Metody realizacji języków programowania/MRJP Wykład 10

Wyjątki

• Pojęcie wyjątek oznacza błąd (nietypową, niepożądaną

sytuację).

• Obsługa wyjątków oznacza reakcję programu na wykryte błędy.
• Funkcja, która napotkała problem zgłasza (rzuca)

wyjątek.

• Wyjątek jest przekazywany do miejsca wywołania funkcji, gdzie

może być wyłapany i obsłużony albo przekazany wyżej. Innymi słowy poszukiwania bloku obsługi wyjątku dokonywane są połańcuchu DL.

• Przy wychodzeniu z funkcji i bloków usuwane są obiekty automatyczne.

Składnia

Dla ustalenia uwagi przyjmiemy składnię C++ (składnia Javy jest w tej kwestii bardzo podobna)

Zgłoszenie wyjątku

 throw <wyrażenie>

Obsługa wyjątków =

 try {
   <instrukcje>
 } catch(<parametr 1>) {
   <obsługa wyjątku 1>
 //...
 } catch(<parametr n>) {
   <obsługa wyjątku n>
 }

Semantyka

• Gdy któraś z instrukcji w części try przekazała

wyjątek, przerywamy wykonanie tego ciągu i szukamy catch z odpowiednim parametrem.

• Jeśli znajdziemy, to wykonujemy obsługę tego wyjątku, a po jej

zakończeniu instrukcje po wszystkich blokach catch.

• Jeśli nie znajdziemy, przechodzimy do miejsca wywołania

(usuwając obiekty automatyczne bieżącej funkcji) i kontynuujemy poszukiwanie.

• Jeśli nie znajdziemy w żadnej z aktywnych funkcji, wykonanie

programu zostanie przerwane.

Implementacja obsługi wyjątków

Obsługę wyjątków można zrealizować na wiele różnych sposobów. Bardzo istotne jest jednak to, aby narzut (dodatkowy czas wykonania programu i zużyta pamięć) przy normalnym (tj. bez wystąpienia wyjątków) wykonaniu programu był minimalny, a w miarę możności zerowy. Z tego punktu widzenia realizacje wymagające wykonania dodatkowych czynności na początku i końcu bloku try można uznać za nieefektywne.

Bliższe spojrzenie na semantykę wyjątków, ujawnia, że w momencie zgłoszenia wyjątku muszą zostać wykonane następujące czynności:

• stwierdzenie, czy nastąpiło ono wewnątrz bloku try
• identyfikacja odpowiednich bloków try - moze być więcej niż jeden, np.

try {
  f();
  try {
    g(); // tu wyjątek
  }
  catch E1 { ... }
}
catch E2 { ... }

• rozpoznanie typu zgłoszonego wyjątku
• próba dopasowania do typu wyjątku jednego z bloków catch
• w wypadku powodzenia wykonanie tego bloku
• w przeciwnym wypadku przekazanie wyjątku w górę DL