PO Typy uogólnione: Różnice pomiędzy wersjami
Nie podano opisu zmian |
Nie podano opisu zmian |
||
Linia 40: | Linia 40: | ||
rozwiązanie przyjęte w Javie --- które dalej | rozwiązanie przyjęte w Javie --- które dalej | ||
omawiamy --- ma tę niedogodność.</ref> | omawiamy --- ma tę niedogodność.</ref> | ||
Zobaczmy dlaczego takie rozwiązanie jest niedobre | |||
na przykładzie fragmentu deklaracji klasy ''Stos''. | |||
Wersja z 00:50, 6 sie 2006
(moduł w trakcie pisania)
(wymagania wstępne:
reguła podstawiania (dziedziczenie) typy referencyjne
)
Typy uogólnione
Wprowadzenie
Siłą programowania obiektowego jest łatwość opisywania w nim i tworzenia abstrakcji. Pojęcie klasy pozwala tworzyć abstrakcje, zaś mechanizm dziedziczenia ułatwia tworzenie nowych abstrakcji na podstawie już istniejących.
Czasami jednak okazuje się, że te narzędzia nie zaspokajają jeszcze wszystkich naszych potrzeb. Niejednokrotnie tworzymy pojęcia, które chcielibyśmy nie tylko sparametryzować występującymi w nich wartościami (co czynimy wprowadzając do klas atrybuty), czy czynnościami (co pozwalają nam osiągnąć metody), lecz także typami obiektów przechowywanych lub przetwarzanych przez klasy.
Na pierwszy rzut oka może się wydawać, że sam fakt dysponowania mechanizmem dziedziczenia i regułą podstawiania pozwala na abstrahowanie do typu przetwarzanych obiektów. Rzeczywiście możemy zadeklarować, że dane przechowywane w naszej klasie są typu Object i dzięki regule podstawiania umieszczać w tak zedeklarowanych atrybutach wartości dowolnego typu referencyjnego <ref name="PO_slaba_Java"> (ze względu na specyfikę Javy musimy ograniczyć się tu tylko do typów referencyjnych, także rozwiązanie przyjęte w Javie --- które dalej omawiamy --- ma tę niedogodność.</ref> Zobaczmy dlaczego takie rozwiązanie jest niedobre na przykładzie fragmentu deklaracji klasy Stos.