Teoria informacji/TI Wykład 4: Różnice pomiędzy wersjami
m Zastępowanie tekstu – „ </math>” na „</math>” |
m Zastępowanie tekstu – „<math> ” na „<math>” |
||
Linia 5: | Linia 5: | ||
{{twierdzenie|[Kod Shannona-Fano]|shannon_fano|Dla dowolnej skończonej przestrzeni probabilistycznej ''S'' i <math>r \ge 2</math>, istnieje kod <math>\varphi : S \to \Sigma^*</math> (gdzie <math>|\Sigma| = r</math>), spełniający | {{twierdzenie|[Kod Shannona-Fano]|shannon_fano|Dla dowolnej skończonej przestrzeni probabilistycznej ''S'' i <math>r \ge 2</math>, istnieje kod <math>\varphi : S \to \Sigma^*</math> (gdzie <math>|\Sigma| = r</math>), spełniający | ||
<center><math> L (\varphi ) \leq H_r (S) + 1</math></center> | <center><math>L (\varphi ) \leq H_r (S) + 1</math></center> | ||
W ten sposób mamy | W ten sposób mamy | ||
<center><math>H_r (S) \leq L_r (S) \leq H_r (S) + 1</math></center> | <center><math>H_r (S) \leq L_r (S) \leq H_r (S) + 1</math></center> | ||
Dodatkowo, ścisła nierówność <math>L_r (S) < H_r (S) + 1</math> jest prawdziwa za wyjątkiem przypadku <math>p(s)=1</math> dla pewnego <math> s \in S</math> (wtedy <math>H_r(S) =0</math>).}} | Dodatkowo, ścisła nierówność <math>L_r (S) < H_r (S) + 1</math> jest prawdziwa za wyjątkiem przypadku <math>p(s)=1</math> dla pewnego <math>s \in S</math> (wtedy <math>H_r(S) =0</math>).}} | ||
{{dowod||| Dla <math>|S|=1</math> mamy trywialnie <math>H_r(S)=0</math> i <math>L_r(S)=1</math>. Załóżmy że <math>|S| \ge 2</math>. Niech | {{dowod||| Dla <math>|S|=1</math> mamy trywialnie <math>H_r(S)=0</math> i <math>L_r(S)=1</math>. Załóżmy że <math>|S| \ge 2</math>. Niech | ||
Linia 39: | Linia 39: | ||
</math></center> | </math></center> | ||
Znów możemy rozszerzyć <math>\ell'</math> na wszystkie <math>s</math> w taki sposób, żeby zachować nierówność Krafta. Aby obliczyć średnią długość kodu musimy zauważyć, że w tym przypadku mieliśmy zawsze <math>\ell (s) = \log_r \frac{1}{p(s) }</math> gdy tylko <math>p(s) > 0</math>. (Wynika to z tego, że z definicji <math>\ell</math> musi być <math>\frac{1}{r^{\ell (s)}} \leq p(s)</math> i <math>1 = \sum_{p(s) > 0} \frac{1}{r^{\ell (s)}} = \sum_{p(s) > 0} p(s)</math>, a więc <math> p(s) = \frac{1}{r^{\ell (s)}}</math> gdy <math>p(s) > 0</math>.) | Znów możemy rozszerzyć <math>\ell'</math> na wszystkie <math>s</math> w taki sposób, żeby zachować nierówność Krafta. Aby obliczyć średnią długość kodu musimy zauważyć, że w tym przypadku mieliśmy zawsze <math>\ell (s) = \log_r \frac{1}{p(s) }</math> gdy tylko <math>p(s) > 0</math>. (Wynika to z tego, że z definicji <math>\ell</math> musi być <math>\frac{1}{r^{\ell (s)}} \leq p(s)</math> i <math>1 = \sum_{p(s) > 0} \frac{1}{r^{\ell (s)}} = \sum_{p(s) > 0} p(s)</math>, a więc <math>p(s) = \frac{1}{r^{\ell (s)}}</math> gdy <math>p(s) > 0</math>.) | ||
Linia 45: | Linia 45: | ||
<center><math>\sum_{s \in S} p(s) \cdot {\ell}' (s) = \sum_{p(s) > 0} p(s) \cdot {\ell}' (s) = p(s') + \sum_{p(s) > 0} p(s) \cdot {\ell} (s)</math></center> | <center><math>\sum_{s \in S} p(s) \cdot {\ell}' (s) = \sum_{p(s) > 0} p(s) \cdot {\ell}' (s) = p(s') + \sum_{p(s) > 0} p(s) \cdot {\ell} (s)</math></center> | ||
<center><math> = p(s') + H_r (S)</math></center> | <center><math>= p(s') + H_r (S)</math></center> | ||
Ostatecznie <math>L_r (S) \leq H_r (S) + 1</math> i nierówność nie jest ostra tylko wtedy, gdy nie istnieje żadne <math>0 < p(s') <1</math>.}} | Ostatecznie <math>L_r (S) \leq H_r (S) + 1</math> i nierówność nie jest ostra tylko wtedy, gdy nie istnieje żadne <math>0 < p(s') <1</math>.}} |
Aktualna wersja na dzień 22:17, 11 wrz 2023
Minimalna długość kodu - kontynuacja
Aby oszacować , zaczniemy od uzupełnienia naszej nierówności o górne ograniczenie.
Twierdzenie [Kod Shannona-Fano]
W ten sposób mamy
Dowód
dla tych , dla których . Wtedy
Rozważmy kilka przypadków. W najprostszym, kiedy , powyższa nierówność odpowiada dokładnie nierówności Krafta, a zatem istnieje kod spełniający dla wszystkich . Uwzględniając, że , dostajemy
Załóżmy zatem, że może być równe 0. Jeśli
to łatwo możemy rozszerzyć definicję na wszystkie s, tak że nierówność Krafta dalej będzie spełniona. Będzie zatem istniał kod o długościach , spełniający zawsze, gdy , a więc
(Pamiętamy o naszej konwencji .)
Ostatni przypadek to taki, gdy
Wybierzmy s’, takie że , i zdefiniujmy nowe długości
Znów możemy rozszerzyć na wszystkie w taki sposób, żeby zachować nierówność Krafta. Aby obliczyć średnią długość kodu musimy zauważyć, że w tym przypadku mieliśmy zawsze gdy tylko . (Wynika to z tego, że z definicji musi być i , a więc gdy .)
Kod o długości spełnia

Jesteśmy gotowi do sformułowania pierwszego z głównych twierdzeń tego wykładu:
Twierdzenie [Pierwsze Twierdzenie Shannona]
Dla każdej skończonej przestrzeni probabilistycznej S i
Dowód