometru elektronicznego ma rozkład normalny o wariancji 0.04C. Ilu niezależnych pomiarów temperatury wystarczy dokonać, aby mieć 99% pewności, że średnia z otrzymanych wyników wskazuje faktyczną temperaturę, z błędem nie większym niż 0.01C?

    2 670. {T}
    3 000. {T}
    2 000. {N}
    2 652. {N}


Do weryfikacji pewnej hipotezy H0 użyto statystyki testowej U, której rozkład, przy założeniu prawdziwości H0, jest rozkładem Studenta o 10 stopniach swobody, otrzymując U1.812 oraz wartość-p w przybliżeniu równą 0.05. Jaką postać mógł posiadać zbiór krytyczny K, którego użyto w tym teście?

    K=[a,a]. {N}
    K=(,a][a,). {N}
    K=[a,). {T}
    K=(,a]. {N}


Z pewnej populacji, w której iloraz inteligencji posiada rozkład N(μ,10), wybrano losowo 10 000 osób, zbadano ich iloraz inteligencji otrzymując średnią 123.5, a następnie na poziomie istotności α=0.1 przetestowano hipotezę H0:μ=124, przy alternatywie H1:μ<124. Oceń prawdziwość poniższych zdań.

    Wynik testu sugerował odrzucenie H0 na korzyść H1. {T}
    Nie byłoby podstaw do odrzucenia H0, gdyby α było równe 110000000. {T}
    Wynik testu świadczył o tym, iż nie ma podstaw do odrzucenia hipotezy H0. {N}
    Wartość-p wyniosła w tym teście około 0,00000029. {N}


Testujemy pewną hipotezę H0, wykorzystując statystykę T oraz zbiór krytyczny K. Które z poniższych wielkości oznaczają błąd drugiego rodzaju?

    P(TKH0 -- prawdziwa ). {N}
    P(TKH0 -- fałszywa ). {T}
    P(TKH0 -- prawdziwa ). {N}
    1P(TKH0 -- fałszywa ). {T}


Pewna firma wypuszcza nowy produkt na rynek i chce sprawdzić, która z pięciu proponowanych nazw tego produktu (powiedzmy A, B, C, D lub E) najbardziej spodoba się klientom. Poproszono więc grupę losowo wybranych osób, aby wskazali najbardziej przypadającą im do gustu nazwę, otrzymując następujące wyniki: \begincenter

Uzupelnij tytul
A B C D E
       35 ||  45 ||  40 ||  50 ||  30 

\endcenter Oceń prawdziwość poniższych zdań.

    Jeżeli testem zgodności χ2 weryfikujemy na poziomie istotności
       α=0.01 hipotezę, że nazwy te podobają się w takim samym
       stopniu, to otrzymujemy wartość statystyki testowej równą 6.5. {N}
    Jeżeli testem zgodności χ2 weryfikujemy na poziomie istotności
       α=0.01 hipotezę, że nazwy te podobają się w takim samym
       stopniu, to otrzymujemy zbiór krytyczny K=(a,), gdzie a0.297. {N}
    Wynik testu zgodności χ2 na poziomie istotności
       α=0.075 wskazuje na to, że nazwy te podobają się klientom w istotnie niejednakowym stopniu. {N}
    Wynik testu zgodności χ2 na poziomie istotności
       α=0.05 wskazuje na to, że nazwy te w jednakowym stopniu podobają się klientom. {T}


14141414141414141414141414141414141414141414141414141414141414

Test sprawdzający

Na bazie próbki prostej:

0.75,0.03,0.72,0.6,

pochodzącej z rozkładu jednostajnego na odcinku (-1,0), używając jednej z opisanych w tym module metod wyznaczono 4-elementową próbkę losową z rozkładu o gęstości:

f(x)=0,25I[0,1]+0,75I(1,2].

Spośród poniższych ciągów wybierz te, które mogły być wynikami działania tej procedury.

    1.96,1,0.29,0.13. {T}
    1.67,0.12,0.29,0.13. {N}
    1,0.12,1.63,1.47. {N}
    1.47,1.63,0.12,1.67.  {T}


W których z poniższych przypadków, generator liczb pseudolosowych:

Xn+1=aXn+b(modp),

z pewnością nie da zadowalających rezultatów?

    a=b=p. {T}
    b=0, ap. {N}
    b=0, X0=p2 . {T}
    ab, X0>0. {N}


Czy na bazie próbki prostej, pochodzącej z rozkładu N(m,σ) (m i σ -- znane), można wyznaczyć próbkę liczb pseudolosowych z rozkładu jednostajnego na odcinku (a,b) (a i b -- dowolne)?

    Tak. {T}
    Tak, ale tylko w przypadku, gdy m=σ=1. {N}
   Tak,  ale tylko w przypadku, gdy a=0 i b=1. {N}
   Tak,  ale tylko w przypadku, gdy m=σ=b=1 i a=0. {N}


Które z poniższych funkcji są jądrami?

    K(x)={|x|,|x|<10,|x|1. {T}
    K(x)={|x1|,0<x<20,x0lubx2. {N}
    K(x)=12cosxI[π2,π2](x). {T}
    K(x)={12,|x|<20,|x|2. {N}


Estymatorem bootstrapowym wartości oczekiwanej (opartym na średniej z próbki) nieznanego rozkładu, wyznaczonym na podstawie 10 replikacji próbki:

4,1,1,

może być:

    0.535. {N}
    2.275. {T}
    4.12. {N}
    2.271. {N}


Dla próbki prostej:

1,3,2,3,4,2,5,

otrzymano, przy użyciu jądra trójkątnego, estymator jądrowy gęstości f^ taki, że f^(2)=14. Jaka szerokości pasma mogła zostać w tym przypadku zastosowana?

    67. {N}
    87. {N}
    2. {T}
    0.1. {N}