Biografia Fraenkel, Adolf Abraham Halevi: Różnice pomiędzy wersjami
Nie podano opisu zmian |
Nie podano opisu zmian |
||
| Linia 7: | Linia 7: | ||
Fraenkel studiował matematykę na Uniwersytecie Monachijskim, Uniwersytecie Berlińskim, Uniwersytecie Marburskim i Uniwersytecie Wrocławskim. Po uzyskaniu dyplomu, od 1916 r. wykładał na Uniwersytecie Marburskim; tytuł profesora otrzymał w 1922 r. W 1928 r. Fraenkel opuścił Marburg. Po roku nauczania na Uniwersytecie Kilońskim, przeprowadził się do Jerozolimy w 1929 r. – cztery lata po założeniu Hebrajskiego Uniwersytetu Jerozolimskiego - gdzie poświęcił się do końca swojej karierze. Został pierwszym dziekanem Wydziału Matematyki, ponadto przez pewien czas pełnił funkcję rektora tej uczelni. | Fraenkel studiował matematykę na Uniwersytecie Monachijskim, Uniwersytecie Berlińskim, Uniwersytecie Marburskim i Uniwersytecie Wrocławskim. Po uzyskaniu dyplomu, od 1916 r. wykładał na Uniwersytecie Marburskim; tytuł profesora otrzymał w 1922 r. W 1928 r. Fraenkel opuścił Marburg. Po roku nauczania na Uniwersytecie Kilońskim, przeprowadził się do Jerozolimy w 1929 r. – cztery lata po założeniu Hebrajskiego Uniwersytetu Jerozolimskiego - gdzie poświęcił się do końca swojej karierze. Został pierwszym dziekanem Wydziału Matematyki, ponadto przez pewien czas pełnił funkcję rektora tej uczelni. | ||
Fraenkel interesował się również historią matematyki - pisał m.in. o wkładzie Gaussa w rozwój algebry | Fraenkel interesował się również historią matematyki - pisał m.in. o wkładzie Gaussa w rozwój algebry, a także opublikował biografię Georga Cantora. | ||
---- | ---- | ||
''Opracowanie: zespół wsparcia multimedialnego'' | ''Opracowanie: zespół wsparcia multimedialnego'' | ||
Aktualna wersja na dzień 14:34, 15 gru 2006
Adolf Abraham Halevi Fraenkel (1891-1965) – niemiecko-izraelski matematyk.
Pierwszą obszarem zainteresowań Fraenkela była teoria pierścieni. Najbardziej zasłynął on jednak zaksjomatyzowaniem teorii mnogości, publikując swoją pracę Einleitung in die Mengenlehre w 1919 r. W 1922 i 1925 r. opublikował dwie rozprawy usprawniające system aksjomatów Zermelo. Obecnie system ten nazywany jest powszechnie aksjomatyką Zermelo-Fraenkela.
Fraenkel studiował matematykę na Uniwersytecie Monachijskim, Uniwersytecie Berlińskim, Uniwersytecie Marburskim i Uniwersytecie Wrocławskim. Po uzyskaniu dyplomu, od 1916 r. wykładał na Uniwersytecie Marburskim; tytuł profesora otrzymał w 1922 r. W 1928 r. Fraenkel opuścił Marburg. Po roku nauczania na Uniwersytecie Kilońskim, przeprowadził się do Jerozolimy w 1929 r. – cztery lata po założeniu Hebrajskiego Uniwersytetu Jerozolimskiego - gdzie poświęcił się do końca swojej karierze. Został pierwszym dziekanem Wydziału Matematyki, ponadto przez pewien czas pełnił funkcję rektora tej uczelni.
Fraenkel interesował się również historią matematyki - pisał m.in. o wkładzie Gaussa w rozwój algebry, a także opublikował biografię Georga Cantora.
Opracowanie: zespół wsparcia multimedialnego
