Semantyka i weryfikacja programów/Ćwiczenia 7: Różnice pomiędzy wersjami
m Zastępowanie tekstu – „ </math>” na „</math>” |
m Zastępowanie tekstu – „ </math>” na „</math>” |
||
Linia 78: | Linia 78: | ||
* Dla wyrażeń mamy | * Dla wyrażeń mamy | ||
<center><math>\mathcal{E} & : & \mathrm Exp \rightarrow \mathrm State \rightarrow \mathrm Int </math></center> | <center><math>\mathcal{E} & : & \mathrm Exp \rightarrow \mathrm State \rightarrow \mathrm Int</math></center> | ||
* Dla wyrażeń logicznych: | * Dla wyrażeń logicznych: | ||
<center><math>\mathcal{B} & : & \mathrm BExp \rightarrow \mathrm State \rightarrow \mathrm Bool </math></center> | <center><math>\mathcal{B} & : & \mathrm BExp \rightarrow \mathrm State \rightarrow \mathrm Bool</math></center> | ||
* Dla instrukcji: | * Dla instrukcji: | ||
<center><math>\mathcal{I} & : & \mathrm Stmt \rightarrow \mathrm State \rightarrow \mathrm State </math></center> | <center><math>\mathcal{I} & : & \mathrm Stmt \rightarrow \mathrm State \rightarrow \mathrm State</math></center> | ||
* Oraz oczywistą funkcję dla stałych całkowitych: | * Oraz oczywistą funkcję dla stałych całkowitych: | ||
<center><math>\mathcal{Z} & : & \mathrm Num \rightarrow \mathcal{Z} </math></center> | <center><math>\mathcal{Z} & : & \mathrm Num \rightarrow \mathcal{Z}</math></center> | ||
Funkcji {Z} nie definiujemy, przyjmując jak zwykle, że jej wynikiem | Funkcji {Z} nie definiujemy, przyjmując jak zwykle, że jej wynikiem |
Wersja z 11:01, 5 wrz 2023
Semantyka bezpośrednia instrukcji. Konstrukcje iteracyjne.
Pętle while i repeat
Ćwiczenie 1
Zdefiniuj semantykę denotacyjną następującego języka:
Pętla polega na wykonaniu instrukcji i, a następnie wyliczeniu warunku logicznego b. Jeśli warunek jest prawdziwy, wykonanie pętli kończy się, w przeciwnym razie powracamy do wykonania instrukcji i.
Pętla for
Ćwiczenie 2
Rozszerzmy język z poprzedniego zadania o instrukcję:
Wykonanie takiej pętli polega na:
- Wyliczeniu wartości wyrażenia .
- Przypisaniu wartości na zmienną .
- Wyliczeniu wartości wyrażenia .
- Jeśli , to pętla kończy się.
- W przeciwnym razie:
- Wykonujemy instrukcję .
- Zwiększamy zmienną o 1.
- Powracamy do punktu 3.
Zauważmy, że wyrażenie jest tu wyliczane tylko raz, ale oblicza się przy każdym obrocie pętli.
Rozwiązanie
Ćwiczenie 3
Zmieńmy semantykę instrukcji for z poprzedniego zadania tak, aby oba wyrażenia obliczały się tylko raz. Tym razem wyliczenie pętli polega na:
- Wyliczeniu wartości wyrażenia .
- Przypisaniu wartości na zmienną .
- Wyliczeniu wartości wyrażenia .
- Jeśli , to pętla kończy się.
- W przeciwnym razie:
- Wykonujemy instrukcję .
- Zwiększamy zmienną o 1.
- Powracamy do punktu 4.
Rozwiązanie
Ćwiczenie 4
O pętli for można jednak myśleć jeszcze inaczej. Można wymagać, aby wszelkie zmiany wartości zmiennej sterującej wewnątrz wykonania pętli nie miały wpływu na liczbę iteracji tej pętli. Przykładowo przy semantyce z poprzedniego zadania pętla:
for x := 1 to 10 do x:= x + 1; y:= y + x;
wykonuje się pięć razy, a zmienna jest zwiększana łącznie o 2+4+6+8+10. Jeśli uznamy, że zmiany zmiennej wewnątrz pętli nie wpływają na liczbę iteracji, to pętla wykona się 10 razy, a zmienna zostanie zwiększona o 2+3+4+5+6+7+8+9+10+11. Zdefiniuj taką semantykę.
Rozwiązanie
Ćwiczenie 5
W języku C pętla for ma następującą postać:
Jej wykonanie polega na:
- Wykonaniu instrukcji .
- Wyliczeniu wartości wyrażenia .
- Jeśli wyrażenie wylicza się do fałszu, to pętla kończy się.
- W przeciwnym razie:
- Wykonujemy instrukcję .
- Wykonujemy instrukcję .
- Powracamy do punktu 2.
Rozwiązanie